Η έσχατη κατάληξη της μεγάλης Οροσειράς που ξεκινάει απο την Πίνδο και χαράζει την Ελληνική Γη μέχρι το Ακρωτήρι στο Ταίναρο, το Νοτιότερο
«μάτι» της στεριανής Ελλάδας στο Πέλαγος. Ένα Βουνό που η ύπαρξή του δεν αποτελεί μονάχα μια απλή Γεωλογική και Γεωγραφική αναφορά και καταγραφή. Ένα Βουνό που η Σημειολογία του σηματοδοτεί
«ταξίδια» μακρινά στα βάθη του Ιστορικού Χρόνου, εκεί που η Ιστορική Απόδειξη συναντά την Ομίχλη του Μύθου και της Παράδοσης, εκεί που η Λαογραφία συνευρίσκεται με τη Φιλοσοφία. Ο ΤΑΫΓΕΤΟΣ, εκτός από ένα μαγευτικό Φυσικό τόπο ύψιστης σημασίας για την Οικολογική Ισορροπία της Ελληνικής Φύσης, εκτός από ένα ταξιδιωτικό παράδεισο για όλους εμάς τους τυχερούς του επισκέπτες, αναδεικνύει και εκπέμπει μια σειρά σημαντικών παραμέτρων Μυθολογίας, Ιστορίας, Φιλοσοφίας, Μυστικισμού, Πολιτισμού. Αυτές τις παράμετρες θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε σε τούτη την προσέγγιση, σε ένα ταξίδι πίσω χιλιάδες χρόνια στον Ιστορικό και Μυθικό χρόνο. Αφεθείτε λοιπόν σε τούτη τη μαγευτική αναζήτηση των καλά κρυμμένων παρακαταθηκών του Ιερού τούτου Όρους.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ: Ο Ορεινός όγκος του ΤΑΫΓΕΤΟΥ αποτελεί προέκταση του ορεινού Αρκαδικού όγκου του Μαίναλου, ο οποίος διακλαδώνεται σε δύο ορεινούς όγκους, τον Πάρνωνα στην Ανατολική ακτή της Πελοποννήσου και τον ΤΑΫΓΕΤΟ στο κέντρο. Η ΨΗΛΟΤΕΡΗ του κορυφή νοτιότερα είναι το περίφημο
«ΤΑΛΕΤΟΝ» ή Τάλητον γνωστή ως
«Προφήτης Ηλίας» με το μεγάλο υψόμετρο των 2.407 μ. Ο Ορεινός όγκος έχει 110 χλμ μήκος και 30 χλμ πλάτος. Δεσπόζει στην Λακεδαίμονα Γη και από τα Πανάρχαια χρόνια εθεωρείτο ΙΕΡΟ ΒΟΥΝΟ. Ιστορικές γεωγραφικές αναφορές του Όρους έχουμε στον ΟΜΗΡΟ στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ ( Ζ 103) ως τόπος ζωής αγρίων θηρίων. Αναφορές υπάρχουν στον ΛΟΥΚΙΑΝΟ (ΙΚΑΡΟΜΕΝ, 19), στον ΣΤΡΑΒΩΝΑ και στον ΠΑΥΣΑΝΙΑ (Γ 20) ο οποίος γράφει :
«Άκρα δε του Ταϋγέτου Ταλετόν υπέρ Βρυσέων ανέχει. Ταύτην Ηλίου καλούσιν ιεράν και άλλα τε αυτόθι Ηλίου θύουσι και ίππους. Το δε αυτόν και Πέρας οίδα θύειν νομίζοντας». Τέλος ο ΡΑΓΚΑΒΗΣ αναφέρει πως στην ψηλότερη κορυφή του όρους υπήρχε Ναός του Απόλλωνα. Η κορυφή αυτή με το όνομα Ουραμίδα σημειώστε τη σημασία της για το ΣΧΗΜΑ της και τις ΑΝΑΦΟΡΕΣ που υπάρχουν για την ΠΥΡΑΜΙΔΟΕΙΔΗ μορφή της, είναι ορατή από τη Δυτική Σπάρτη. ΧΛΩΡΙΔΑ: Μέχρι το καταφύγιο στα 1.550 μ. η βλάστηση είναι ΠΥΚΝΗ, με Ορεινά Κωνοφόρα, Μαυρόπευκα, Έλατα και Κέδρους, δίνοντας ένα μαγευτικό χώρο πρασίνου και φυσικής αναπνοής σε ολάκερη την Ελλάδα. Μετά το ύψος αυτό περνάμε σε Υποαλπική ζώνη, με αραίωση των δέντρων, με Νανώδη φυτά και θάμνους, βράχια και πέτρες και σπάνια είδη χλωρίδας.
ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΑ: Ο ΤΑΫΓΕΤΟΣ ανήκει στη ζώνη των ΤΑΛΕΩΝ ορέων. Πλησιάζει στην Πυραμιδοειδή μορφή, καλύπτεται ολοσχερώς από πέτρες στα μέγιστα υψόμετρα. Παρατηρείται όπως είναι φυσικό μεγάλη διαφορά στην θερμοκρασία μεταξύ ημέρας και νύχτας με αποτέλεσμα το πέρασμα των χιλιετιών να έχει προκαλέσει εξαιρετικά μεγάλες αλλαγές. Η Κορυφή του Βουνού αποτελείται από Πλακώδεις Κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους που φτάνουν στο ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ του ΑΗ-ΛΙΑ. Η κανονικότητα των πετρωμάτων και τα σχήματά τους είναι ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΑ και ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΑ έτσι που σημειώστε δίνουν την εντύπωση ΌΧΙ του ΦΥΣΙΚΑ
«ΤΥΧΑΙΟΥ» αλλά του ΤΕΧΝΙΚΑ
«ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟΥ».
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΟΝΟΜΑΤΟΣ: Το όνομα
«ΤΑΫΓΕΤΟΣ» ανήκει στην ΤΙΤΑΝΙΔΑ
«ΤΑΫΓΕΤΗ», μία από τις Επτά ΠΛΕΙΑΔΕΣ, θυγατέρα του ΑΤΛΑΝΤΑ και της Ωκεανίδας Νύμφης ΠΛΗΙΟΝΗΣ (ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ, «ΛΑΚΩΝΙΚΑ», Γ 1-9). Οι ΠΛΕΙΑΔΕΣ, μετά την συμφορά του Πατέρα τους ή το θάνατο των αδελφών τους των ΥΑΔΩΝ, αυτοκτόνησαν και έγιναν ΑΣΤΕΡΙΑ ανήκοντες στον αστερισμό του ΤΑΥΡΟΥ μοιάζοντας με περιστέρια που πετάνε (ΠΕΛΕΙΑΙ). Ο ΟΜΗΡΟΣ τον καλεί
«ΤΗΫΓΕΤΟΝ ΠΕΡΙΜΗΚΕΤΟΝ» (ΟΔΥΣΣΕΙΑ Ζ 103-105). Ο ΗΣΥΧΙΟΣ ερμηνεύει τον ΤΑΫΓΕΤΟ ως ΤΑΥΣ, ΜΕΓΑΣ, ΤΑΥΝΑΣ, ΜΕΓΑΛΥΝΑΣ και ΤΑΫΓΕΤΕΣ ΠΥΛΕΣ. Εδώ αυτό το τελευταίο είναι ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ για την επιλογή των Φιλοσοφικών αντιλήψεων του ΠΥΘΑΓΟΡΑ περί Δαιμονίων Ποιοτήτων. Συνεπώς μια ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ της προέλευσης της Ονομασίας καταλήγει στο ΤΑΥ-ΓΕΤΟΣ, με τα συνθετικά του Τιτάνιου και του Μακρύ. Το ΠΡΩΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
«ΤΑΥ» συμβολίζει ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ την ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ –ΣΤΑΣΗ του ΦΩΤΟΣ σύμφωνα με τον ΠΛΑΤΩΝΑ («ΚΡΑΤΥΛΟΣ» 427). Συνεχίζοντας τώρα έχουμε την ακόλουθη Θεοκοσμική προσέγγιση: Οι ΠΛΕΙΑΔΕΣ (ΤΑΫΓΕΤΗ) ανήκουν στον ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ του ΤΑΥΡΟΥ. Η ΙΔΙΑ λοιπόν ΡΙΖΑ
«ΤΑΥ». Καταληκτικά λοιπόν
«Η ΡΟΗ του ΦΩΤΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑ στον ΤΑΫΓΕΤΟ». (Θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό παρακάτω).
