Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΥ
Κυριάκος Μιχαλακάκος και η συζυγος του Καλλιόπη Κoυρσαράκου (Κυριάκαινα) |
Τίς περισσότερες τίς άκουσε από την θεία του την Καλλιόπη (Κυριάκαινα)(1) και τον Αλέξη Κουτρελάκο από τα Λουκάδικα.
Τα πάντα έχουν φτάσει στις μέρες μας από στόμα σε στόμα και από κάποιες πληροφορίες που υπάρχουν στους τοίχους τού πύργου.
Το γενεαλογικό δένδρο τίς οικογένειας και των οικογενειών που δημιουργήθηκαν αργότερα φτάνει μέχρι την γενιά των παιδιών του παπά – Αντώνη, και αντίστοιχα για τίς άλλες οικογένειες.
Όποιος θέλει να δώσει συνέχεια για την δική του οικογένεια να το κάνει για να μάθουν οι επόμενες γενιές την καταγωγή τους.
«Αριστερά στην ρεματιάΤο τετράστιχο αυτό αναφέρεται σε έναν αρχιπειρατή με το όνομα ή το ψευδώνυμο Κάκαβος, που με ορμητήριο τον Λακωνικό κόλπο και συγκεκριμένα τον όρμο του Κότρωνα, είχε γίνει ο φόβος και ό τρόμος, όχι μόνο στον Λακωνικό κόλπο, αλλά σε όλη την θαλάσσια περιοχή μέχρι το Κρητικό πέλαγος και το νότιο Αιγαίο πέλαγος κατά την χρονική περίοδο του 16ου αιώνα.
Αντίκρυ από το κάστρο
Εκεί κοιμάται ο Κάκαβος
Με τα φλουριά γεμάτος»
Δεν είναι γνωστό πότε και πώς έφυγε από την ζωή, γνωρίζουμε όμως από το τετράστιχο, ότι ετάφη στην αριστερή πλευρά α της ρεματιάς, που δημιουργείται από το βουνό Σαγγιάς και τον πετρόλοφο Καστράκι, γεμάτος φλουριά.
Δεν έχει βρεθεί ο τάφος του, ούτε ο υποτιθέμενος θησαυρός του, παρ όλες τίς έρευνες, που έχουν γίνει από πολλούς(2) ακόμα και με συσκευές ανίχνευσης μετάλλων.
Στην δεξιά πλευρά τής ρεματιάς, στην έξοδό της προς τα ανατολικά σώζονται ακόμη τα ερείπια μικρού οικισμού κρυμμένου σε μια καμπή του λόφου, ώστε να μην είναι ορατός από μακριά.
Ο οικισμός αυτός ήταν το κρησφύγετο των πειρατών του Κάκαβου και η κατοικία του ίδιου, των πειρατών του και των οικογενειών τους.
Γύρω στα 1600, Τούρκοι ή Μπερμπερίνοι πειρατές, την νύχτα του Πάσχα, επιτέθηκαν στο Μαύριανο ίσως για να πάρουν εκδίκηση ή για να αρπάξουν τούς θησαυρούς του Κάκαβου, και αφού αιφνιδίασαν τούς περισσοτέρους μέσα στην εκκλησία τούς κατέσφαξαν.
Στην συνέχεια κατέστρεψαν ολοσχερώς τον οικισμό.
Όσοι κατάφεραν να διαφύγουν, που ήταν πολύ λίγοι, εγκαταστάθηκαν κατά την παράδοση στο απέναντι βουνό, την Αραβίκια, στη θέση Καψάληδες.
Σώζονται ακόμη και σήμερα 2020 ερείπια κατοικιών στην περιοχή αυτή.
Τελευταία από τον Μαυριάνο έφυγε η οικογένεια Κουρσαράκου, ‘όσοι είχαν απομένει.
Αναφέρεται το όνομα ενός Νικολού, ο οποίος φημολογείται ότι ήταν εγγονός του Κάκαβου και γνώστης του σημείου που ήταν κρυμμένος ο θησαυρός, γιατί σε μικρό χρονικό διάστημα από την καταστροφή του Μαυριάνου έκτισε το πρώτο κτίσμα στο ψηλότερο σημείο τής περιοχής, που σήμερα είναι κτισμένο το χωρίο Χειμάρα.
Το κτίσμα αυτό ένας τριώροφος πύργος, ο οποίος όμως σώζεται κολοβωμένος μέχρι σήμερα και ανήκει στην οικογένεια του παπά – Αντώνη Κουρσαράκου.
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
Ο πύργος έχει κτιστεί το έτος 1628, όπως διαπιστώνεται από την χρονολογία που είναι σκαλισμένη σε ένα αγκωνάρι, (μεγάλη ορθογώνια πέτρα, από αυτές που χρησιμοποιούσαν για να δένουν τίς γωνίες στις ενώσεις των τοίχων) στην μία ανατολική γωνία του κτίσματος ενώ στην άλλη γωνία είναι σκαλισμένα, ένα μικρό ιστιοφόρο και ένα χταπόδι, σε ύψος 4 με 5 μέτρα από το έδαφος.
Τα σημάδια αυτά δείχνουν ότι ο πύργος αυτός ανήκε σε ναυτικό.
Ήταν ένα πανύψηλο κτήριο με ημιυπόγειο και τρείς πέτρινες καμάρες (τρείς ορόφους), που στην κορυφή του είχε ένα περβάζι δαντελωτό, ύψους ενός περίπου μέτρου (έτσι έλεγαν τότε τίς πολεμίστρες που περιτριγύριζαν το κτίριο στην κορυφή του).
