Μανιάτες στην επανάσταση τής Βλαχίας

Η συμμετοχή των Μανιατώνστην επανάσταση της Βλαχίας από τον Υψηλάντη όπως εμφανίζεται από διασωθείσα επιστολή στο αρχείο Τζανετάκη.

Την Ευγενία σου καπετάν Γιωργάκη ασπάζομαι

Την σήμερον πήρα το γράμμα της αφεντιάς σου και με ευχαρίστησε η καλή σας υγεία σας. Είδα να γράφης για τον πρίτζιπα και να μ΄εξουσιάζης να νιτεριαστώ(κάνω συμφωνία) για λόγου σου με την αφεντιά του. Αυτά μηνεύονται για το πολυκαιρινό που μου γράφεις, αλλέως μάθε ότι φωτιά χιούθη στη φυλή μας και χάθημε. Οί Μόσκοβοι πατήσανε τις υποσκέσες τους και κάμασι ψυχαδερφοσύνη με τους άπιστους. Το λοιπόν τις προάλλες, ο Υψηλότατος πρίτζιπας μας θ΄αγροικηθή από την αφεντιά σου, σήκωσε παντιέρα(επαναστάτησε) και ξέγραψε τη πόρτα από τη Βασιλεύουσα και από την Ελλαδική γρεκιά. Από το κάμωμα του πρίτζιπα, πολύ κακοφανισμός(δυσαρεστήθηκε) του Σουλτάνου και του Οφφικιάλουνε(αξιωματούχοι) και λοβό(άσχημο) φέρσιμο, και κινήσασι λεφούσια να πιούσι γρέκικο αίμα και να μας ερημάξουσι. Κάνασι γραφή και στο Μόσκοβι(Ρωσία).

Τις προάλλες βαρέθημε στη Βλαχία, κείνοι μερμήγκια(πολλοί) , μας φάγασι, τα παιδιά του ιερού ορδίου ξεκληρήθηνα(διαλυθήκανε), τα πλειώτερα χαντακωμένα και ψυχομαχητό και αγκομαχητό, πόνος καρδιάς. Ο καπετάν Γιωργάκης και καπετάν Θανάσης χάθηκαν(σκοτώθηκαν). Τον καπετάν Φαρμάκη τον εφάγασι με χωσία(ενέδρα) του ποσκέθηνα(υποσχέθηκαν) λευτεριά, πίστεψε, βγήκε και τον εφάγασι άτιμα. Χάθηνα στο στέκο του τόπου και ο Αναγνώστης ο Μπεηζαντάκος Παναγιωτάκης. Τρείς λαβωματιές στο κεφάλι ο δάσκαλος. Βολίμι στην γκαρδιά ο Θοδωρής Ξαρχάκος, και λαβώθηνα ο καπετάν Τζωρτζάκης Γρηγοριάνος από το ιερό ορδί(ιερός λόχος) του πρίτζιπα. Λαβώθη με βολίμι πέρα περού(διαμπερές) στα νεφρά κατάψαχνα(στο ψαχνό) και έναι στα ρούχα(είναι στο κρεβάτι).Ο Καβαλιεράκης τον έκοψε ζαλωτα(τον πήρε στην πλάτη) μέχρι το σταυρί γιατήτανε αμετασάλοτος(δεν μπορούσε να περπατήση). Ο καλόγερος τούβαλε αλοιφή και πάει καλειώτερα η λαβωμιά. Αν δεν τον εσήκωνε ο Κωσταντής, πήγαινε μαγκουφιασμένος(παρατημένος μόνος). Οί λυσσσιάριδες άπιστοι σκιούζανε(έσκιζαν) τους λαβωμένους και πατούσασι στα κορμιά τους. Κατάκαψέ τους Άγιε Χριστέ με φωτιά και πυρί. Ο Παπαχρήστος είχενε φαγωμένους πολλούς κι ένα οφφικιάλο, λαβώθη ξόπετσα(ξόφαλτσα). Ο Δημητράκης Ντερεβάκος λαβώθη. Τον εφέραμε κουβαλητά με τον Γιώργη Θωμιάκο, δεν βάσταξε, ξεψύχησε οχτές, μούγκριζε από τα κοψίματα, τον εθάψαμε.Είχε βολίμια δύο στην κιουλιά(κοιλιά) και τόνα έπιασε μπόχα(μολύνθηκε). Τούβαλε ο καλόγερος φασκιά(επίδεσμος), μαζεύτηνα χαημός σκουλίκια, δε σώθη, εκάηνα τα σωτικά(σωθικά) του.Μ΄άφησε μια μπιστόλα , δύο ασημοπάτρονα(τουφέκια) κ΄ένα χατζάρι τούρκικο να τα δώκω στο ρφανό του για να τονε δικιώση(εκδικηθεί). Ο Δημητράκης Καπετανάκος βάρεσε(χτυπήθηκε), βαρέθη βερέμικα, έφαγε Τουρκόπαπα, βαρέθη από γύφτο Οβραίο. Ο πρίτζιπας μέχρις τελευταία ωρμήνευε, απέ έγινε άοικος(εξαφανίσθηκε), λέει ο καλόγερος πάει στο Μόσκοβι, ένας λαβωμένος του ορδίου λέει πάει στη Φράτζα. Οί Μόσκοβοι έναι κερατάδες, ξέκαρδοι, αντίχριστοι και θα πληρώσουνε τές ζευγαρωτές ατιμίες τους.
Αυτά αδελφέ και άμποτες(όταν) βολευτούνε οι λαβωμένοι, ερχόμαστε.

