8 Ιανουαρίου 2015

Περί κρυπτείας & ξενηλασίας στην αρχαία Σπάρτη



Κρυπτεία στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει η κρυφή, άρα μυστική (υπηρεσία) καιξενηλασία η απέλαση των ξένων.
Συνεπώς «κρυπτεία» ήταν η αντίστοιχη μυστική υπηρεσία των σύγχρονων κρατών και «ξενηλασία» η διαδικασία απέλασης για λόγους κρατικής ασφάλειας (αποτροπή κατασκοπείας, δολιοφθοράς, κ.ά).
Όπως προκύπτει από αρχαία κείμενα, ο θεσμός της λεγομένης «κρυπτείας» προέβλεπε να παρακολουθούνται κρυφά οι είλωτες και οι περίοικοι είτε για τυχόν εξεγέρσεις είτε για κατασκοπεία και προδοσία στρατιωτικών μυστικών στους εχθρούς.
Όποιος από τους είλωτες ή τους περίοικους κρινόταν ότι κατασκόπευε ή μπορούσε να προδώσει στρατιωτικά μυστικά στους εχθρούς θανατώνονταν εν κρυπτώ.
Ο θεσμός της λεγόμενης “ξενηλασίας” προέβλεπε ότι ουδείς ξένος επιτρεπόταν να εγκατασταθεί και να ζήσει στην πόλη για διάστημα αρκετό ώστε να κατασκοπεύσει, να εντοπίσει στρατηγικά σημεία και να καταμετρήσει τη δύναμη κρούσης που διέθετε η Σπάρτη.
Οι εν λόγω θεσμοί αναπτύχθηκαν στην Σπάρτη, επειδή η πόλη ήταν επί της ουσίας μια απομονωμένη πόλη και αυτό όχι τόσο διότι δεν ήθελε να

3 Ιανουαρίου 2015

Παναγίτσα Λακωνίας

Συντεταγμένες: 36°40′58″N 22°26′51″E
Τό ξεμόνι Παναγίτσα
Η Παναγίτσα είναι ένας οικισμός (ξεμόνι), όπως λέγεται στη Μάνη,που υπάγεται στην Δροσοπηγή Λακωνίας.

Απέχει είκοσι χιλιόμετρα από το Γύθειο, και δεκατρία απο την Αρεόπολη.
Πρώτη ιστορική αναφορά για την ύπαρξή του, έχουμε το 1618μ.χ με το όνομα Panagia di Vacha, σε απογραφή κατά την Ενετοκρατία.
Το όνομα της πήρε από το ομώνυμο εκκλησάκι, του οποίου σώζονται τα ερείπια κοντά στη βρύση.
Με βάση τα κατάστιχα του nani (Εθνική Βιβλιοθήκη), που αναφέρονται σε ενοικιάσεις γαιών, από τους Ενετούς σε ισχυρές οικογένειες της περιοχής, διαπιστώνουμε ότι είχε ενοικιασθεί από τον cavalier Thoma Focka της Βυζαντινής οικογενείαςΦωκάδες, στις αρχές του 17ου αιώνα.
Πολύ πιθανόν όπως συνηθιζόταν σε αυτές τις περιπτώσεις, να ίδρυσαν κάποια πρόχειρα κτίσματα, ούτως ώστε να είναι κοντά στον τόπο, που καλλιεργούσαν, και έτσι ιδρύθηκε ο οικισμός.
Η Παναγίτσα βρίσκεται στην βόρεια πλευρά ενός λόφου.
Στην κορυφή του, υπήρχε η Καρυούπολις, σημαντική Βυζαντινή πόλη στην περιοχή, τουλάχιστον χίλια χρόνια προγενέστερη, και σε αυτή ανήκε εδαφικά.
Αυτό αποδεικνύεται, επειδή στην ευρύτερη περιοχή σώζονται δύο καμίνια κεραμοποιίας, που τροφοδοτούσαν την πόλη.
Λέγεται από τούς ντόπιους και Παπαδοθωμιάνικα, επειδή κατοικείται απο αυτή την οικογένεια, που είναι απόγονοι των Φωκάδων.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
el.wikipedia.org/wiki
Άποψη της Παλιακρυούπολις