Είχε μια μικρή θολωτή πόρτα στο ημιυπόγειο στην βορεινή του πλευρά, διαστάσεων 1,5Χ0,70 μέτρα περίπου και μια παρόμοια στην ίδια πλευρά στον πρώτο όροφο.
Σε κάθε όροφο υπήρχε ένα μικρό θολωτό παράθυρο στην ανατολική πλευρά και πολεμίστρες σε όλους τούς ορόφους και σε όλες τίς πλευρές.
Οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν πιο στενά από την εξωτερική πλευρά (καλυμμένα με πέτρες και κασώματα) ενώ άνοιγαν προς το εσωτερικό του πύργου για λόγους ασφαλείας.
Στο ημιυπόγειο που χρησίμευε για αποθήκη υπήρχαν δύο μικρά κανόνια(τρομπόνια τα έλεγαν τότε) και τρείς σιδερένιες μπάλες, διαμέτρου 8 με 10 εκατοστά, επίσης υπήρχαν μια μικρή βάρκα και ένα κατάρτι καραβιού.
Το πάχος των τοίχων είναι περίπου ένα μέτρο και το εσωτερικό εμβαδόν κάθε ορόφου γύρω στα 15 τετραγωνικά μέτρα.
Η επικοινωνία ανάμεσα στους ορόφους γινόταν με εσωτερικές πέτρινες σκάλες, εκεί που κάθε καμάρα άφηνε ένα άνοιγμα σε μια γωνία περίπου ένα τετραγωνικό μέτρο.
Έγραψα νωρίτερα ότι ο πύργος σώζεται κολοβωμένος, αφού το 1932 αφαιρέθηκε ο τρίτος όροφος και η καμάρα του δευτέρου ορόφου.
Ξανάχτισαν τον δεύτερο όροφο με στενότερο τοίχο κερδίζοντας 20 εκατοστά από κάθε πλευρά για να μεγαλώσει ο εσωτερικός χώρος.
Σκεπάστηκε ο πύργος με κεραμοσκεπή και στην θέση τής καμάρας έβαλαν πάτωμα.
Σε αυτή την κατάσταση σώζεται μέχρι σήμερα.
Ξεχασα ότι στην ανατολική πλευρά κάρφωσαν το ένα κανόνι στον τοίχο του δευτέρου ορόφου το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα.
Το δεύτερο κανόνι και οι μπάλες χάθηκαν, και δεν υπάρχουν στοιχεία για το που και πότε.
Οι αλλαγές αυτές εγιναν από την οικογένεια του Βασίλη (Βασου) Κουρσαράκου, στην οποία ανήκαν και τα λίγα καλλιεργήσιμα κτήματα τής περιοχής Μαυριάνου, κληρονομία των προγόνων του.
Ας έρθουμε πάλι στον Νικολό Κουρσαρακο, που έφτιαξε τον πύργο, ενώ φημολογείται ότι μαζί με τον πύργο έφτιαξε λίγο πιο κάτω και μια εκκλησία τον Άγιο Νικόλαο (προστάτη των ναυτικών από την οποία σώζονται μόνο λίγες πέτρες.
Στην θέση αυτή έγινε πολύ αργότερα καινούργια εκκλησία, που υπάρχει μέχρι σήμερα στην πλατεία τής Χειμάρας.
Εκτός από τον πύργο, αναφέρεται πώς ο Νικολός, ως αρχηγός πειρατικού στολίσκου, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, ξεκίνησε επιδρομές αφού ασφάλισε την οικογένεια του στον πύργο.
Σε κάποια από τίς επιδρομές του στην Κρήτη, σκοτώθηκε ο Νικολός περίπου στα μισά του 17ου αιώνα.
Αυτά είναι γνωστά από το μοιρολόι που είπε η γυναίκα του όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του από τούς συντρόφους του.
Δεν υπάρχει καμιά πληροφορία σχετικη με την οικογένεια του Νικολού και τούς απογόνους του μέχρι το 1800 περίπου, όταν κατοικος του πύργου ήταν ο Βασίλης Κουρσαράκος με την σύζυγο του Καλλιόπη Κουτρελάκου από τα Λουκάδικα , πληροφορία από τιν αείμνηστο Αλέξη Κουτρελάκο.
(3) Ο ΠΙΕΡΟΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ δεν άφησε απογόνους
(4) Ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ δεν άφησε απογόνους
(5) Η ΠΑΝΑΓΙΏΤΑ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΥ παντρεύτηκε τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟ η ΧΕΙΜΩΝΑΚΟ
Σήμερα με το επώνυμο ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ βρίσκονται :
1. Οί δυο γιοι του ΜΙΧΑΛΗ, ΒΑΣΙΛΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ
2. Οϊ δύο γιοι του ΑΝΤΩΝΗ (ΠΑΠΑ ΑΝΤΩΝΗΣ) ΒΑΣΙΛΗΣ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3. Οϊ δυό γιοι από τον ΓΙΩΡΓΟ ο ΒΑΣΊΛΗΣ και ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Πρόκειται για την μητέρα της μητέρας μου την γιαγιά μου
2. Θρύλους σχετικά με τον θησαυρό έχω ακούσει και από την μητέρα μου Κατερίνα, με πιθανή τοποθεσία κάποιο κτήμα της οικογένειας της των Μιχαλακιάνων. Πρόκειται όμως κατά την άποψη μου για μυθεύματα που ήταν συνήθη στην Μάνη
Στην δεξιά πλευρά τής ρεματιάς, στην έξοδό της προς τα ανατολικά σώζονται ακόμη τα ερείπια μικρού οικισμού κρυμμένου σε μια καμπή του λόφου, ώστε να μην είναι ορατός από μακριά.