Ταύτα μένω.

Τη φαμελιά σας προσκυνώ.
Της ευγενίας σας δούλος
Τζαννέτος Κυβελάκος
Από Άγιον Γεώργιον Ιουλίου 2, 1821

Πηγή : Ιστορία τής Μάνης, Ανάργυρου Γ. Κουτσιλιέρη (εκδόσεις Παπαδήμα)

Έκταση & πληθυσμός στήν Μάνη στίς αρχές τού 17ου αιώνα

Υπόμνημα το οποίο πιθανόν έχει συνταχθεί από τον Πέτρο Μέδικο, την εποχή που γίνονταν διαπραγματεύσεις μεταξύ των Μανιατών και του δούκα του Νεβέρ.
Από αυτό μαθαίνουμε την έκταση της ελεύθερης Μάνης εκείνη την εποχή, δηλαδή το έτος 1618, τις κατοικημένες πόλεις και χωριά και των αριθμό των οικογενειών.
Η περιοχή εκτεινόταν από τον Πασσαβά μέχρι τον κάμπο της Καλαμάτας, και περιλάμβανε 125 χωριά που τα κατοικούσαν 4.913 οικογένειες.
Τα αναφερόμενα χωριά με τον πληθυσμό, που υπάρχουν και σήμερα, είναι σε αλφαβητική σειρά τα παρακάτω :


Αιτοφωλιά 40 οικογένειες,
Άλικα 80 οικογένειες,
Ανδρουβίτσα ή μεγάλη χώρα 80 οικογένειες,
Αράχωβα 40 οικογένειες,
Αφούγγια 50 οικογένειες,
Βάτα 16 οικογένειες,
Βάτα 20 οικογένειες,
Βαχός 35 οικογένειες,
Βρίκι 35 οικογένειες,
Γαρδινίτσα 20 οικογένειες,
Δριαλι 25 οικογένειες,
Δρύ 85 οικογένειες,
Δρυαλός 15 οικογένειες,
Κάβαλος 10 οικογένειες,
Κάμπος της Ζαρνάτας 90 οικογένειες,
Καρυόπολις(παλιά) 20 οικογένειες,
Καστάνια 150 οικογένειες,
Κελεφά 300 οικογένειες,
Κίτα 80 οικογένειες,
Κολοκυνθία 80 οικογένειες,
Κουλούμια 60 οικογένειες,
Κουσκούνι 40 οικογένειες,
Κουτηφαριάνοι 40 οικογένειες,
Κρυονέρι 45 οικογένειες,
Λάγεια 100 οικογένειες,
Λαγκάδα 40 οικογένειες,
Λαγκάδα Απάνω 40 οικογένειες,
Λαζαριάνοι 30 οικογένειες,
Μηλέα Απάνω 120 οικογένειες,
Μίνα 40 οικογένειες,
Μπουλαριοί Απάνω 40 οικογένειες,
Μπουλαριοί Κάτω 30 οικογένειες,
Νιοχώρι 16 οικογένειες,
Νιοχώρι 35 οικογένειες,
Νόμια 30 οικογένειες,
Ντόμπρα 12 οικογένειες.
Νύφι 20 οικογένειες,
Πλάτσα 150 οικογένειες,
Πύργος 24 οικογένειες,
Πύργος 60 οικογένειες,
Σελίτζα 80 οικογένειες,
Σκάλα 30 οικογένειες,
Σκαλτσοτιάνοι 30 οικογένειες,
Σκουτάρι 25 οικογένειες,
Ταγαριάνοι 25 οικογένειες,
Τσίμοβα 30 οικογένειες,
Χαρέα 10 οικογένειες,
Χαριά 80 οικογένειες,
Χαρούδα 40 οικογένειες,