Η βρύση, και ο χρόνος ο πανδαμάτωρ

Προσφορά στην πατρίδα (και δεν είναι ο μόνος)
Ο ξυλόφουρνος
Η δυτική πλευρά του ναίσκου που έδωσε το όνομα στην Παναγίτσα
εσωτερικά ο ναίσκος
εσωτερικά ο ναίσκος της Παναγίτσας
Η ανατολική πλευρά του ναίσκου

2 Ιανουαρίου 2015

Ταΰγετος, το αρσενικό βουνό (Μέρος Β)

Ταΰγετος, το αρσενικό βουνό (Μέρος Α), εδώ
Ο χαρακτηρισμός του Ταΰγετου ως "αρσενικό" βουνό ανήκει στον πεζογράφο Στρατή Μυριβήλη, ο οποίος μάλιστα τον συνδυάζει με την 3η Συμφωνία (ή Ηρωική) του Μπετόβεν.
Λέει χαρακτηριστικά:
"Ο Ταΰγετος είναι απερίγραπτος, αδύνατον να εκφραστεί χωρίς τη μουσική του Μπετόβεν.
Τόσο πυκνή, τόσο κυριαρχική είναι η επιβολή του πάνω στην ψυχή του ανθρώπου.
Είναι το ίδιο όπως αντικρίζεις ένα τεράστιο μνημείο μεγαλοφυΐας.
Η εντύπωση είναι ακαθόριστη στις λεπτομέρειες, όμως το νόημά του είναι όρθιο.
Σε αναγκάζει να σταθείς και να το δεχθείς και συ όρθιος.
Να το δεχθείς κατάστηθα σα μια μεγάλη ευτυχία ή μια θεομηνία που σου κρούει την ψυχή και σου γυρεύει προστακτικά μιαν απάντηση".
Ο Προφήτης Ηλίας 
Δρόμοι στον Ταΰγετο δεν είναι χαραγμένοι πολλοί, μονάχα μια σειρά από μονοπάτια δοκιμάζουν να σκαρφαλώσουν στη γοητευτική κορυφή του Προφήτη Ηλία.
Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, παρά τη μεγάλη επισκεψιμότητα που έχει η περιοχή, το βουνό έχει κυριολεκτικά "σωθεί" από την οργανωμένη τουριστική "λαίλαπα" και χάρη στην προσπάθεια του Ορειβατικού Συλλόγου Σπάρτης όλες οι διαδρομές σηματοδοτήθηκαν σωστά και χαρτογραφήθηκαν επιμελώς.
Ο ορεινός όγκος του Ταϋγέτου μπορεί εύκολα να σας μυήσει στον φυσικό και πολιτισμικό του πλούτο και δεν χρειάζεστε τίποτα παραπάνω από... τα πόδια σας.