Ο οικισμός αυτός ήταν το κρησφύγετο των πειρατών του Κάκαβου και η κατοικία του ίδιου, των πειρατών του και των οικογενειών τους.
Γύρω στα 1600, Τούρκοι ή Μπερμπερίνοι πειρατές, την νύχτα του Πάσχα, επιτέθηκαν στο Μαύριανο ίσως για να πάρουν εκδίκηση ή για να αρπάξουν τούς θησαυρούς του Κάκαβου, και αφού αιφνιδίασαν τούς περισσοτέρους μέσα στην εκκλησία τούς κατέσφαξαν.
Όσοι κατάφεραν να διαφύγουν, που ήταν πολύ λίγοι, εγκαταστάθηκαν κατά την παράδοση στο απέναντι βουνό, την Αραβίκια, στη θέση Καψάληδες.
Σώζονται ακόμη και σήμερα 2020 ερείπια κατοικιών στην περιοχή αυτή.
Τελευταία από τον Μαυριάνο έφυγε η οικογένεια Κουρσαράκου, ‘όσοι είχαν απομένει.
Αναφέρεται το όνομα ενός Νικολού, ο οποίος φημολογείται ότι ήταν εγγονός του Κάκαβου και γνώστης του σημείου που ήταν κρυμμένος ο θησαυρός, γιατί σε μικρό χρονικό διάστημα από την καταστροφή του Μαυριάνου έκτισε το πρώτο κτίσμα στο ψηλότερο σημείο τής περιοχής, που σήμερα είναι κτισμένο το χωρίο Χειμάρα.
Το κτίσμα αυτό ένας τριώροφος πύργος, ο οποίος όμως σώζεται κολοβωμένος μέχρι σήμερα και ανήκει στην οικογένεια του παπά – Αντώνη Κουρσαράκου.
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
Ο πύργος έχει κτιστεί το έτος 1628, όπως διαπιστώνεται από την χρονολογία που είναι σκαλισμένη σε ένα αγκωνάρι, (μεγάλη ορθογώνια πέτρα, από αυτές που χρησιμοποιούσαν για να δένουν τίς γωνίες στις ενώσεις των τοίχων) στην μία ανατολική γωνία του κτίσματος ενώ στην άλλη γωνία είναι σκαλισμένα, ένα μικρό ιστιοφόρο και ένα χταπόδι, σε ύψος 4 με 5 μέτρα από το έδαφος.
Τα σημάδια αυτά δείχνουν ότι ο πύργος αυτός ανήκε σε ναυτικό.
Ήταν ένα πανύψηλο κτήριο με ημιυπόγειο και τρείς πέτρινες καμάρες (τρείς ορόφους), που στην κορυφή του είχε ένα περβάζι δαντελωτό, ύψους ενός περίπου μέτρου (έτσι έλεγαν τότε τίς πολεμίστρες που περιτριγύριζαν το κτίριο στην κορυφή του).
Είχε μια μικρή θολωτή πόρτα στο ημιυπόγειο στην βορεινή του πλευρά, διαστάσεων 1,5Χ0,70 μέτρα περίπου και μια παρόμοια στην ίδια πλευρά στον πρώτο όροφο.
Σε κάθε όροφο υπήρχε ένα μικρό θολωτό παράθυρο στην ανατολική πλευρά και πολεμίστρες σε όλους τούς ορόφους και σε όλες τίς πλευρές.
Οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν πιο στενά από την εξωτερική πλευρά (καλυμμένα με πέτρες και κασώματα) ενώ άνοιγαν προς το εσωτερικό του πύργου για λόγους ασφαλείας.
Στο ημιυπόγειο που χρησίμευε για αποθήκη υπήρχαν δύο μικρά κανόνια(τρομπόνια τα έλεγαν τότε) και τρείς σιδερένιες μπάλες, διαμέτρου 8 με 10 εκατοστά, επίσης υπήρχαν μια μικρή βάρκα και ένα κατάρτι καραβιού.
Το πάχος των τοίχων είναι περίπου ένα μέτρο και το εσωτερικό εμβαδόν κάθε ορόφου γύρω στα 15 τετραγωνικά μέτρα.
Η επικοινωνία ανάμεσα στους ορόφους γινόταν με εσωτερικές πέτρινες σκάλες, εκεί που κάθε καμάρα άφηνε ένα άνοιγμα σε μια γωνία περίπου ένα τετραγωνικό μέτρο.
Έγραψα νωρίτερα ότι ο πύργος σώζεται κολοβωμένος, αφού το 1932 αφαιρέθηκε ο τρίτος όροφος και η καμάρα του δευτέρου ορόφου.
Ξανάχτισαν τον δεύτερο όροφο με στενότερο τοίχο κερδίζοντας 20 εκατοστά από κάθε πλευρά για να μεγαλώσει ο εσωτερικός χώρος.
Σκεπάστηκε ο πύργος με κεραμοσκεπή και στην θέση τής καμάρας έβαλαν πάτωμα.
Σε αυτή την κατάσταση σώζεται μέχρι σήμερα.
Ξεχασα ότι στην ανατολική πλευρά κάρφωσαν το ένα κανόνι στον τοίχο του δευτέρου ορόφου το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα.