Αναφέρονται και άλλα τα οποία όμως δεν μπορούν να ταυτοποιηθούν επειδή κατά την μετάφρασή τους στα Ιταλικά αφ ενός δεν αποδόθηκαν σωστά, και αφετέρου δεν τηρήθηκε η γεωγραφική σειρά αλλά καταγράφηκαν στην τύχη.
Εκτός από τα χωριά εντός των ορίων της Μάνης καταγράφονται και 38 ακόμη, πέρα από τα όρια Πασσαβά και Ζαρνάτας.
Μερικά από αυτά είναι Μαλτσίνα, Στενά, Λογγανίκο, Άγιος Νικόλας, Λεοντάρι, Παναγία, Καστάνια, Δουραλή, Σκάλα, Άρνα , και Άγία Παρασκευή.



Πηγή : Η Μάνη και η Οθωμανική αυτοκρατορία Απ.Β.Δασκαλάκη εκδόσεις Πελασγός

Επιστολή Μανιατών στόν Φραγκίσκο Μοροζίνη

Μία αντιπροσωπεία από την Μάνη, με διαμεσολαβητή τον Νικολάου Δοξαρά, Μανιάτη που είχε αποικήσει στην Ζάκυνθο, και φίλους του ευγενείς Ζακυνθινούς, τον Παύλο Μακρή και τον Θεόδωρο Βούλτσο, επισκέφθηκαν τον Ενετό αρχιστράτηγο Φραντζίσκο Μοροζίνη που ήταν εγκατεστημένος στην Αγία Μαύρα της Λευκάδος και του επέδωσαν την παρακάτω επιστολή την 28 Οκτωβρίου το 1684.
Εκλαμπρότατε και Εξοχώτατε
Καπιτάν Γενεράλη της γαληνοτάτης Αριστοκρατίας.