Η «ΠΥΡΑΜΙΔΑ» του ΤΑΫΓΕΤΟΥ: ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ της ΦΥΣΗΣ ή ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ; Τώρα θα πάμε να
«ταξιδέψουμε» σε ένα ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΥΣΙΚΟ (?) ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ που παρατηρείται στην ψηλότερη κορυφή του ΤΑΫΓΕΤΟΥ, στον σημερινό ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ή το Αρχαίο ΤΑΛΕΤΟΝ. Την μοναδική ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΤΑΫΓΕΤΟΥ… Η Αρχαία Ελληνική Κοσμοθέαση γνωρίζουμε ότι παρείχε εξαιρετικά μεγάλο σεβασμό στον ΘΕΟ ΗΛΙΟ, στην ΓΙΟΡΤΗ του ΦΩΤΟΣ, στο
«ΑΕΙΖΩΟΝ ΠΥΡ», που θεωρείται η καρδιά της ύπαρξης. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ συνδέθηκε στην περίπτωση αυτή εξαιρετικά με την Χριστιανική Πίστη με τον ΑΗ-ΛΙΑ, τον Προφήτη Ηλία δηλαδή να αποκτά τα χαρακτηριστικά εκείνα της συνέχισης της Πανάρχαιας τελετής. Κάθε χρόνο λοιπόν, στις 19 Ιούλη, μέρα γιορτής του Προφήτη ΗΛΙΑ, οι απανταχού πιστοί εορτάζουν στις Βουνοκορφές, στα γραφικά Εκκλησάκια του Αη-Λια. Έτσι και στον ΤΑΫΓΕΤΟ 10άδες προσκυνητές παίρνουν κάθε χρόνο το δύσβατο μονοπάτι της ΚΟΡΥΦΗΣ για το Μικρό Εκκλησάκι το Πλινθόκτιστο με τα πέτρινα καθίσματα, τις ανάγλυφες μαρμάρινες πλάκες, τα αυτοσχέδια κηροπήγια αλλά χωρίς οροφή, την οποία αντικαθιστούν μουσαμάς για προφύλαξη από τον οργισμένο αγέρα της Βουνοκορφής. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ξεκινάει στις 3 τη Νύχτα μέχρι το Ξημέρωμα στις 5, μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ στη μαγευτική ΦΥΣΗ με τις τόσες μα τόσες ΙΕΡΕΣ ΡΙΖΕΣ. Αυτό που αποκαλούμε Ιστορική Συνέχεια.
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ του ΤΙΤΑΝΑ ΗΛΙΟΥ με τον ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ και η ΔΥΝΑΜΗ του ΦΩΤΟΣ. Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΟΡΥΦΗ, στην οποία εικονίζεται άπλετα ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ, κάτω στα πόδια σου η Πόλη της ΣΠΑΡΤΗΣ, αντίκρυ σου το ΠΕΛΑΓΟΣ, σχηματίζει μια ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ. Η Ανάβασή της από την Ανατολική πλευρά γίνεται μέσα από ένα ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΑΣΒΕΣΤΟΛΙΘΙΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ, των οποίων η ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ξαφνιάζει σε βαθμό που να μιλάει κανείς για ΤΕΧΝΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Το μικρό ΟΡΟΠΕΔΙΟ με την Ονομασία
«ΠΟΡΤΕΣ» Δίνει απόλυτα την αίσθηση της εισόδου στο ΕΠΙΠΕΔΟ της ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ, αποτελεί δε στην ουσία και τη ΒΑΣΗ της ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ, η οποία ξεκινάει προς τα Ν.Δ. Υπάρχουν ΟΠΤΙΚΕΣ ΓΩΝΙΕΣ από τις οποίες η κορυφή ΤΑΛΕΤΟΝ-ΑΗ ΛΙΑΣ φαίνεται ως ΤΕΛΕΙΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑ, παραπέμποντας στα κλασικά ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ. Πάνω δε στα ΠΡΑΝΗ της ΕΠΙΠΕΔΑ υπάρχουν τεράστιοι βράχοι σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΟΜΒΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ, που κάποιοι υποστηρίζουν ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟΙ.