Το δεύτερο κανόνι και οι μπάλες χάθηκαν, και δεν υπάρχουν στοιχεία για το που και πότε.
Οι αλλαγές αυτές εγιναν από την οικογένεια του Βασίλη (Βασου) Κουρσαράκου, στην οποία ανήκαν και τα λίγα καλλιεργήσιμα κτήματα τής περιοχής Μαυριάνου, κληρονομία των προγόνων του.
Ας έρθουμε πάλι στον Νικολό Κουρσαρακο, που έφτιαξε τον πύργο, ενώ φημολογείται ότι μαζί με τον πύργο έφτιαξε λίγο πιο κάτω και μια εκκλησία τον Άγιο Νικόλαο (προστάτη των ναυτικών από την οποία σώζονται μόνο λίγες πέτρες.
Στην θέση αυτή έγινε πολύ αργότερα καινούργια εκκλησία, που υπάρχει μέχρι σήμερα στην πλατεία τής Χειμάρας.
Εκτός από τον πύργο, αναφέρεται πώς ο Νικολός, ως αρχηγός πειρατικού στολίσκου, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, ξεκίνησε επιδρομές αφού ασφάλισε την οικογένεια του στον πύργο.
Σε κάποια από τίς επιδρομές του στην Κρήτη, σκοτώθηκε ο Νικολός περίπου στα μισά του 17ου αιώνα.
Αυτά είναι γνωστά από το μοιρολόι που είπε η γυναίκα του όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του από τούς συντρόφους του.
Το μοιρολόι μου το είπε όπως το άκουσε η θεία μου Καλλιόπη (Κυριάκαινα) αδελφή του πατέρα μου.«Στο παραθύρι εκάθομου, λούζομου και χτενίζομουΚαι στο γυαλί γυαλίζομου , κι αγνάντευα τη θάλασσα.
Βλέπω γαλέτες νάρχονται, όλες με άσπρα τα πανιά
Μια γαλετίτσα μοναχά, είχεναι μαύρα τα πανιά.
Τη γνώρισα από μακριά ότι ήτονε του Νικολού
Βάνω το φέσι βιαστικά, και το μποξά μου αναριχτά και εδιάηκα στον Κότρωνα.
Νιαύτες και πούν ο νιαύτης σας, και πουν ο καπετάνιος σας
Στην Κρήτη τον αφήσαμε, εκεί στις Κρήτης τα χωριά (νερά) η σκοτωμένο η φονιά.
Δε στο είπακα βρέ Νικολέ, μην πας στην Κρήτης τα χωριά
Μη δέρνεις τη φτωχολογιά, τι φτωχοπούλα ήμουν κι εγώ
Και να που θέλησε ο θεός, και έγινα αρχόντισσα κι κάλια καπετάνισσα.»
Δεν υπάρχει καμιά πληροφορία σχετικη με την οικογένεια του Νικολού και τούς απογόνους του μέχρι το 1800 περίπου, όταν κατοικος του πύργου ήταν ο Βασίλης Κουρσαράκος με την σύζυγο του Καλλιόπη Κουτρελάκου από τα Λουκάδικα , πληροφορία από τιν αείμνηστο Αλέξη Κουτρελάκο.
Η Καλλιόπη ήταν αδελφή του παππού του, και από το σημείο αυτό αρχίζει πάλι η πορεία τής οικογένειας όπως την γνωρίζουμε.
ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΥ ΑΠΟ 1800 ΕΩΣ 2020
Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΥΤΡΕΛΑΚΟΥ απέκτησαν τέσσερεις γιούς και μία κόρη :
(1) ΜΙΧΑΛΗ (2)ΣΑΒΒΑ (3)ΠΙΕΡΟ (4)ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ (5)ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
(1) Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ το γένος ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΟΥ από τον Κάβαλο και απέκτησαν τρείς γιους και μία κόρη :
(1Α)ΒΑΣΙΛΗ (ΒΑΣΟ) –(1Β) ΔΗΜΗΤΡΗ – (1Γ)ΓΙΩΡΓΟ – (1Δ)ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΚΥΡΙΑΚΑΙΝΑ)
(1Α.) Ο ΒΑΣΙΛΗΣ (ΒΑΣΟΣ) παντρεύτηκε την ΔΗΜΗΤΡΑ (ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ) το γένος ΣΚΑΝΤΑΛΑΡΟΥ από τα Λουκάδικα και απέκτησαν έξι γυιούς και τρείς κόρες :
(1Α-1)ΜΙΧΑΛΗ – (1Α-2)ΔΗΜΗΤΡΗ –(1Α-3) ΓΡΗΓΟΡΗ – (1Α-4)ΑΝΤΩΝΗ – (1Α-5)ΠΈΤΡΟ –(1Α-6) ΓΙΩΡΓΟ – (1Α-7)ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΠΟΤΑ) – (1Α-8)ΚΑΤΙΝΑ – (1Α-9)ΚΑΛΛΙΟΠΗ.
(1Α-1) Ο ΜΙΧΑΛΗΣ παντρεύτηκε την ΒΑΡΒΑΡΑ το γενος ΚΩΣΤΑΡΕ από το Βαλτεσίνικο Γορτυνίας και απέκτησαν δύο γιους και τρείς κόρες :
ΒΑΣΙΛΗ – ΓΙΑΝΝΗ – ΔΗΜΗΤΡΑ – ΑΡΙΣΤΕΑ – ΚΑΤΙΑ
(1Α-2) Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ σκοτώθηκε στην Μακεδονία από τους Γερμανούς. Υπηρετούσε στην Χωροφυλακή αλλά είχε προσχωρήσει στο αντα ρτικο του ΤΣΑΟΥΣ ΑΝΤΩΝ (ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΕΣΤΕΡΙΔΗΣ ταγματάρχες του Ελληνικού στρατού). Δεν άφησε απογόνους.