Διαδρομές στον Ταΰγετο

Πηγή Μαγγανιάρη - Καταφύγιο Ε.Ο.Σ. Σπάρτης - Κορυφή Προφήτη Ηλία
Στη θέση Βαρβάρα σε υψόμετρο 1.550 μ., 3 ώρες περίπου από τον οικισμό Ντόριτσα του χωριού Παλαιοπαναγιά που βρίσκεται στο δρόμο από Σπάρτη για Γύθειο σε 12 περίπου χιλιόμετρα μετά το χωριό Ανώγεια, υπάρχει ορειβατικό καταφύγιο.
Το καταφύγιο, που δημιουργήθηκε το 1962, προσφέρει βασικές εξυπηρετήσεις (θέρμανση, κουβέρτες, κουκέτες και κουζίνα) και μπορεί να φιλοξενήσει 26 άτομα.
Η χρήση του γίνεται ύστερα από συνεννόηση με τον Ε.Ο.Σ. Σπάρτης και με την παρουσία φύλακα.
Κοντά στην Πηγή Μαγγανιάρη 
Η κλασική ανάβαση στο καταφύγιο αρχίζει από την πηγή Μαγγανιάρη (980 μ.) όπου φτάνει ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος από το χωριό Παλαιοπαναγιά.
Στη θέση Μαγγανιάρη υπάρχει μεγάλος χώρος στάθμευσης που έχει δημιουργηθεί από το δασαρχείο Σπάρτης.
Άποψη τμήματος της κορυφογραμμής του Ταϋγέτου 
Το μονοπάτι είναι πολύ καλά σημαδεμένο και βατό και είναι ιδεώδες για το καλοκαίρι, καθώς βρίσκεται στη σκιά του ορεινού δάσους. Έπειτα από δύο συναντήσεις με τον δασικό δρόμο Μαγγανιάρη - Πενταυλών, οι ορειβάτες αφήνουν πίσω τους τον "πολιτισμό" και παίρνουν το μονοπάτι.
Χάρτης της διαδρομής Πηγή Μαγγανιάρη - Καταφύγιο
Το μονοπάτι διατρέχει με μικρή κλίση το δάσος και οδηγεί στην πηγή του Τρίποδα, που δίνει το όνομά της σε ολόκληρη την πλαγιά.
Από το σημείο αυτό η κλίση μεγαλώνει και ψηλότερα το μονοπάτι διασταυρώνεται με το μονοπάτι της διαδρομής Ε4 (Καταφύγιο - Λακκώματα).
Ο Προφήτης Ηλίας από την περιοχή του καταφυγίου
Ο Λακωνικός κόλπος ξημερώματα από το καταφύγιο
Λίγο μετά το μονοπάτι οδηγεί στην πηγή Βαρβάρα, τελευταία πηγή πριν από το καταφύγιο, η οποία το καλοκαίρι συνήθως δεν έχει νερό.
Το μονοπάτι οδηγεί σε χωματόδρομο, μέχρι το καταφύγιο.
Η διαδρομή από την πηγή Μαγγανιάρη έως το καταφύγιο είναι 1 ώρα και 30 λεπτά, με υψομετρική διαφορά 570 μ.
Από το καταφύγιο, ύστερα από ένα σύντομο δασωμένο τμήμα, οι ορειβάτες περνούν μια ρεματιά και ανηφορίζουν απότομα μέχρι ένα μικρό οροπέδιο.
Στη συνέχεια περνούν δεύτερη ρεματιά και δεύτερο λιβάδι, όπου κάνουν ελιγμό αφήνοντας αριστερά τη λάκκα Γούβες (με χαρακτηριστικό σιδερένιο σταυρό).
Ανηφορίζοντας προς την κορυφή Προφήτης Ηλίας λίγο μετά το καταφύγιο
Ο προορισμός μας

Ακόμη ψηλότερα κάνουν ελιγμούς ανάμεσα στα βράχια και φτάνουν στις Πλάκες, μεγάλο ανηφορικό ζωνάρι που σχηματίζει ένα φυσικό πλακόστρωτο σαν μονοπάτι στην πλαγιά, το οποίο ακολουθούν μέχρι τις Πόρτες, μικρό σχίσμα της κορυφογραμμής.
Ο Προφήτης Ηλίας υψώνεται στα νότια και οι ορειβάτες ακολουθώντας τη ράχη του (αποκλίνοντας σταδιακά προς τα δυτικά) φθάνουν στο πλάτωμα της κορυφής.
Στη βάση της κορυφής
Η Αθάνατη Ράχη και στο βάθος η Σπάρτη
Το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στην κορυφή διακρίνεται ξεκάθαρα
Γύρω από τον μικρό ναό του Προφήτη Ηλία υπάρχει σύμπλεγμα από μισογκρεμισμένα πέτρινα καλύβια, όπου καταλύουν οι προσκυνητές για το ετήσιο πανηγύρι στις 20 Ιουλίου.
Το κολωνάκι της κορυφής
Το Χαλασμένο Βουνό και ο Μεσσηνιακός κόλπος από την κορυφή
Άποψη της Σπάρτης από τον Προφήτη Ηλία

 Από το καταφύγιο έως την κορυφή Προφήτης Ηλία στα 2.407 μ. η ανάβαση διαρκεί 3 ώρες περίπου. Η διαδρομή είναι σηματοδοτημένη.
Χάρτης της διαδρομής Καταφύγιο - Προφήτης Ηλίας
Αναβάσεις στο καταφύγιο μπορούν να γίνουν και από άλλα χωριά των νομών Λακωνίας και Μεσσηνίας. Συγκεκριμένα από το χωριό της Αναβρυτής ξεκινούν τρία τέτοια μονοπάτια, μεταξύ των οποίων και το ευρωπαϊκό Ε4, που μπορούν εύκολα να οδηγήσουν τους ορειβάτες στην καρδιά της ορεινής μαγείας του Ταϋγέτου.
Η Αναβρυτή
Το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4

