13 Απριλίου 2013, κατηφόρισα για την Πελοπόννησο με αρκετή αγωνία και ελπίδες.
Συνοδηγός στο ταξίδι μου ο Παυσανίας, ο περιηγητής φίλος καλός και συνεργάτης.
Το πρώτο σημάδι ευοίωνο, ένας αετός που ζυγιαζόταν στον αέρα, ο πρώτος που συνάντησα καθώς πέρασα τον ισθμό και μπήκα στην εθνική Τριπόλεως.
Το θέμα μου, η καλύτερα η αποστολή, να προσδιορίσω το ιερό του Κάρνειου Απόλλωνα.
Το ταξίδι όμορφο, γεμάτο προσδοκίες, με οδήγησε στον συγκεκριμένο τόπο.
Ο φίλος Γιώργος με περίμενε, μαζί είχαμε συμφωνήσει να δοκιμάσουμε την τύχη μας.
Μετά τον ζεστό καφέ και το όμορφο πρωινό, ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας.
Ανηφορίσαμε, και μετά τα καλλιεργημένα χωθήκαμε μέσα στο δάσος.
Η βλάστηση οργιώδης, και οι συνθήκες πολύ δύσκολες, υπήρξαν στιγμές που αναγκαστήκαμε να προχωράμε στα τέσσερα.
Από την αρχή κάποιες ιδιόρρυθμες πέτρες μας προϊδέασαν για την συνέχεια.
Έτσι μετά από ένα σημείο δεν προφταίναμε να παρατηρούμε , απομεινάρια οικοδομικής δραστηριότητας, διάσπαρτα σε μια μεγάλη έκταση, και στην ανατολική πλευρά, φυσικά για να έχουν την συνεχή επαφή τους με τον Ήλιο. Ήμουν σίγουρος πως πατούσα το ιερό το αφιερωμένο στον Απόλλωνα, και μάλιστα στον αρχαιότερο Απόλλωνα τον Κάρνειο.
Εκτός όμως από την οπτική επαφή, το μυστηριακό περιβάλλον το επιβεβαίωνε, και τα συναισθήματα εκείνα που δεν μπορούν να εκφραστούν αλλά μόνο τα νοιώθεις.
Δεν ξέρω αν ήταν από την ταλαιπωρία, αλλά σε κάποια χρονική που καθίσαμε για μια ανάσα, ένοιωσα να χάνομαι, να με γεμίζει κάτι, και να αισθάνομαι σαν μεθυσμένος, η υπνωτισμένος, μια προετοιμασία θα την χαρακτήριζα για ένα ταξίδι.
Δεν είναι υπερβολικό, βρισκόμαστε υποθέτω σε μια πύλη.
Η περιήγηση μας κράτησε περίπου δύο ώρες, ήταν μια δύσκολη και επιφανειακή εμπειρία. Θα χρειαζόταν πολλές ώρες η και μέρες για να παρατηρήσουμε όλα αυτά που ξετυλίγονταν μπροστά μας συνεχώς.
Το κεντρικό συμπέρασμα από την παρατήρηση είναι πώς βρήκαμε ένα πολύ παλιό οικισμό, πιθανόν παλιότερο από το 5.000 π.χ.
Μεγαλιθικά κατασκευάσματα γέμιζαν την δασώδη έκταση, στα οποία φυσικά είχαν απομείνει τα θεμέλια.
Στο κορυφαίο σημείο, διακρίνονται τα θεμέλια των τεσσάρων γωνιών μεγάλου οικοδομήματος, και μεγαλόπρεπου.
Πρόκειται για τον Ναό του Απόλλωνα.
Σαφέστατη σε πολλά σημεία η ανθρωπινή παρέμβαση, πάνω στους ογκόλιθους.
Με τις καρδιές μας γεμάτες, και την υπερηφάνεια στο φουλ, για την φυλή μας την ιερή, τελειώσαμε την περιήγηση μας στον ιστορικό αυτό τόπο.
Στις αποσκευές μας πολλές φωτογραφίες, και η ελπίδα ότι οι αρμόδιου φορείς θα ερευνήσουν την υπόθεση και θα της δώσουν την σημαντικότητα που της αξίζει.
Η «μάννα» Ελληνική γη, δίνει συνεχώς αποδείξεις για την ιστορία και την φυλή μας.
Αποδείξεις ότι είμαστε αυτόχθονες, και ότι οι καταβολές μας είναι ανώτερες και με ειδικό ρόλο.
Κατά την προσωπική μου άποψη, ένα σημαντικό μνημείο μας φανερώθηκε, για να συμπλήρωση την ιστορία.
Αρκεί να σταθούμε και εμείς στο ύψος των περιστάσεων.
ΥΓ.
Παραμένω πρόθυμος για οποιανδήποτε πληροφορία, αλλά και παρουσίαση σε αρμοδίους φορείς.
Η παρούσα δημοσίευση, σκοπό έχει την προώθηση του αρχαιολογικού χώρου.