(1Α-3) Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ πέθανε ανυπανδρος.
(1Α-4) Ο ΑΝΤΩΝΗΣ παντρεύτηκε την ΑΛΙΚΗ το γένος ΚΑΛΑΓΙΑΚΟΥ, από τον Κάβαλο και απέκτησαν δύο γιούς και μία κόρη :
ΒΑΣΙΛΗ – ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ – ΔΗΜΗΤΡΑ
(1Α-5)Ο ΠΈΤΡΟΣ παντρεύτηκε την ΡΟΖ-ΜΑΡΙ από την Γερμανία και δεν απέκτησαν απογόνους.
(1Α-6) O ΓΙΩΡΓΟΣ παντρεύτηκε την ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΛΑ(ΒΟΥΛΑ) το γενος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ από το Κιλκίς και απέκτησαν δύο γιους :
ΒΑΣΙΛΗ – ΔΗΜΗΤΡΗ
(1Α-7) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΠΟΤΑ) παντρεύτηκε τον ΓΙΩΡΓΟ ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟ από το Φλωμοχώρι και απέκτησαν έναν γιο και μια κόρη :
ΒΑΣΙΛΗ – ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΑ (ΝΤΙΝΑ)
(1Α-8) Η ΚΑΤΙΝΑ παντρεύτηκα τον ΦΩΤΗ ΔΙΑΚΟΥΜΑΚΟ από την Σκάλα του Βαχού και απέκτησαν έναν γιο κι τέσσερεις κόρες :
ΔΗΜΗΤΡΗ – ΒΑΣΙΛΙΚΗ – ΦΕΡΕΝΙΚΗ – ΜΑΡΙΑ – ΝΑΥΣΙΚΑ.
(1Α-9) Η ΚΑΛΛΙΟΠΗ παντρεύτηκε τον ΗΛΙΑ ΘΩΜΑΚΟ από την Χειμάρα και δεν άφησαν απογόνους.
(1Β) Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ πέθανε στην Αμερική χωρίς απογόνους.
(1Γ) Ο ΓΙΩΡΓΟΣ παντρεύτηκε την ΚΑΤΙΝΑ ΔΟΥΚΑ από την Θεσσαλονικιό και απέκτησαν μία κόρη την ΜΑΡΙΚΑ. Η ΜΑΡΙΚΑ παντρεύτηκε τον ΑΝΔΡΕΑ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟ και απέκτησε έναν γιο τον ΑΝΤΩΝΗ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ (ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΣ) χάθηκε στην Ουκρανία το 1919. Υπηρετούσε εκεί ως υπολοχαγός του εκστρατευτικού σώματος.
(1Δ) Η ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΚΥΡΙΑΚΑΙΝΑ) παντρεύτηκε τον ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟ(ΓΟΥΡΔΟΥΡΑΚΟ) και απέκτησαν δύο γιούς και έξι κόρες:
(1Δ-1)ΓΙΩΡΓΟ- (1Δ-2)ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ(ΤΑΚΗ) –(1Δ-3)ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (1Δ-4)ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ – (1Δ-5)ΕΛΕΝΗ –(1Δ-6) ΕΡΑΣΜΙΑ – (1Δ-7)ΚΑΤΕΡΙΝΑ –(1Δ-8) ΧΡΥΣΑΝΘΗ.
(1Δ-1) Ο ΓΙΩΡΓΟΣ παντρεύτηκε την ΦΩΦΩ ΤΡΑΝΑΚΟΥ από το Βαχό και απέκτησαν δύο γιους και τρεις κόρες :
ΚΥΡΙΑΚΟ – ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ(ΜΠΑΜΠΗ) – ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΚΑΛΛΙΟΠΙΤΣΑ) – ΑΘΗΝΑ – ΓΕΩΡΓΙΑ.
(1Δ-2) Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΤΑΚΗΣ) παντρεύτηκε την ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ από το Γαζένκο (Ελάτη) Αρκαδίας και απέκτησαν έναν γιο και δύο κόρες.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ – ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΠΟΠΗ) – ΓΙΟΥΛΑ.
(1Δ-3) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ παντρεύτηκα τον ΓΑΒΡΙΛΗ ΠΑΠΑΔΑΚΟ
(1Δ-4) Η ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ παντρεύτηκε τον ΣΤΑΥΡΟ ΤΖΕΦΕΡΑΚΟ
(1Δ-5) Η ΕΛΕΝΗ παντρεύτηκε τον ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΤΣΙΚΑΡΟ
(1Δ-6) Η ΕΡΑΣΜΙΑ παντρεύτηκε τον ΣΤΕΛΙΟ ΔΙΑΚΟΥΜΑΚΟ
(1Δ-7) Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ( μητερά μου) παντρεύτηκε τον ΑΝΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΘΩΜΑΚΟ και απέκτησαν τέσσερεις γιους και δύο κόρες ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ-ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ-ΓΡΗΓΟΡΗΣ-ΙΩΑΝΝΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ
(1Δ-8) Η ΧΡΥΣΑΝΘΗ παντρεύτηκε τον ΠΕΤΡΟ ΚΥΡΙΑΚΌΓΙΑΝΝΗ
(2) Ο ΣΑΒΒΑΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΒΑΣΙΛΙΚΗ και απέκτησαν τρεις γιους και δύο κόρες :
(2Α.)ΒΑΣΙΛΗ – (2Β.)ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ –(2Γ.) ΓΙΑΝΝΗ –(2Δ.) ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΤΣΑ –(2Ε.) ΚΑΝΕΛΑ.