Με μεγαλώτατον σέβας των Ενετών πέφτομεν είς τα πόδια σου. Ημείς οι ταπεινότατοι δούλοι σου, ήγουν τα υπογραφόμενα χωρία της Μάνης, επίσκοποι, προεστοί, γέροντες και νέοι, άνδρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι, και προσκυνούμεν την εξοχώτητα σου φιλούντες το δίκαιον και άγιον σου φόρεμα.
Παρακαλούμεν τον κύριον ημών Ιησούν Χριστόν και την Παναγίαν Παρθένον να δίνει εις την αυθεντίαν σου υγείαν και ευτυχίαν και νίκην αιωνίως εναντίον των εχθρών σου.
Από τους απερασμένους χρόνους όπου εκυρίευσεν ο Οθωμανός το βασίλειον της Κρήτης και έπειτα εγύρισε νικητής, αποφάσισε ακόμη να χαλάσει και ημάς.
Μην ημπορώντας όμως να το κάμη τον επροσκυνήσαμεν και του ετάξαμεν να του πληρώνωμεν το χαράτσι.
Και αυτός δια να μας έχει εις την υποταγήν του ηθέλησε και έφτιανε ένα κάστρο εις τον λιμένα του Βοιτύλου. Αγκαλά να έφτιασε και ένα άλλο εις την Ζαρνάτα, οπου είναι το τέλος του τόπου μας. Και έχοντας αυτά τα δύο κάστρα μας έφερε εις την εξουσίαν του, ως και τους άλλους κατοίκους του Μωρέως, θέλει τώρα να μας καταχαλάσει όλως διόλου.
Διά τούτο ερχόμεθα όλοι ταπεινοί και γονατίζομεν εμπροστά σου, και εξαιρέτως ημείς όπου είμεθα γείτονες του κάστρου Βοιτύλου και κατοικούμεν είς τον Κελεφάν, Βλάχαν, Τζίμοβαν, Κρυονέρι, Καρυόπολιν, Λαγγάδαν, Ίζιναν, Κουτήφαρι. Νομίκι και Πλάτσαν, και όλα τα άλλα χωρία, όσα είναι είς τα περίγυρα της χώρας, και σε παρακαλούμεν να έλθης ακόμη και είς ημάς, και να κάμης την μεγάλην σου ελεημοσύνην, την ώραν όπου θα απεράση η μεγάλη αρμάδα σου, να αράξη εις τον λιμένα του Βοιτύλου.
Και τότε όλοι ημείς οι επίλοιποι της Μάνης είμεθα έτοιμοι να σε δεχθούμε, και να σε προσκυνήσουμε καθώς πρέπει εις την μεγάλην σου αξίαν και δύναμιν.
Και εάν όλαις οι δυνάμες μας δεν αξίζουν τίποτα, η αγάπη και το σέβας θα είναι έξοχα να δουλεύσουν ένα υποκείμενον τόσον αξιώτατον καθώς είναι η εκλαμπρότης σου. Διατί με το μέσον το εδικόν σου και την μεγάλην σου αξίαν και φρόνησιν ελπίζομεν να απολαύσωμεν την ποθουμένην και τελευταίαν ελευθερίαν μας.
Και αυτό το κάστρον μας θα μείνη είς αιώνιον κυριότητα του γαληνοτάτου Πρίντσιπα. Κρατώντας δε αυτό το κάστρον του Βοιτύλου όλοι ημείς οι άλλοι κάτοικοι της Μάνης υποσχόμεθα να μείνωμεν παντοτινώς ως υποκείμενοι εις τον Πρίντσιπα, και να τελειώσωμεν την ζωήν μας από κάτου εις τα ενδοξότατα φλάμπουρα του αγίου Ευαγγελιστού Μάρκου.
Ενθυμηθήτε , εκλαμπρότατε, αυθέντα, τους όρκους και την σύβασιν, όπου εσυμφωνήσαμεν μεταξύ μας. Και επειδή εις εκείνον τον καιρό δεν εμπορέσαμεν, τώρα σας παρακαλούμεν να μη μας λησμονήσετε, και να μη σου είναι ενοχλητική και πειρακτική αυτή η ταπεινή γραφή μας, δια να καταφρονήσης την παρακαλεσίν μας, και να μη πορευθής και έλθης είς τα μέρη μας.
Είς την Ζάκυνθον κατοικεί ένας άνθρωπος εδικός μας ονομαζόμενος Νικόλαος Δοξαράς, πιστός εις την γαληνήν Αριστοκρατίαν, και πολύ αγαπητός εις ημάς.
Και αυτόν να μας αποστείλης, ο οποίος με έναν άλλον φίλον του ομοίως φρόνιμον να έλθη με μίαν φελούκαν κρυφά εδώ, δια να ομιλήσωμεν προσωπικώς και να βάλωμεν τας συμφωνίας μας είς καλήν θέσιν και αρμονίαν, όπως έχωμεν την πάσαν ευκολίαν, και να μη κοινολογηθώσι και ομολογηθώσι τα πράγματα, όπου πρέπει να φυλάγωνται τόσο μυστικά.
Επαρακαλέσαμεν ακόμη τους αρχιεπισκόπους μας, και τον κύριον Θεόδωρον Βούλτσον, τον οποίον έχομεν επιτροπόν μας εις τούτους τους καιρούς και είς ταύτας τας ημέρας να απογραφθώσι δι όλους ημάς.
Τέλος δε δεόμεθα του επουρανίου Θεού να σου είναι πάντοτε βοηθός και να σε υψώση είς τον μεγάλον θρόνο της γαληνοτάτης ρεπούπλικας της Βενετίας.

Μάνη 1684 Αυγούστου 3

Ταπεινώς

Ο ταπεινώτατος επίσκοπος Μάνης με την θέλησιν των άνω ειρημένων χωρίων μαρτυρώ το παρόν.
Ο ταπεινώτατος επίσκοπος Ιωακείμ με την θέλησιν του χωρίου μαρτυρώ το παρόν.{Πρόκειται γιά τόν επίσκοπο Καρυουπόλεως(παλιάς)}

Ο Θεόδωρος Βούλτσος δούλος της εκλαμπρότητος σας μαρτυρώ το παρόν.