Άλλες αξιοσημείωτες διαδρομές στα μονοπάτια του Ταϋγέτου είναι οι παρακάτω:

Αναβρυτή - Λακκώματα - Καταφύγιο
Διαδρομή στο διεθνές μονοπάτι Ε4 διάρκειας 5-5,5 ωρών εκπλητικής ομορφιάς, μέσα σε άλλοτε καλλιεργούμενες εκτάσεις και σε ορεινό δάσος ελάτων και μαυρόπευκων.
Η διαδρομή πραγματοποιείται σε μονοπάτι, εκτός από ένα μικρό τμήμα χωματόδρομου πριν από τα Λακκώματα (1.280 μ.).
Στα Λακκώματα υπάρχει κέντρο πληροφόρησης και πρόσβαση με αυτοκίνητο μέσω χωματόδρομου, οπότε μπορεί κάποιος να επιλέξει το δεύτερο μέρος της διαδρομής, από τα Λακκώματα στο καταφύγιο (3 ώρες).
Συναντάμε 5-6 πηγές για προμήθεια νερού και στάσεις, ενώ έχουμε και τη δυνατότητα εναλλακτικών διαδρομών μικρότερης διάρκειας.

Άγιος Δημήτρης - Κορυφή Προφήτη Ηλία
Η κλασική διαδρομή από τη δυτική πλευρά του βουνού, διάρκειας 4-4,5 ωρών.
Ανάβαση από Άγιο Δημήτρη - δάσος Βασιλικής - Μουζιά και στη συνέχεια είτε από Αγία Παρασκευή - Γιαννίκου - Αγριοσύκαλη - Κορυφή Προφήτη Ηλία, είτε ακολουθούμε την κορυφογραμμή Σπανακάκι - Ψηλή Ράχη - Άγιος Γεώργιος - Στεφάνι - Κορυφή Προφήτη Ηλία.

Διάσχιση Πενταδάκτυλου
Από Αναβρυτή - διάσχιση Πενταδάκτυλου - Κορυφή Προφήτη Ηλία - Καταφύγιο - Πηγές Μαγγανιάρη

Μια από τις πιο όμορφες ορεινές διαδρομές στον Ελληνικό χώρο, μια διαδρομή που κάθε ορειβάτης πρέπει να κάνει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του, είναι η διάσχιση της κεντρικής κορυφογραμμής του Ταϋγέτου, του λεγόμενου Πενταδάκτυλου. Διαδρομή υψηλής αισθητικής, που εκτός από την υπέροχη θέα προς τη Σπάρτη και την Καλαμάτα, το βόρειο Ταΰγετο και τη Μάνη, το Λακωνικό και το Μεσσηνιακό κόλπο και όλη την ορεινή Πελοπόννησο, διακρίνεται για την ποικιλία του τοπίου που διασχίζει και το πλήρες ορειβατικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει.
Όμορφα δάση με πηγές και ρέματα, υψηλές ράχες, αλλού ομαλές κι αλλού απόκρημνες, εύκολα αναρριχητικά περάσματα και υψηλές κορυφές, εξασφαλίζουν στον ορειβάτη μια ολοκληρωμένη εμπειρία βουνού.
Η πορεία ξεκινά από το όμορφο κεφαλοχώρι Αναβρυτή κι αφού ανέβει στο διάσελο στην τοποθεσία Τσάρκος και διασχίσει τις κορυφές Σπανακάκι, Ανώνυμη 2.228 μ., Σιδηρόκαστρο και Αθάνατη Ράχη, καταλήγει στην κυρίως κορυφή του Προφήτη Ηλία και από εκεί κατεβαίνει στο καταφύγιο και καταλήγει στην Πηγη Μαγγανιάρη.

hikingexperience.blogspot.gr

Ταΰγετος, το αρσενικό βουνό (Μέρος Α)