Οί απόγονοι του ΣΑΒΒΑ πήραν το επώνυμο ΣΑΒΒΑΚΟΣ το οποίο ισχυει και σήμερα.
(2Α.) Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΒΒΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΕΥΓΕΝΙΑ το γένος ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΚΟΥ από την Χειμαρα και απέκτησαν δύο γιους και τέσσερεις κόρες :
(2Α.1) ΔΗΜΗΤΡΗ(ΜΗΤΣΟ) – (2Α.2) ΜΙΛΤΙΑΔΗ-(2Α.3) ΒΑΣΙΛΙΚΗ(ΒΑΣΩ)- (2Α.4) ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ- (2Α.5) ΚΑΝΕΛΑ- (2Α.6) ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ.
(2Α.1) Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ(ΜΗΤΣΟΣ) παντρεύτηκε την ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ(ΤΑΣΙΑ) το γενος ΧΑΤΖΗΠΕΤΡΟΥ, από το Χατζηκυριάκειο και απέκτησαν τρεις γοιους και πέντε κόρες :
ΒΑΣΙΛΗ(ΜΠΙΛΗ)- ΑΝΤΩΝΗ – ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ(ΜΙΛΤΙΑΔΗ)- ΕΥΓΕΝΙΑ – ΝΑΥΣΙΚΑ – ΑΝΝΑ – ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ – ΑΣΗΜΙΝΑ(ΣΟΥΛΑ).
(2Α.2) Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ παντρεύτηκα την ΚΑΙΤΗ και απέκτησαν έναν γιο και δύο κόρες :
ΒΑΣΙΛΗ- ΕΥΓΕΝΙΑ – ΙΩΑΝΝΑ.
(2Α.3) Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ(ΒΑΣΩ) παντρεύτηκα τον ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΡΤΖΙΡΟΓΛΟΥ
(2Α.4) Η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ παντρεύτηκα τον ΕΥΣΤΡΑΤΙΟ ΦΑΡΑΚΟ
(2Α.5) Η ΚΑΝΕΛΑ παντρεύτηκα τον ΣΩΤΉΡΗ ΜΙΧΑΛΑΓΑ
(2Α.6) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ παντρεύτηκε τον ΝΙΚΟΛΑΟ ΤΣΑΓΚΟ
(2Β.) Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ μετανάστευσε στην Αμερική
(2Γ.) Ο ΓΙΑΝΝΗΣ έφυγε από το χωριό και αγνοείται η τύχη του
(2Δ.) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΤΣΑ παντρεύτηκε τον ΠΕΤΡΑΚΗ ΚΟΥΖΟΥΝ
(2Ε.) Η ΚΑΝΕΛΑ παντρεύτηκε τον ΓΙΑΝΝΗ ΦΩΤΑΚΟ
ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΥ ΑΠΟ 1800 ΕΩΣ 2020
Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΥΤΡΕΛΑΚΟΥ απέκτησαν τέσσερεις γιούς και μία κόρη :
(1) ΜΙΧΑΛΗ (2)ΣΑΒΒΑ (3)ΠΙΕΡΟ (4)ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ (5)ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
(1) Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ το γένος ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΟΥ από τον Κάβαλο και απέκτησαν τρείς γιους και μία κόρη :
(1Α)ΒΑΣΙΛΗ (ΒΑΣΟ) –(1Β) ΔΗΜΗΤΡΗ – (1Γ)ΓΙΩΡΓΟ – (1Δ)ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΚΥΡΙΑΚΑΙΝΑ)
(1Α.) Ο ΒΑΣΙΛΗΣ (ΒΑΣΟΣ) παντρεύτηκε την ΔΗΜΗΤΡΑ (ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ) το γένος ΣΚΑΝΤΑΛΑΡΟΥ από τα Λουκάδικα και απέκτησαν έξι γυιούς και τρείς κόρες :
(1Α-1)ΜΙΧΑΛΗ – (1Α-2)ΔΗΜΗΤΡΗ –(1Α-3) ΓΡΗΓΟΡΗ – (1Α-4)ΑΝΤΩΝΗ – (1Α-5)ΠΈΤΡΟ –(1Α-6) ΓΙΩΡΓΟ – (1Α-7)ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΠΟΤΑ) – (1Α-8)ΚΑΤΙΝΑ – (1Α-9)ΚΑΛΛΙΟΠΗ.
(1Α-1) Ο ΜΙΧΑΛΗΣ παντρεύτηκε την ΒΑΡΒΑΡΑ το γενος ΚΩΣΤΑΡΕ από το Βαλτεσίνικο Γορτυνίας και απέκτησαν δύο γιους και τρείς κόρες :
ΒΑΣΙΛΗ – ΓΙΑΝΝΗ – ΔΗΜΗΤΡΑ – ΑΡΙΣΤΕΑ – ΚΑΤΙΑ
(1Α-2) Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ σκοτώθηκε στην Μακεδονία από τους Γερμανούς. Υπηρετούσε στην Χωροφυλακή αλλά είχε προσχωρήσει στο αντα ρτικο του ΤΣΑΟΥΣ ΑΝΤΩΝ (ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΕΣΤΕΡΙΔΗΣ ταγματάρχες του Ελληνικού στρατού). Δεν άφησε απογόνους.