Πηγή : Η Μάνη και η Οθωμανική αυτοκρατορία Απ.Β.Δασκαλάκη εκδόσεις Πελασγός

Κτητορική επιγραφή

Σε επιγραφή που βρίσκεται στο Μουσείο της Σπάρτης υπάρχει το παρακάτω κείμενο:

….ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΑ ΚΑΙ ΑΙΟΝΙΑ ΑΝΑΚΑΜΠΤΙΚΩΣ
ΑΠΟ ΜΕΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΜΥΚΛΙΟΥ ΤΟ ΑΜΠΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΓΕΡΑΝΟΥ
ΑΠΟ ΔΕ ΤΟΥ ΚΡΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟ ΑΓΡΙΑΜΠΕΛΟΝ ΤΗΣ ΔΑΨΝΟΥ
ΚΑΙ ΕΞ ΑΓΟΡΑΣ ΤΩΝ ΒΡΥΣΙΟΤΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΝ ΧΩΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΑΓΡΙΑΜΠΕΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΙΝΑ ΕΚΤΕΛΗ ΕΙ ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΝΤΟΣ ΤΡΙΣΙ ΤΗΣ ΕΥΔΟΜΑΔΟΣ ΗΜΕΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΠΕΜΠΤΙ ΕΝ ΤΕ ΤΩ ΝΑΩ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΤΑΦΩ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΕΙ ΔΕ ΤΙΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΑΙ ΤΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΙΡΗΜΕΝΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
ΕΧΕΤΩ ΤΑΣ ΑΡΑΣ ΤΩΝ ΤΙ Η ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΕΜΟΥ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ.
ΕΤΟΥΣ ΙΝΔΙΚΤΙΟΝΟΣ…..
Η επιγραφή είναι χαραγμένη σε κιονίσκο, ο οποίος έχει ύψος 0,35 εκατοστά και διάμετρο 0,14 εκατοστά.
Σώζονται δέκα επτά σειρές από τις οποίες οι δέκα τέσσερεις ολόκληρες.
Η χρονολόγηση της είναι πρίν από το 1449 μ.Χ., επειδή τότε παραχωρούνται τα κτήματα των Βρυσιοτών στον Ανδρόνικο Γεμιστό, υιό του Πλήθωνα, με χρυσόβουλο από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Αυτή η πράξη προϋποθέτει την προγενεστέρα μεταβίβαση από την μητρόπολη Λακεδαίμονος στο κράτος.
Ο Γερανός που αναφέρεται είναι ό σημερινός Αγερανός.
Η Κρανούπολις είναι η παλιά Καρυούπολις, και περιοχή των Βρυσιοτών η Φράγκα.
Αδιευκρίνιστη τοποθεσία είναι η περιοχή Δάψνου.



Πηγή : «Καρυούπολις μία ερειπωμένη Βυζαντινή πολιτεία» Ροδονίκη Ετζεόγλου

Επιστολές των Μανιατών στό Δούκα τού Νεβέρ

Στις 9 Οκτωβρίου το 1612 σε έγγραφο που απεστάλη στον Δούκα του Νεβερ υπογράφουν οι παρακάτω :

1. Αρχιεπίσκοπος του Βραχίονος της Μάνης Νεόφυτος
2. Ανδρέας Κοσμάς , Νικόλαος Κοσμάς, Καλαπόθος Κοσμάς.
Κατελάνος Κοσμας, Πανταλέος Κοσμας (Κοσμάδες).
3. Δημήτρης Κοντόσταυλος, Δαμιανός Κοντόσταυλος, Μιχαήλ Κοντόσταυλος,
Νικήτας Κοντόσταυλος, Ιωάννης Κοντόσταυλος,
Δαμιανός Κοντόσταυλος, (Κοντόσταυλοι).
4. Γεώργιος Νίκλος, Νικόλαος Νίκλος, Χρίστος Νίκλος (Νικλιάνοι)


¨Ένα άλλο έγγραφο με χρονολογία 1618 καταλήγει ως εξής :

