Οι Δωριείς πριν κατέβουν, ανέβηκαν και μάλιστα πριν από το 1850 π.Χ

Στα σχολεία μας μαθαίνουν για την κάθοδο των Δωριέων, αλλά ουδέποτε μας έκαναν λόγο για την άνοδο τους η οποία προηγήθηκε, όπως επίσης για το ποιοι πραγματικά ήταν και φυσικά για το πότε έλαβαν χώρα όλα αυτά!

Για να δούμε την πραγματικότητα:
Ο Πλάτων στο έργο "Νόμοι" μας παραθέτει έναν διάλογο μεταξύ του ιδίου, του Κνώσιου Κλεινία και του Λακεδαίμονα Μέγιλλου.
Στον διάλογο αυτόν οι τρεις γηραιοί άνδρες κατά την διάρκεια της διαδρομής τους από την Κνωσό προς το Ιδαίον Άντρον με σκοπό την μύηση τους στα Ανώτατα Μινωικά Μυστήρια συζητούν, κρίνουν και συγκρίνουν τα 3 Πολιτεύματα τους.
Στον στίχο 682d ο Πλάτων μας ενημερώνει ότι οι Δωριείς ήταν Αχαιοί, πράγμα με το οποίο συμφωνεί ο Μέγγιλος.
Πλάτων: "...στην διάρκεια όμως των δέκα ετών της πολιορκίας στο Ίλιον (Τροία), στην πατρίδα κάθε επιτιθεμένου τα πράγματα χειροτέρεψαν.
Οι νεότεροι στασίασαν (επαναστάτησαν) και δεν υποδέχθηκαν όπως έπρεπε τους στρατιώτες κατά την επιστροφή τους.
Ακολούθησαν αμέτρητοι θάνατοι και σφαγές και εξορίες.
Όσοι διώχθηκαν ξαναγύρισαν αργότερα με άλλο όνομα.
Τώρα λέγονταν Δωριείς αντί Αχαιοί γιατί εκείνος που τους συγκέντρωσε στην Εξορία κατάγονταν από την Δωρίδα.
Πλήρης περιγραφή αυτών που έγιναν τότε υπάρχουν καταγεγραμμένα στην ιστορία των Λακεδαιμόνιων"
Μέγιλλος (Σπαρτιάτης): "Απόλυτα ορθόν"
Πλάτωνος Νόμοι 682d

Οπότε η Κάθοδος των Δωριέων στην πραγματικότητα ήταν πρώτα άνοδος και έπειτα κάθοδος και όχι των Δωριέων αλλά των Αχαιών.
Για να δούμε τον χρόνο στον οποίο συνέβησαν τα παραπάνω:
Έχουμε 3 καταγεγραμμένους κατακλυσμούς, πρώτα του Ωγύγου, μετά του Δαρδάνου και τον τέλος του Δευκαλίωνος.
Ο Δευκαλίων επέζησε από τον κατακλυσμό και έκανε τον Έλληνα, ο Έλληνας τον Δώρο, ο Δώρος τον Τέκταμο, ο Τέκταμος τον Αστέριο, ο Αστέριος τον Μίνωα, ο Μίνωας τον Δευκαλίωνα και ο Δευκαλίων τον Ιδομενέα.
"...Ο Τέκταμος του Δώρου, του γιου του Έλληνα που ήταν γιος του Δευκαλίωνα, κατέπλευσε στην Κρήτη μαζί με Αιολείς και Πελασγούς κι έγινε βασιλιάς του νησιού, παντρεύτηκε την κόρη του Κρηθέα κι απόκτησε τον Αστέριο"
Διόδωρος, βίβλος 4, 60

"...Ότι οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι ονομαζόμενοι Ετεοκρήτες, που θεωρούνται αυτόχθονες, το είπαμε πιο πριν.
Μετά από αυτούς και πολλές γενιές αργότερα, Πελασγοί, που περιπλανιόνταν ένεκα συνεχών εκστρατειών και μεταναστεύσεων, έφτασαν στην Κρήτη και εγκαταστάθηκαν σε ένα μέρος του νησιού.
Τρίτο ήταν, λένε, το γένος των Δωριέων που έφτασε στο νησί με αρχηγό τον Τέκταμο, το γιο του Δώρου. το μεγαλύτερο μέρος ετούτου του λαού συγκεντρώθηκε, λένε, από την περιοχή του Ολύμπου, αλλά ένα μέρος του ήταν από τους Αχαιούς της Λακωνίας, επειδή ο Δώρος είχε τη βάση εξόρμησης στην περιοχή του Μαλέα.
Τέταρτο γένος που ανακατεύτηκε με τους κατοίκους της Κρήτης ήταν, λένε, ένα συνονθύλευμα βαρβάρων πουμε τα χρόνια εξομοιώθηκαν στη γλώσσα με τους Έλληνες κατοίκους.
Μετά απ΄αυτά, επικράτησαν ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς και συνένωσαν τα έθνη του νησιού σε ενιαίο σύνολο"
Διόδωρος, Βίβλος 5, 80