(1Α-3) Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ πέθανε ανυπανδρος.
(1Α-4) Ο ΑΝΤΩΝΗΣ παντρεύτηκε την ΑΛΙΚΗ το γένος ΚΑΛΑΓΙΑΚΟΥ, από τον Κάβαλο και απέκτησαν δύο γιούς και μία κόρη :
ΒΑΣΙΛΗ – ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ – ΔΗΜΗΤΡΑ
(1Α-5)Ο ΠΈΤΡΟΣ παντρεύτηκε την ΡΟΖ-ΜΑΡΙ από την Γερμανία και δεν απέκτησαν απογόνους.
(1Α-6) O ΓΙΩΡΓΟΣ παντρεύτηκε την ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΛΑ(ΒΟΥΛΑ) το γενος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ από το Κιλκίς και απέκτησαν δύο γιους :
ΒΑΣΙΛΗ – ΔΗΜΗΤΡΗ
(1Α-7) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΠΟΤΑ) παντρεύτηκε τον ΓΙΩΡΓΟ ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟ από το Φλωμοχώρι και απέκτησαν έναν γιο και μια κόρη :
ΒΑΣΙΛΗ – ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΑ (ΝΤΙΝΑ)
(1Α-8) Η ΚΑΤΙΝΑ παντρεύτηκα τον ΦΩΤΗ ΔΙΑΚΟΥΜΑΚΟ από την Σκάλα του Βαχού και απέκτησαν έναν γιο κι τέσσερεις κόρες :
ΔΗΜΗΤΡΗ – ΒΑΣΙΛΙΚΗ – ΦΕΡΕΝΙΚΗ – ΜΑΡΙΑ – ΝΑΥΣΙΚΑ.
(1Α-9) Η ΚΑΛΛΙΟΠΗ παντρεύτηκε τον ΗΛΙΑ ΘΩΜΑΚΟ από την Χειμάρα και δεν άφησαν απογόνους.
(1Β) Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ πέθανε στην Αμερική χωρίς απογόνους.
(1Γ) Ο ΓΙΩΡΓΟΣ παντρεύτηκε την ΚΑΤΙΝΑ ΔΟΥΚΑ από την Θεσσαλονικιό και απέκτησαν μία κόρη την ΜΑΡΙΚΑ. Η ΜΑΡΙΚΑ παντρεύτηκε τον ΑΝΔΡΕΑ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟ και απέκτησε έναν γιο τον ΑΝΤΩΝΗ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ (ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΣ) χάθηκε στην Ουκρανία το 1919. Υπηρετούσε εκεί ως υπολοχαγός του εκστρατευτικού σώματος.
(1Δ) Η ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΚΥΡΙΑΚΑΙΝΑ) παντρεύτηκε τον ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟ(ΓΟΥΡΔΟΥΡΑΚΟ) και απέκτησαν δύο γιούς και έξι κόρες:
(1Δ-1)ΓΙΩΡΓΟ- (1Δ-2)ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ(ΤΑΚΗ) –(1Δ-3)ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (1Δ-4)ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ – (1Δ-5)ΕΛΕΝΗ –(1Δ-6) ΕΡΑΣΜΙΑ – (1Δ-7)ΚΑΤΕΡΙΝΑ –(1Δ-8) ΧΡΥΣΑΝΘΗ.
(1Δ-1) Ο ΓΙΩΡΓΟΣ παντρεύτηκε την ΦΩΦΩ ΤΡΑΝΑΚΟΥ από το Βαχό και απέκτησαν δύο γιους και τρεις κόρες :
ΚΥΡΙΑΚΟ – ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ(ΜΠΑΜΠΗ) – ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΚΑΛΛΙΟΠΙΤΣΑ) – ΑΘΗΝΑ – ΓΕΩΡΓΙΑ.
(1Δ-2) Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΤΑΚΗΣ) παντρεύτηκε την ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ από το Γαζένκο (Ελάτη) Αρκαδίας και απέκτησαν έναν γιο και δύο κόρες.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ – ΚΑΛΛΙΟΠΗ(ΠΟΠΗ) – ΓΙΟΥΛΑ.
(1Δ-3) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ παντρεύτηκα τον ΓΑΒΡΙΛΗ ΠΑΠΑΔΑΚΟ
(1Δ-4) Η ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ παντρεύτηκε τον ΣΤΑΥΡΟ ΤΖΕΦΕΡΑΚΟ
(1Δ-5) Η ΕΛΕΝΗ παντρεύτηκε τον ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΤΣΙΚΑΡΟ
(1Δ-6) Η ΕΡΑΣΜΙΑ παντρεύτηκε τον ΣΤΕΛΙΟ ΔΙΑΚΟΥΜΑΚΟ
(1Δ-7) Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ( μητερά μου) παντρεύτηκε τον ΑΝΩΝΗ ΠΑΠΑΔΟΘΩΜΑΚΟ και απέκτησαν τέσσερεις γιους και δύο κόρες ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ-ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ-ΓΡΗΓΟΡΗΣ-ΙΩΑΝΝΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ
(1Δ-8) Η ΧΡΥΣΑΝΘΗ παντρεύτηκε τον ΠΕΤΡΟ ΚΥΡΙΑΚΌΓΙΑΝΝΗ
(2) Ο ΣΑΒΒΑΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΒΑΣΙΛΙΚΗ και απέκτησαν τρεις γιους και δύο κόρες :
(2Α.)ΒΑΣΙΛΗ – (2Β.)ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ –(2Γ.) ΓΙΑΝΝΗ –(2Δ.) ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΤΣΑ –(2Ε.) ΚΑΝΕΛΑ.