"Κανένα βουνό απ' όσα είδα στη ζωή μου -από το Μον Μπλαν με τα αιώνια απάτητα χιόνια ίσαμε τις πιο άγριες ισπανικές σιέρρες- δε μου έκανε ποτέ την εντύπωση που αισθάνθηκα, που δέχθηκα, κατάστηθα θα έπρεπε να πω, όταν από μια ψηλή καμπή του αμαξιτού δρόμου προς τη Σπάρτη αντίκρισα τον Ταΰγετο σ' όλο τούτο επιβλητικό ύψος.
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα υπήρχε βουνό με τέτοιο χαρακτήρα, τέτοιαν ατομικότητα.
Η εικόνα του ήταν άφθαστα μεγαλοπρεπής.
Παρουσιάζεται στηριγμένος σε τεράστιες, συμπαγείς πλαγιές, παρόμοιες με στηρίγματα τειχών, χρώματος μωβ και μολυβένιου, και οι κορφές του, που έχουν σχήματα πυραμίδων ξεκόβονται στο γαλανό ουρανό κατακάθαρα και σκληρά.
Δεν υπάρχουν, όπως συμβαίνει μ' άλλα ψηλά βουνά, μικρότερες βουνοσειρές να τον μισοκρύβουν και να εμποδίζουν ν' αγκαλιάσει κανείς με μια ματιά ολόκληρο το ύψος του.
Από την κοιλάδα της Σπάρτης, όπου κάνει φιδίσιους ελιγμούς ο Ευρώτας, και που απλώνεται σα μια θάλασσα πρασινάδας,
O Ταΰγετος σηκώνεται ανεμπόδιστος, ίσιος, ώριμος και δυνατός με μια περήφανη ανάταση -ίσαμε το ύψος των χιονοσκεπασμένων κορυφών του.
Καθώς εμφανίζεται έτσι, δε δίνει μόνο μια εντύπωση μεγαλείου, αλλά και μια βαθιά συγκίνηση.
Δεν τον φαντάζεται κανείς άψυχο: παγερή αιωνιότητα ύλης.
Καθώς υψώνεται θεόρατος και δυνατός, σκιάζοντας τη μεγάλη πεδιάδα, φαντάζει σα μια έμψυχη παρουσία, σα να είναι ο τιτανικός, φρουρός της -και δίνει πραγματικά το μάθημα εκείνο της ενέργειας και της δύναμης, που ένιωσε ο Μωρίς Μπαρρές, όταν τον είδε και με το οποίο εξήγησε το πολεμικό θαύμα της αρχαίας Σπάρτης.
Αληθινά, αφού δει κανείς τον Ταΰγετο, εννοεί καλύτερα, εννοεί εντελώς, πως υπήρξε η φυλή αυτή περήφανη, η εξαίσια ανδρική, η λιτή, η αυστηρή και πολεμόχαρη, που έζησε στην κοιλάδα αυτή της Σπάρτης χωρίς να νιώσει ποτέ την ανάγκη να περιτειχίσει Ακροπόλεις για να καταφεύγει σ' αυτές σε ώρες εχθρικών επιδρομών.
Οι άνθρωποι που αντίκρυζαν καθημερινά τον Τιτάνα αυτόν αισθάνονταν όχι το βάρος του πάνω στην πεδιάδα τους, αλλά το αγέρωχο ύψος του, δεν ήταν δυνατό, στις εποχές εκείνες των πολέμων και των στενών πατρίδων, να μην αναπτυχθούν σε χαλύβδινους και περήφανους πολεμιστές και να μη θέσουν τη φυλή τους ανώτερη και από τον πολιτισμό των Αθηνών...
Άλλοτε, πριν δω ακόμα τον Ταΰγετο, θεωρούσα κι εγώ, μαζί με όλους τους άλλους, κατώτερη τη φυλή αυτή που χάθηκε από το πρόσωπο της γης χωρίς να αφήσει στους αιώνες τίποτα για να θυμίζει τη διάβασή της: ούτε ναό, ούτε ένα έργο τέχνης.
Τώρα αισθάνομαι ότι οι Σπαρτιάτες άφησαν ως μνημείο τους τον Ταΰγετο γιατί, εμπνεόμενοι από την περήφανη παρουσία του, ύψωσαν σαν την ψυχή τους ίσαμε την ψηλότερη κορυφή του κι έγιναν ένα μ' αυτόν..."
Κώστας Ουράνης: Ο Ταΰγετος (απόσπασμα από το βιβλίο "Ελλάδα")