Συνοδηγός στο ταξίδι μου ο Παυσανίας, ο περιηγητής φίλος καλός και συνεργάτης.
Το πρώτο σημάδι ευοίωνο, ένας αετός που ζυγιαζόταν στον αέρα, ο πρώτος που συνάντησα καθώς πέρασα τον ισθμό και μπήκα στην εθνική Τριπόλεως.
Το θέμα μου, η καλύτερα η αποστολή, να προσδιορίσω το ιερό του Κάρνειου Απόλλωνα.
Το ταξίδι όμορφο, γεμάτο προσδοκίες, με οδήγησε στον συγκεκριμένο τόπο.
Ο φίλος Γιώργος με περίμενε, μαζί είχαμε συμφωνήσει να δοκιμάσουμε την τύχη μας.
Μετά τον ζεστό καφέ και το όμορφο πρωινό, ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας.
Ανηφορίσαμε, και μετά τα καλλιεργημένα χωθήκαμε μέσα στο δάσος.
Η βλάστηση οργιώδης, και οι συνθήκες πολύ δύσκολες, υπήρξαν στιγμές που αναγκαστήκαμε να προχωράμε στα τέσσερα.
Από την αρχή κάποιες ιδιόρρυθμες πέτρες μας προϊδέασαν για την συνέχεια.
Έτσι μετά από ένα σημείο δεν προφταίναμε να παρατηρούμε , απομεινάρια οικοδομικής δραστηριότητας, διάσπαρτα σε μια μεγάλη έκταση, και στην ανατολική πλευρά, φυσικά για να έχουν την συνεχή επαφή τους με τον Ήλιο. Ήμουν σίγουρος πως πατούσα το ιερό το αφιερωμένο στον Απόλλωνα, και μάλιστα στον αρχαιότερο Απόλλωνα τον Κάρνειο.
Εκτός όμως από την οπτική επαφή, το μυστηριακό περιβάλλον το επιβεβαίωνε, και τα συναισθήματα εκείνα που δεν μπορούν να εκφραστούν αλλά μόνο τα νοιώθεις.
Δεν ξέρω αν ήταν από την ταλαιπωρία, αλλά σε κάποια χρονική που καθίσαμε για μια ανάσα, ένοιωσα να χάνομαι, να με γεμίζει κάτι, και να αισθάνομαι σαν μεθυσμένος, η υπνωτισμένος, μια προετοιμασία θα την χαρακτήριζα για ένα ταξίδι.
Δεν είναι υπερβολικό, βρισκόμαστε υποθέτω σε μια πύλη.
Η περιήγηση μας κράτησε περίπου δύο ώρες, ήταν μια δύσκολη και επιφανειακή εμπειρία. Θα χρειαζόταν πολλές ώρες η και μέρες για να παρατηρήσουμε όλα αυτά που ξετυλίγονταν μπροστά μας συνεχώς.
Το κεντρικό συμπέρασμα από την παρατήρηση είναι πώς βρήκαμε ένα πολύ παλιό οικισμό, πιθανόν παλιότερο από το 5.000 π.χ.
Μεγαλιθικά κατασκευάσματα γέμιζαν την δασώδη έκταση, στα οποία φυσικά είχαν απομείνει τα θεμέλια.
Στο κορυφαίο σημείο, διακρίνονται τα θεμέλια των τεσσάρων γωνιών μεγάλου οικοδομήματος, και μεγαλόπρεπου.
Πρόκειται για τον Ναό του Απόλλωνα.
Σαφέστατη σε πολλά σημεία η ανθρωπινή παρέμβαση, πάνω στους ογκόλιθους.
Με τις καρδιές μας γεμάτες, και την υπερηφάνεια στο φουλ, για την φυλή μας την ιερή, τελειώσαμε την περιήγηση μας στον ιστορικό αυτό τόπο.
Στις αποσκευές μας πολλές φωτογραφίες, και η ελπίδα ότι οι αρμόδιου φορείς θα ερευνήσουν την υπόθεση και θα της δώσουν την σημαντικότητα που της αξίζει.
Η «μάννα» Ελληνική γη, δίνει συνεχώς αποδείξεις για την ιστορία και την φυλή μας.
Αποδείξεις ότι είμαστε αυτόχθονες, και ότι οι καταβολές μας είναι ανώτερες και με ειδικό ρόλο.
Κατά την προσωπική μου άποψη, ένα σημαντικό μνημείο μας φανερώθηκε, για να συμπλήρωση την ιστορία.
Αρκεί να σταθούμε και εμείς στο ύψος των περιστάσεων.
ΥΓ.
Παραμένω πρόθυμος για οποιανδήποτε πληροφορία, αλλά και παρουσίαση σε αρμοδίους φορείς.
Η παρούσα δημοσίευση, σκοπό έχει την προώθηση του αρχαιολογικού χώρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας....συντροφιά μας.