Η ΦΩΤΟΣΚΙΑΣΗ της «ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ»: Περίφημη για τους ερευνητές είναι η ΤΕΛΕΙΑ ΣΚΙΑ της ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ, η οποία σχηματίζεται στον αέρα, λίγο ΠΡΙΝ την ΑΝΑΤΟΛΗ του ΗΛΙΟΥ στον ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟ ΚΟΛΠΟ. Στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ αυτό ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ έχουν αποδοθεί ΑΤΕΛΕΙΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ περί Διάθλασης του Φωτός, που ακόμα είναι υπό έλεγχο.
Μετά τη ΔΥΣΗ του ΗΛΙΟΥ, προς την ΠΛΕΥΡΑ της ΣΠΑΡΤΗΣ, το ΚΟΚΚΙΝΩΠΟ ΦΩΣ που σχηματίζεται ως ΤΕΛΕΙΑ ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΗ ΕΥΘΕΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΦΩΤΕΙΝΗ επί της ΚΟΡΥΦΗΣ της ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ, είναι ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ και παραπέμπει στις ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΕΣ που αναφέραμε για την σημασία του γράμματος
«ΤΑΥ» (ΣΤΑΣΗ ΦΩΤΟΣ).
ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ-ΒΑΡΑΘΡΟ : Ανεβαίνοντας στην Κορυφή, βρίσκει κανείς ένα ΣΠΗΛΑΙΟ-ΒΑΡΑΘΡΟ, καταγραμμένο από τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ, βάθους 8 μέτρων με άνοιγμα 2 μέτρα. Το βάραθρο χάνεται στο βάθος της Γης της ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ, λες σαν να υπάρχει εκεί ως «ΕΙΣΟΔΟΣ». Φυσικά η είσοδος κάπου είναι κλεισμένη από πέτρες στα 8 μ. Η ΠΑΛΙΑ ΛΑΪΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ αναφέρει το σημείο ως ΣΗΜΕΙΟ
«ΕΙΣΟΔΟΥ» στην ΠΥΡΑΜΙΔΑ.
Η ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ του ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ: Φυσικά και η ερμηνεία των φαινομένων που περιγράφτηκαν δεν μπορεί να είναι ΑΠΟΛΥΤΗ και ΣΑΦΗΣ. Η Χρονολογική της παραπομπή στο βάθος του ακατάγραπτου χρόνου καθιστά ΑΔΥΝΑΤΗ την ΣΑΦΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. Εμείς θα προσπαθήσουμε να δούμε τι λένε διάφορες προσεγγίσεις, στις οποίες ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ, να τις δώσουμε ΑΠΟΔΟΧΗ. ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ είναι η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ, ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ στην κάθε προσέγγιση χωριστά.
