7. ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗ ΜΑΝΗ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΕΚΛΟΓΈΣ ΤΟΠΙΚΏΝ ΑΡΧΌΝΤΩΝ ΣΤΗ ΜΆΝΗ 002
ΕΘΝΙΚΕΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 005
ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΜΕΛΗ
ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ 043
Η ΤΟΠΙΚΗ
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗ ΜΑΝΗ 045
ΕΚΛΟΓΕΣ
ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΩΝ 1843 076
ΕΚΛΟΓΕΣ
ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΟ 1862 (ΑΛΦΡΕΔΟΣ) 123
ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ
ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΔΗΜΩΝ ΜΑΝΗΣ 1844-56 155
ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ
ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ 1871-3 469
Αποσπάσματα…
Α.
Η συνέχεια της Γ’ Εθνοσυνέλευσης στην Ερμιόνη/ΤροιζίναΗ Γ’ Εθνοσυνέλευση[1] του Απριλίου του 1826 συνήλθε στην Επίδαυρο, διέκοψε όμως τις εργασίες της και τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου συγκλήθηκε εκ νέου στον Πόρο, αλλά δεν υπήρξε προσέλευση πληρεξουσίων. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1826 από το Ναύπλιο έγινε έκκληση του προεδρείου να συνέλθουν οι πληρεξούσιοι, οι οποίοι είχαν φανεί αδιάφοροι. Πάλι την πρώτη Νοεμβρίου 1826 η επιτροπή τής συνελεύσεως[2] συνεκάλεσε τους πληρεξούσιους στην Αίγινα, όπου εγκαταστάθηκε και η Διοικητική Επιτροπή. Η σύνοδος της Συνέλευσης[3] έγινε στην Ερμιόνη στις 2 Ιανουαρίου 1827, αλλά μέρος των πληρεξουσίων συνήλθαν στην Αίγινα.
Με την έναρξη του νέου έτους, 1827, συγκλήθηκε στην Ερμιόνη και συνέχισε στην Τροιζίνα η Γ’ Εθνοσυνέλευση (18 Ιανουαρίου – 5 Μαΐου 1827). Σε αυτή πήραν μέρος ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο Ιωάννης Κ. Ροδίτης-Μαυρομιχάλης και ο Χριστόδουλος Καπετανάκης. Από την Ανατολική Μάνη δεν αναφέρεται κανένα όνομα σε σχετικούς καταλόγους[4], ενώ στη συνέλευση του 1826 ήταν ο Δημήτριος Τσιγκουράκος-Γρηγοράκης και ο Γεώργιος Καλκαντής. Τότε είχαν διαμαρτυρηθεί ως νόμιμα εκλεγέντες ο Δημήτριος Δραγωνάκος-Γρηγοράκης και ο Παύλος Στεφανάκος, αλλά η μαρτυρία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη θεωρήθηκε πλέον αξιόπιστη από τα εκλεκτορικά έγγραφα των αντιπάλων τους και αποκλείστηκαν.
Στις 11 Ιανουαρίου από μια ομάδα εκλεκτόρων[5] αποφασίστηκε να γίνει συνέλευση στο Μπρίκι της Πεντάδας, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι είχε γίνει προηγουμένως άλλη στον Άγιο Γεώργιο (Λευκή Συκιά) κοντά στον Παρασυρό. Προσκάλεσαν στη συνέλευση αυτή τον Καπετάν Γιωργάκη Αντ. Γρηγοράκη και η πρόσκληση είναι η ακόλουθη:
«Πανευγενέστατος κπ. Γεωργάκη
Ημείς είχομεν απόφασιν ηξεύροντας ότι έχεις ζήλον και πατριωτισμόν διά να σε προσκαλέσωμεν παρακαλεστικώς διά να ορίσης εις την πατριωτικήν Συνέλευσιν (Λευκή) Συκιά. Πλην έχοντες απόφασιν να κάμωμεν ημείς οι πληρεξούσιοι δευτέραν σύναξιν εις το Μοναστήριον του Ιμπρικίου εις Πεντάδα έχοντες την απόλυτον εξουσίαν από τον λαόν μας διά να αποφασίσωμεν κάθε ωφέλιμον της πατρίδος μας έργον. Διά τούτο με το να έχωμεν αυτήν την απόφασιν όπου εις τις δεκαπέντε του παρόντος να ευρεθώμεν όλοι εκεί. Παρακαλείσαι και η πανευγένειά σου παρ’ όλης της πατρίδος και επίτηδες εξαποστέλλομεν τον κύριον Θανάση Γκενάκον και τον γενικόν γραμματέα μας Κ. Μαρτζελάκον, οπού να σε παρακινήσουν διά να ευρεθήτε εις το προσδιορισθέν μέρος και ελπίζομεν ότι δεν θέλει κάμης διαφορετικά, αλλά να υπακούσης την πρόσκλησιν της πατρίδος και ο σκοπός μας δεν αποβλέπει εις άλλο ειμή δια την ωφέλειαν της κινδυνευούσης πατρίδος μας και περισσότερον δεν σου γράφομεν, αλλά μένομεν.