"...Κατά τον Στάφυλο, ανατολικά της Κρήτης ζούνε οι Δωριείς, στα δυτικάοι Κύδωνες και στα νότια οι Ετεοκρήτες, με οικισμό τους τον Πράσο, όπου βρίσκεται το ιερό του Δικταίου Δία.
Οι υπόλοιποι είναι πιο δυνατοί και κατέχουν τις πεδιάδες.
Είναι εμφανές ότι Ετεοκρήτες και Κύδωνες είναι αυτόχθονες, ενώ οι άλλοι Επήλυδες.
Ο Άνδρων λέει ότι οι Επήλυδες Κρήτες ήρθαν από τη Θεσσαλία, από την περιοχή που παλιά λεγόταν Δωρίδα και σήμερα Εσταιώτιδα"
Στράβων, Ι, ΙV 6 – 7

"...Ο θαυμαστός στο δόρυ Ιδομενέας ήταν αρχηγός των Κρητών, οι άντρες της Κνωσού, της Γόρτυνας με τα τείχη, της Λύκτου, της Μιλήτου, της ασπροχώματης Λύκαστου, της Φαιστού και του Ρύτιου, πόλεις καλοκτισμένες, που κατοικούν στην Κρήτη με τις 100 πόλεις.
Όλοι αυτοί είχαν αρχηγό τον Ιδομενέα, ικανό στο δόρυ και τον Μηριόνη, τον ισότιμο του ανδροφονιά Ευαλιου, έφεραν μαζί τους 80 μαύρα καράβια"
Ιλιάδα Β 645 – 652

ἀλλὰ καὶ ὣς ἐρέω ὅ μ᾽ ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς.
Κρήτη τις γαῖ᾽ ἔστι, μέσῳ ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ,
καλὴ καὶ πίειρα, περίρρυτος· ἐν δ᾽ ἄνθρωποι
πολλοί, ἀπειρέσιοι, καὶ ἐννήκοντα πόληες.
ἄλλη δ᾽ ἄλλων γλῶσσα μεμιγμένη· ἐν μὲν Ἀχαιοί,
ἐν δ᾽ Ἐτεόκρητες μεγαλήτορες, ἐν δὲ Κύδωνες,
Δωριέες τε τριχάϊκες δῖοί τε Πελασγοί.
τῇσι δ᾽ ἐνὶ Κνωσός, μεγάλη πόλις, ἔνθα τε Μίνως
ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής,
πατρὸς ἐμοῖο πατήρ, μεγαθύμου Δευκαλίωνος
Δευκαλίων δ᾽ ἐμὲ τίκτε καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα·
ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσιν Ἴλιον ἴσω
ᾤχεθ᾽ ἅμ᾽ Ἀτρείδῃσιν, ἐμοὶ δ᾽ ὄνομα κλυτὸν Αἴθων,
ὁπλότερος γενεῇ· ὁ δ᾽ ἄρα πρότερος καὶ ἀρείων.
Οδύσσεια Ραψωδία Τ 172 - 181

Συμπεράσματα:
- Η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έγινε το 1850 π.Χ.
- Η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που σήκωσε όχι ένα, αλλά πολλαπλά τεράστια παλιρροϊκά κύματα με ύψος πάνω από 30 μέτρα και μήκος κάπου στα 30 μίλια, που χτυπούσαν τις ακτές τις Κρήτης με συχνότητα 1 κάθε 30 λεπτά.
Το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή του Μινωικού Πολιτισμού.
Για να έχουμε μέτρα σύγκρισης το τσουνάμι στην Σρι Λάνκα ήταν 3 μέτρων και ήταν μόνο υδάτινο...
- Ο Ιδομενέας εφόσον ήταν εγγονός του Μίνωος σημαίνει ότι όλα τα παραπάνω γεγονότα έλαβαν χώρα ΠΡΙΝ την έκρηξη της Θήρας, αλλιώς δεν θα μπορούσε ο Ιδομενέας να είναι εγγονός του Μίνωα.
- Η εξορία των στασιαστών Αχαιών έγινε με την επιστροφή των Αχαιών από την Τροία άρα την ίδια περίοδο που γύρισε και ο Ιδομενέας στην Κρήτη, άρα πριν την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας, άρα πριν το 1850 π.Χ.

knossopolis.com