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ των ΓΑΙΟΠΥΡΑΜΙΔΩΝ: Η ΓΑΙΟΛΟΓΙΚΗ προσέγγιση μιλάει καθαρά για μια ΣΠΑΝΙΑ περίπτωση του γνωστού φαινομένου των ΓΑΙΟΠΥΡΑΜΙΔΩΝ, δηλαδή των ΦΥΣΙΚΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ εκείνων ορεινών όγκων που με την ορογέννηση παίρνουν χαρακτηριστικά ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ. Φυσικά οι ΓΑΙΟΛΟΓΟΙ αναφέρονται και στην ύπαρξη του ΒΑΡΑΘΡΟΥ
«ΕΙΣΟΔΟΥ» στο οποίο αργότερα αναπτύχθηκαν λατρευτικές διαδικασίες, το αποδίδουν δε σε επίσης γαιολογικά χαρακτηριστικά. Οι ΦΥΣΙΚΕΣ ΓΑΙΟΠΥΡΑΜΙΔΕΣ, οι οποίες λειτουργούν στη φύση ως
«γεννήτριες ενέργειας φυσικής» κατά το πρότυπό τους δε ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΛΕΣ οι ΤΕΧΝΗΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ που δημιουργήθηκαν από ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ, με μικρές διαφορές στο τελικό σχήμα, αναγνωρίζοντες όλοι τη ΣΗΜΑΣΙΑ του ΣΧΗΜΑΤΟΣ. Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΤΕΧΝΗΤΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΤΑΫΓΕΤΟΥ Εδώ έχουμε την
«διαφορετική» άποψη που μιλάει για ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο χώρο του ΤΑΫΓΕΤΟΥ. Έχουμε την άποψη πολλών, ότι το ήδη διαμορφωμένο ΦΥΣΙΚΑ τοπίο σε μορφή Πυραμίδας, ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ με ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ για να λειτουργήσει τελετουργικά και λατρευτικά όπως θα δούμε παρακάτω. Το ΒΑΡΑΘΡΟ-ΣΠΗΛΑΙΟ αναφέρεται ως μια των ΠΥΛΩΝ ΕΙΣΟΔΟΥ στην ΠΥΡΑΜΙΔΑ εντός της οποίας λειτουργούσε ως ΣΥΡΑΓΓΑ περαιτέρω εισόδου στον ΕΝΔΟΧΩΡΟ της.
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ του ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ: Εδώ εμπλέκεται η ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ με την ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ που ακουμπούν σε καθαρά ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΕΣ θεωρήσεις του Κόσμου μας. Μιλάνε για την
«ΠΥΛΗ» του ΤΑΫΓΕΤΟΥ λοιπόν, ένα σημείο που η ΦΥΣΗ
«ΕΠΕΛΕΞΕ» να
«ΕΜΒΟΛΙΑΣΕΙ» τον Κόσμο και τον Ελληνικό χώρο με το ΠΝΕΥΜΑ του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, με το ΦΩΣ του ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ και του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, μιας και σύμφωνα με τις προσεγγίσεις αυτές, Προορισμός του ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ είναι η ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΗ του ΦΩΤΟΣ στην ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ. Οι απόψεις αυτές, όσο ΑΠΟΚΟΣΜΕΣ και αν ακούγονται σε εμάς σήμερα, ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ με την ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ του ΤΑΫΓΕΤΟΥ, με την προέλευση του Ονόματός του και το τι Κρύβει κάθε ακριβές συνθετικό του. Είναι επίσης γνωστόν ότι στην Αρχαιότητα την ώριμη, ο ΤΑΫΓΕΤΟΣ θεωρήθηκε ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΑΣΤΡΩΝ και ο ΚΙΚΕΡΩΝ με τον ΔΙΟΓΕΝΗ τον ΛΑΕΡΤΙΟ γράφουν ότι ο ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ είχε στήσει το δικό του ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ στην Κορυφή. Η ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ για την ΠΥΛΗ του ΤΑΫΓΕΤΟΥ… Οι ΟΡΦΙΚΟΙ και ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΙ κύκλοι της Ελληνικής Αρχέγονης Φιλοσοφικής Μυστικιστικής Κοσμοθέασης, δίνουν στο Ιερό Όρος μια εξαιρετικά μεγάλη
«ΑΠΟΣΤΟΛΗ» και σημασία. Η ΓΑΙΟΠΥΡΑΜΙΔΑ του Ταύγετου,
«ΔΟΥΛΕΜΕΝΗ» στην Εξέλιξή της, από ανθρώπινο χέρι, αποτελεί μια από τις
«ΠΥΛΕΣ», όπου η
«δύναμη» της ΘΕΪΚΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ, προσφέρει το
«αείζωον ΦΩΣ» της στην ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ μέσα από εκείνους τους
«ανθρώπους» που είναι
«διαταγμένοι» να μεταλαμπαδεύσουν το
«ΦΩΣ» της Δημιουργίας και του Πνεύματος σε ολάκερο τον Κόσμο. Και αυτοί είναι οι ΕΛΛΗΝΕΣ. Αφού βέβαια «δοκιμαστούν» και «υψωθούν» στην Μέγιστη Τιμή, Συνείδηση, Πνευματικό επίπεδο που να μπορέσουν να γίνουν