Tη 11 Ιανουαρίου 1827 εν Σπάρτη
Οι αδελφοί πατριώται και πληρεξούσιοι της Σπάρτης
Ο Λαγίας Μακάριος, Οικονόμος Βαχού (Νικόκαος Παναγιωτουνάκος), Παρθένιος Ιερομόναχος, Παναγιώτης Ρετζεπέρης, Νικόλαος Μπουκουβαλάκος, Παπαδημήτριος Σπανός, ηλίας Γιαννουκάκης, Παναγιώτης Νικολινάκος, Αντώνης Παπαδοθωμάκος.
Ο Γενικός Γραμματεύ Πανάγος Μαρτζελάκος».ς
[2] “Εθνική Εφημερίς της Ελλάδος“, αριθ. φ. 6 της 24 Νοεμβρίου 1827, σ. 21. Στις 28 Δεκεμβρίου έγινε έκκληση της Διοικητικής Επιτροπής για σύγκληση της συνέλευσης, ό.π., αριθ. φ.15 της 20 Δεκεμβρίου 1826.,
[3]“ Εθνική Εφημερίς της Ελλάδος“, αριθ. φ. 17 της 5 Ιανουαρίου 1827 και αριθ. φ. 18, της 8 Ιανουαρίου 1827, όπου ο κατάλογος των πληρεξουσίων, όπως και στο φ. αριθ. 27 της 9 Φεβρουαρίου 1827, σ. 107-8. Στις 3 Φεβρουαρίου συμμετείχε ο Πετρόμπεης στην ολιγομελή συνέλευση της Αίγινας, αριθ. φ. 28, της 12 Φεβρουαρίου 1827, σ. 110-111. Στις 5 Μαΐου τελείωσε το έργο της η συνέλευση, ό.π., αριθ. φ. 45, της 7 Μαΐου 1927, σ. 177, αφού εξέλεξε τον Ιωάννη Καποδιστρια για κυβερνήτη, ό.π., αριθ. φ. 39 της 9 Απριλίου 1827, σ. 153..
Β.
ΔΗΜΟΣ ΚΑΡΥΟΥΠΟΛΕΩΣ
Ο δήμος Καρυουπόλεως σχηματίστκε από τη συνένωση των παλαιών επαρχιών Φωκά (που εκτεινόταν στο δυτικό τμήμα του δήμου) και Τρυγονά που περιλάμβανε την Παγανέα και τα ανατολικότερα τμήματα του δήμου. Λίγες δεκαετίες πριν από την επανάσταση του 1821 έγινε επέκταση της Μάνης στα βορειότερα της επαρχίας και συμπεριέλαβε και το δήμο Γυθείου. Στο δήμο Καρυουπόλεως υπάγονταν τα ακόλουθα χωριά:
Χωριά
του 1847 Διαίρεση
1835
Δήμος Καρυουπόλεως Δήμος Καρυουπόλεως:
Βαθύ Άγιος
Βασίλειος
Βαχός Καρυούπολις
ή Μηνιάκοβα
Καλύβια Κατσαουνιάνικα
Καρυούπολις
ή Μηνιάκοβα Καυκί
Καυκί Νεοχώριο
Νεοχώριο Πασσαβάς
Παλαιοκάλυβα Χωσιάριο
Παρασυρός Δήμος Πυρρίχου: Βαχός
Πασσαβάς Σκάλα
Σκουτάρι Τσεροβά-Δροσοπηγή
Τσεροβά-Δροσοπηγή Δήμος Τευθρώνης: Αγερανός
Βαθύ
Καλύβια
Παλαιοκάλυβα
Παρασυρός
Σελίτσα-Λαγκάδα
Σκουτάρι
Χασικόντα
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ 1847
Α/α Επώνυμο Όνομα Ηλικία Διαμονή Επάγγελμα
0049 (Παπαδόθυμος)Παπαδόθωμας Αθανάσιος 30 Σκουτάρι0010 (Παπαδόθυμος)Παπαδόθωμας Αντώνιος 68 Τσεροβά
Αντώνιος Παπαδοθωμάκος του…. γενήθηκε το 1779.