Οί απόγονοι του ΣΑΒΒΑ πήραν το επώνυμο ΣΑΒΒΑΚΟΣ το οποίο ισχυει και σήμερα.
(2Α.) Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΒΒΑΚΟΣ παντρεύτηκε την ΕΥΓΕΝΙΑ το γένος ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΚΟΥ από την Χειμαρα και απέκτησαν δύο γιους και τέσσερεις κόρες :
(2Α.1) ΔΗΜΗΤΡΗ(ΜΗΤΣΟ) – (2Α.2) ΜΙΛΤΙΑΔΗ-(2Α.3) ΒΑΣΙΛΙΚΗ(ΒΑΣΩ)- (2Α.4) ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ- (2Α.5) ΚΑΝΕΛΑ- (2Α.6) ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ.
(2Α.1) Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ(ΜΗΤΣΟΣ) παντρεύτηκε την ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ(ΤΑΣΙΑ) το γενος ΧΑΤΖΗΠΕΤΡΟΥ, από το Χατζηκυριάκειο και απέκτησαν τρεις γοιους και πέντε κόρες :
ΒΑΣΙΛΗ(ΜΠΙΛΗ)- ΑΝΤΩΝΗ – ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ(ΜΙΛΤΙΑΔΗ)- ΕΥΓΕΝΙΑ – ΝΑΥΣΙΚΑ – ΑΝΝΑ – ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ – ΑΣΗΜΙΝΑ(ΣΟΥΛΑ).
(2Α.2) Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ παντρεύτηκα την ΚΑΙΤΗ και απέκτησαν έναν γιο και δύο κόρες :
ΒΑΣΙΛΗ- ΕΥΓΕΝΙΑ – ΙΩΑΝΝΑ.
(2Α.3) Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ(ΒΑΣΩ) παντρεύτηκα τον ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΡΤΖΙΡΟΓΛΟΥ
(2Α.4) Η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ παντρεύτηκα τον ΕΥΣΤΡΑΤΙΟ ΦΑΡΑΚΟ
(2Α.5) Η ΚΑΝΕΛΑ παντρεύτηκα τον ΣΩΤΉΡΗ ΜΙΧΑΛΑΓΑ
(2Α.6) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ παντρεύτηκε τον ΝΙΚΟΛΑΟ ΤΣΑΓΚΟ
(2Β.) Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ μετανάστευσε στην Αμερική
(2Γ.) Ο ΓΙΑΝΝΗΣ έφυγε από το χωριό και αγνοείται η τύχη του
(2Δ.) Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΤΣΑ παντρεύτηκε τον ΠΕΤΡΑΚΗ ΚΟΥΖΟΥΝ
(2Ε.) Η ΚΑΝΕΛΑ παντρεύτηκε τον ΓΙΑΝΝΗ ΦΩΤΑΚΟ
(3) Ο ΠΙΕΡΟΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ δεν άφησε απογόνους
(4) Ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ δεν άφησε απογόνους
(5) Η ΠΑΝΑΓΙΏΤΑ ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΥ παντρεύτηκε τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟ η ΧΕΙΜΩΝΑΚΟ
Σήμερα με το επώνυμο ΚΟΥΡΣΑΡΑΚΟΣ βρίσκονται :
1. Οί δυο γιοι του ΜΙΧΑΛΗ, ΒΑΣΙΛΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ
2. Οϊ δύο γιοι του ΑΝΤΩΝΗ (ΠΑΠΑ ΑΝΤΩΝΗΣ) ΒΑΣΙΛΗΣ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3. Οϊ δυό γιοι από τον ΓΙΩΡΓΟ ο ΒΑΣΊΛΗΣ και ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Πρόκειται για την μητέρα της μητέρας μου την γιαγιά μου
2. Θρύλους σχετικά με τον θησαυρό έχω ακούσει και από την μητέρα μου Κατερίνα, με πιθανή τοποθεσία κάποιο κτήμα της οικογένειας της των Μιχαλακιάνων. Πρόκειται όμως κατά την άποψη μου για μυθεύματα που ήταν συνήθη στην Μάνη
3. Σώζεται ακόμα περιοχή με το όνομα Μαυριάνος
Η αποτύπωση των χειρόγραφων σε ηλεκτρονική μορφή έγινε από έμενα τον ΓΡΗΓΟΡΗ ΠΑΠΑΔΟΘΩΜΑΚΟ του ΑΝΤΩΝΙΟΥ.
Τα χειρόγραφα και η άδεια να γίνει δημοσίευσα, ήταν μια ευγενής παραχώρηση από τον πρώτο μου εξάδελφο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ(ΜΠΑΜΠΗ) ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟ
26/4/2024=20-2
Η αποτύπωση των χειρόγραφων σε ηλεκτρονική μορφή έγινε από έμενα τον ΓΡΗΓΟΡΗ ΠΑΠΑΔΟΘΩΜΑΚΟ του ΑΝΤΩΝΙΟΥ.
Τα χειρόγραφα και η άδεια να γίνει δημοσίευσα, ήταν μια ευγενής παραχώρηση από τον πρώτο μου εξάδελφο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ(ΜΠΑΜΠΗ) ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟ
26/4/2024=20-2