Νομίζω ότι δεν υπάρχουν καλύτερα από τα παραπάνω λόγια για να εκφράσουν αποτελεσματικότερα τα συναισθήματα που γεννιούνται αντικρίζοντας τον Ταΰγετο.
Το επιβλητικό αυτό βουνό είναι το ψηλότερο της Πελοποννήσου, με όψη οροσειράς, στα σύνορα των νομών Λακωνίας και Μεσσηνίας.
Αρχίζει από το οροπέδιο της Μεγαλόπολης και καταλήγει στο ακρωτήριο Ταίναρο και έχει μήκος 110 χλμ.
Το πλάτος του στο πιο πλατύ σημείο, περίπου στη μέση είναι 29 χλμ.
Η κύρια κορυφογραμμή του είναι μια τέλεια κόψη και ταυτόχρονα το όριο ανάμεσα στις δύο όψεις του -την ανατολική, με άφθονα νερά και δάση και μικρά εύφορα οροπέδια και τη δυτική με γυμνές πλαγιές, ράχες και ρεματιές.
Από τον Ταΰγετο πηγάζουν ο Ευρώτας ποταμός, που χύνεται στο Λακωνικό κόλπο και ο Νέδοντας, που χύνεται στο Μεσσηνιακό κόλπο.
Οι νότιες απολήξεις του Ταΰγετου
Τον Ταΰγετο αυλακώνουν πολλοί χείμαρροι, οι οποίοι σχηματίζουν μεγάλες χαράδρες.
Οι ρεματιές με πυκνή βλάστηση στις όχθες τους αποτελούν καταφύγιο για μια αξιόλογη σε πληθυσμούς και ποικιλία πανίδα.
Στο ορεινό δάσος, που αποτελούν έλατα και μαυρόπευκα, φωλιάζουν αρκετά είδη πουλιών και μικρών θηλαστικών.
Η βόρεια πλευρά του Ταΰγετου 
Δυο φαράγγια χωρίζουν τον Ταΰγετο, το ένα της "Μεγάλης Λαγκάδας", που χωρίζει το Βόρειο από τον Κεντρικό Ταΰγετο στο ύψος του χωριού Τρύπη και το δεύτερο στην περιοχή Αρεόπολη-Κότρωνας, που χωρίζει τον Κεντρικό από το Νότιο Ταΰγετο και ονομάζεται Σαγγιάς.
Αγναντεύοντας το Λακωνικό κόλπο
Πήρε το όνομα του από την Ταϋγέτη, κόρη του Άτλαντα, ενώ η ψηλότερη κορυφή του ονομαζόταν Ταλετός.
Οι Μανιάτες όμως τον αποκαλούν Μακρυνό Ηλία.
Από την Ανατολική Μάνη τμήμα της κορυφογραμμής του Ταϋγέτου δίνει την εικόνα κλειστού χεριού, γροθιάς, και τα πέντε αντερείσματα έδωσαν το όνομα Πενταδάκτυλος.
Άποψη της Σπάρτης ανεβαίνοντας προς την κορυφή
Ο Ταΰγετος έχει ασβεστολιθικά πετρώματα εναλλασσόμενα με σχιστόλιθο, ενώ το πέτρωμα από τα μαύρα ζωνάρια ή στεφάνια, τα οποία σχηματίζει ο κρυσταλλικός σχιστόλιθος, είναι ιδανικό ως ακόνι για τρόχισμα εργαλείων.
Τα ζωνάρια του Ταϋγέτου