“ Και στέλνομε τον άνωθεν σινιόρ Πιέρο ντι Μέδιτζι, ώς συμπατριώτη μας, και ο πρώτος του τόπου μας, και οπου τον έχομε από τον καβο της Μάνης έως την Καλαματα, και εδώκομε του θύμισι δια να γυρέψη ζητηματα δια τον τόπο μας, και είτι οπου να μείνη και να ζητηση δια τον τόπο μας το στεργομαστε.
Να δωσουμε τέλος της γραφής ίνα δίδει ο ουρανός της υψηλότατης σου αφεντίας πάσαν δύναμιν και νίκην είς τας αξίαις σου αντρίαις και προθυμίαις και ως πριντζιπον εδικό μας.
Ευλαβείς δούλοι και ευσπλαχνικοί κατά πάντα γράφομε από τον κάβο της Μάνης έως την Καλαμάτα και σε προσκυνούμε και υπογράφονται και κάτωθεν πάρτι από τους προεστούς μας.

1. Νικήτας επίσκοπος και έξαρχος πατριαρχικού Ζυγού.
2. Εγώ Λιγόρης Κλινιδής στέργομε το άνωθε με την γενεά μου και με το χωρίο όλο.
3. Και εγώ Πατρίκιος Φωκάς προσκυνώ την υψηλότητά σου αφεντιά.
4. Και εγώ Δημητράκης Κοντόσταυλος με την γενεά μου και με τον τόπο μου όλον
προσκυνώ την υψηλοτητα σου αφεντιά.
5. Και εγώ Δημήτρης Νίκλος με την γενεά μου προσκυνώ την υψηλότητά σου
αφεντιά.
6. Ιώσαφος ιερομόναχος και ηγούμενος Χέλμου.
7. Εγώ Οικονόμος Νέρη χώρας Μηλέας προσκυνούμε την υψηλότατη σου αφεντία
της Νοβερτίας.
8. Και εγώ Δημήτρης Νίκλος προσκυνώ την υψηλότητα σου αφεντία με την γενεάν
μου όλην και τον τόπον.
9. Και εγώ Φραντζίσκος Οιτύλου στέργομε τα άνωθε με Ζαρνάτα ημετέρου του
βασιλέως.
10. Καί εγώ Κωσταντής Πούβαλος στέργομε τα άνωθε με την γενεά μου και όλη την
Ζαρνάτα
11. εώργιος Σκούμπλος και ταβουλάριος Ανδρουβίστας με όλη μου την χώρα
ροσκυνώ την υψηλοτάτη σου αφεντία.
12. Νικήτας Μελισσηνός και ταβουλαρης χώρας Πραστίου προσκυνούμε την
υψηλοτάτη σου αφεντία.
13. Οικονόμος Κουτήφαρης με την γενεά μου και με τα χωρία του Ζυγού
ροσκυνούμε την υψηλοτάτη σου αφεντία.
14. Δημήτρης Στυλιανός (;;;) με τα χωρία μου και με την γενεά μου προσκυνώ την
υψηλοτάτη σου αφεντία.
15. Εγώ Δημέας Βελκούνος Χώρας Αράχοβας προσκυνούμε την υψηλοτάτη σου
αφεντία δούκα τε Νοβερσίας.
16. Γιώργος Κορωναίος με τα χωρία μου προσκυνώ την υψηλοτάτη σου αφεντία.
17. Και εγώ Λουκάς Μέδιτζης από το Βοίτυλο προσκυνώ την υψηλοτάτη σου
αφεντία.
18. Και εγώ Θεόδωρος Στεφανόπουλος με την γενεά μου και με το Βοίτυλο
προσκυνώ την υψηλοτάτη σου αφεντία.
19. Και εγώ Θεόδωρος Μαλευρής με την γενειά μου και με όλο το χωριό Μάννα
προσκυνώ την υψηλοτάτη σου αφεντία.
20. Και εγώ Κωσταντής Στεφανόπουλος με την γενεά μου και με το Βοίτυλο
προσκυνώ την υψηλοτάτη σου αφεντία.
21. Μιχαλάκης Κοσμάς με την γενεά μου και με το χωριό μου προσκυνώ την
υψηλοτάτη σου αφεντία.
22. Και εγώ Λούης Μέδιτζης από το Βοίτυλο προσκυνώ την υψηλοτάτη σου αφεντία.



Πηγή: Ιστορία της Μανης (Α.Κουτσιλιερη- εκδοσεις Παπαδημα)