«Κοινωνοί» της αποστολής αυτής. Εδώ θα «συναντήσουμε» και την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Καθηγητή Στοχαστή ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ, ο οποίος διάλεξε ένα πολύ συγκεκριμένο μέρος του ΤΑΫΓΕΤΟΥ για την ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ
«ΕΞΟΔΟ» από τη Ζωή. Εμφανώς ο ίδιος επηρεασμένος από τις Θεωρίες αυτές ή
«μυημένος» σε αυτές ή προσπαθώντας να «επαληθεύσει» αυτές. ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΘΕΣΗ να σκορπίσω στο Νου και τη Σκέψη των αναγνωστών ΑΣΑΦΕΙΑ, ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ και ΑΕΡΟΛΟΓΙΕΣ. Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΛΑ ότι το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΡΧΑΪΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξε ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ όπως ο ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ή άλλοι Ανατολίτικοι Λαοί. Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
«Νυν και αεί» είναι ΚΡΙΤΙΚΟ, ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟ, ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ, ΕΜΠΕΙΡΙΚΟ, ΑΝΗΣΥΧΟ και ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ.
Για αυτό άλλωστε δέχτηκε τόση ΛΥΣΣΑΛΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ από την κάθε λογής
«ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ» και Δογματισμό. Ο ΤΑΫΓΕΤΟΣ είναι και θα είναι ΕΚΕΙ, στη μοναδική θέση που η ΦΥΣΙΚΗ και ΚΟΣΜΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ του επιφύλαξε. Με την ΙΣΤΟΡΙΑ του, τις ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΕΣ του ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ, τους ΜΥΘΟΥΣ του, τα ΑΠΟΚΡΥΦΑ του, τις ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ που τον συνοδεύουν, τις ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ που τον τυλίγουν από την ετυμολογική στιγμή της Μυθικής και Ιστορικής Αναφοράς του. ΑΣ ΤΟΝ ΧΑΡΟΥΜΕ λοιπόν !!! με όλες μας τις Αισθήσεις, την ένταση του Νου, τον αναλογισμό της Σκέψης, τα
«ταξίδια» του ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ ΜΑΣ… ΒΟΗΘΑΕΙ στην ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ των ΟΝΕΙΡΩΝ, στο φτιάξιμο ΑΡΧΩΝ και ΙΔΑΝΙΚΩΝ, στην ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΩΔΙΚΩΝ ΤΙΜΗΣ και ΣΕΒΑΣΜΟΥ για τον Ιδανικό ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ και την ΦΥΣΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ…
ΠΗΓΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ (ΟΜΗΡΟΣ, ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ, ΣΤΡΑΒΩΝ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΠΛΑΤΩΝ, ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ). -ΧΑΡΙΤΩΝ ΤΟΜΠΟΥΛΙΔΗΣ «ΙΣΤΟΡΙΑ των ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ» -Ι. ΡΑΓΚΑΒΗΣ «ΛΕΞΙΚΟ της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ» -R. GRAVES «ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ». -ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ «ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ και ΘΕΟΛΟΓΙΑ του ΤΑΫΓΕΤΟΥ» -ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑ «Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ στον ΤΑΫΓΕΤΟ», ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ», Τεύχος 144/2006
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΟΝΤΑΣ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕ ΕΚΤΑΣΗ (ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ), ΠΡΟΪΟΝ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ και ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ, ΤΟ ΔΙΝΩ, ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ και ΜΕΡΑΚΙ, ΣΕ ΟΛΕΣ και ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ στην ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ. ΜΠΟΡΟΥΝ δε ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΝ και να το ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ. Με όλη μου την Αγάπη. ΤΑΫΓΕΤΟΣ…
Πηγή
Φωτόγραφίες
από P.Nikolakakos και Mani org
Διαβάστε ακόμη περι
τριγωνισμού σε αρχαίες πόλεις τις Λακωνίας
.jpg)