Κατά την αρχαιότητα από τον Ταΰγετο εξορύσσονταν μέταλλα και μάρμαρα, όπως τα κόκκινα μάρμαρα στα Δημαριώτικα της Μάνης, δηλαδή το πολύτιμο rosso antico των Ρωμαίων, το Λακεδαιμόνιο μάρμαρο που είναι Σερπεντίτης, η λευκή κρυσταλλίνα της Μάνης, καθώς και πέτρα για οικοδόμηση, η οποία χρησιμοποιείται και σήμερα.
Τα ασβεστολιθικά πετρώματα του Ταϋγέτου είναι πορώδη και τα νερά της βροχής και του χιονιού που κάθε χρόνο διαπερνούν τα έγκατα του βουνού, σχηματίζουν πηγές σε διάφορα σημεία, με το νερό των οποίων δροσίζονται οι περαστικοί.
Σημαντικές πηγές είναι της Αγίας Μαρίνας στην Άρνα, που στην πλατεία της βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα πλατάνια στην Ελλάδα, με περίμετρο 13 μ. και ύψος 30 μ.
Ακόμα οι πηγές Πενταυλοί, Μαγγανιάρη, Αη-Γιάννη της Τρύπης, Αη Δημήτρη του δάσους της Βασιλικής, Μουζιά κ.α.
Στο Βόρειο Ταΰγετο υπάρχουν μικρές κορυφές: Ξεροβούνα (1.852 μ.), Νεραϊδόβραχος (1.784 μ.), Λεπενού (1.733 μ.) κ.α. Στον Κεντρικό Ταΰγετο βρίσκονται οι ψηλότερες κορυφές του: Προφήτης Ηλίας (2.407 μ.), Αθάνατη Ράχη (2.360 μ.), Σιδηρόκαστρο (2.228 μ.), Χαλασμένο Βουνό (2.204 μ.), Βασιλικό Βουνό (2.100 μ.), Σπανακάκι (2.098 μ.), Νεραϊδοβούνα (2.031 μ.), Αη Γιώργης (2.019 μ.), η Ζίζιαλη (1.468 μ.) κ.α.
Προφήτης Ηλίας (2.407 μ)
Αθάνατη Ράχη (2.360 μ.) 
Χαλασμένο Βουνό (2.204 μ.) 
Στο Νότιο Ταΰγετο, το Σαγγιά, η ψηλότερη κορυφή του έχει υψόμετρο 1.217 μ., ενώ υπάρχουν και μικρότερες κορυφές: Προφήτης Ηλίας της Φραγκούλιας (1.137 μ.), Προφήτης Ηλίας στον Πύργο Δυρού (1.079 μ.), οροπέδιο του Νικολακάκου σε υψόμετρο 866 μ., μεταξύ Κίττας-Λάγειας-Ολυμπιών με απαράμιλλη φυσικά ομορφιά κ.α.
Στην ψηλότερη κορυφή του βουνού, στον Προφήτη Ηλία, στέκει το ομώνυμο άσκεπο εκκλησάκι, που εορτάζει στις 19 και 20 Ιουλίου, οπότε πραγματοποιείται Θεία Λειτουργία από τον παπά που έρχεται από τα Τσέρια.
Κάθε χρόνο πλήθος πιστών για να τιμήσει τον Προφήτη, ανεβαίνει την κορυφή που ξεχωρίζει για το πυραμοειδές σχήμα της και είναι ορατή από την πλευρά της Σπάρτης και από την περιοχή της Καρδαμύλης.
Η πυραμοειδής κορυφή Προφήτης Ηλίας 
Δείχνει σαν μια καλοβαλμένη πυραμίδα ακουμπισμένη θαρρείς από θεϊκό χέρι, ένας τέλειος κώνος. Έτσι από τα πανάρχαια χρόνια δόθηκε η αφορμή να ονομάζεται η περιοχή αυτή από την οποία φαίνεται ο Ταΰγετος, και μάλιστα η χαρακτηριστική αυτή κορυφή του Λακωνία (Δηλ. Λα-κώνος). Στα αρχαία ελληνικά λάας, λάς είναι η πέτρα.
Στο παρακάτω video φαίνεται η σκιά που δημιουργεί η κορυφή του Ταϋγέτου στην πεδιάδα της Σπάρτης κατά το ηλιοβασίλεμα.

Το προσκύνημα στο μικρό πέτρινο εκκλησάκι που στέκεται στην κορυφή, αποτελεί καθήκον ζωής για πολλούς πιστούς που ανεβαίνουν κάθε χρόνο για να τιμήσουν τον Προφήτη Ηλία, στον οποίο αποδίδονται πολλά θαύματα.
Ο ναΐσκος έχει εξωτερικές διαστάσεις 3 μ.Χ6,5 μ. περίπου και βρίσκεται σε μικρό πλάτωμα της κορυφής, εμβαδού 65 τ.μ. περίπου.
Είναι χτισμένος από ξερολιθιά και είναι ξέσκεπος.
Ο Προφήτης Ηλίας

Το εσωτερικό του ναΐσκου 
Εξωτερικά βρίσκονται μικρές πεζούλες για την ανάπαυση των προσκυνητών, καθώς και χαμηλά σε ύψος ασκεπή κτίσματα, τα οποία κατακλύζονται από προσκυνητές και ορειβάτες και αποτελούν σημείο ανάπαυσης από την πολύωρη ανάβαση.




Συνεχίζεται...

Ταΰγετος, το αρσενικό βουνό (Μέρος Β), εδώ

hikingexperience.blogspot.gr