Πιθανόν υιός του Παπά Θωμά, Σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση, και ανιψιός του ιερομόναχου Ανανία, που διαφέντευε εκείνη την εποχή την Παλιά Καρυούπολη.
Δύο αδέλφια ο παππά Θωμάς, και ο ιερομόναχος Ανανίας είχαν την κυριαρχία στο καστρομονάστηρο, που δεν είχε πλέον την παλιά του αίγλη.
Μερικά χρόνια νωρίτερα είχε ξεκινήσει σταδιακά η μετοίκηση των κατοίκων, στην Νέα Καρυούπολη, την Μηνιάκοβα.
Το γεγονός αυτό εκτός από την οικογενειακή παράδοση μαρτυρά και η επιγραφή στο καθολικό της Παλιάς Καρυούπολης που τον αναφέρει, εν έτει 1793.
Ο Αντώνιος, έμεινε στην μνήμη των απογόνων, σαν «Αντώνακας», δηλωτικό της ισχυρής του προσωπικότητας, αλλά και της συμμετοχής στην μάχη εναντίον του Ιμπραήμ το 1826, σε ηλικία 47 ετών, στην οποία και τραυματίστηκε. (με σπαθιά στο κεφάλι)
Η συμμετοχή και ο τραυματισμός τον καταξιώνει έτσι που…
Ένα χρόνο αργότερα το 1827, υπογράφει την παραπάνω επιστολή.
Το 1847 σε ηλικία 68 ετών, αναφέρεται στους εκλογικούς καταλόγους, σαν Αντώνιος Παπαδόθωμας.
Συνηθιζόταν το Παπαδόθωμας, αντί Παπαδοθωμάκος, όχι μόνο στον προφορικό λόγο αλλά και στον γραπτό, και συνηθίζεται ακόμη σήμερα στην Μάνη.
Όσον αφορά τον Αθανάσιο Παπαδόθωμα, με διαμονή στο Σκουτάρι, δεν υπάρχει κάτι μέχρι στιγμής που να φωτίζει το πρόσωπό του.
Ενδεικτικό μόνο είναι πώς, οι Παπαδοθωμιάνοι «τιμιόντουσαν» με οικογένειες, ιδιαίτερα στο Σκουτάρι, πράγμα που φανερώνει πώς υπήρχαν και δεσμοί αίματος, και ανήκαν στην ίδια πατριά.
Βρείτε και κατεβάστε το αρχείο, αλλά και πολλά άλλα στο σύνδεσμο των Λακωνικών Σπουδών..
Η συμμετοχή και ο τραυματισμός τον καταξιώνει έτσι που…
Ένα χρόνο αργότερα το 1827, υπογράφει την παραπάνω επιστολή.
Το 1847 σε ηλικία 68 ετών, αναφέρεται στους εκλογικούς καταλόγους, σαν Αντώνιος Παπαδόθωμας.
Συνηθιζόταν το Παπαδόθωμας, αντί Παπαδοθωμάκος, όχι μόνο στον προφορικό λόγο αλλά και στον γραπτό, και συνηθίζεται ακόμη σήμερα στην Μάνη.
Όσον αφορά τον Αθανάσιο Παπαδόθωμα, με διαμονή στο Σκουτάρι, δεν υπάρχει κάτι μέχρι στιγμής που να φωτίζει το πρόσωπό του.
Ενδεικτικό μόνο είναι πώς, οι Παπαδοθωμιάνοι «τιμιόντουσαν» με οικογένειες, ιδιαίτερα στο Σκουτάρι, πράγμα που φανερώνει πώς υπήρχαν και δεσμοί αίματος, και ανήκαν στην ίδια πατριά.
Βρείτε και κατεβάστε το αρχείο, αλλά και πολλά άλλα στο σύνδεσμο των Λακωνικών Σπουδών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας....συντροφιά μας.