Μιά Προσευχή.

Να σαι τ’ αστέρι του ουρανού, να διώχνεις το σκοτάδι

Η φεγγαρόφωτη νυχτιά, το  φως πέρα απ τον άδη.

Να σαι η φλόγα στην ψυχή, της Παναγιάς το δάκρυ.

Να γίνεσαι εικόνισμα, στης μοναξιας την άκρη.

Να σαι της Πίνδου κορυφή, του Ιονίου αγέρας.

Να αγναντεύεις, να σκορπάς της λογικής το τέρας.

Να σαι στην πλώρη άνεμος στην πρύμνη νηνεμία,

Να μείνεις στην ψυχούλα μας παντοτινή λατρεία.

Να σαι βοριάς στο Τάλετον, και στο Διρό δρεπάνι.

Να λιώνεις τις ψυχρές καρδιές, πρωτομαγιάς στεφάνι.

Να σαι κυκλάμινο μικρό, ξανθό, σαν τ’ αντικρίζω.

Να γέρνω στην αγκάλη σου γλυκά και να μυρίζω.

Να σαι τσακάλι στον Σαγγιά, και πέρδικα στην Μάνη.

Να παίρνω απ την ανάσα σου την γεύση απ το λιβάνι.

Να σαι της μάνας το φιλί, το βλέμμα του πατέρα.

Το χαμογέλιο του μωρού, ο ήλιος την ημέρα.

Να σαι το χάδι του έρωτα, και της ψυχής το νάμα.

Να σ έχω πάντα στόλισμα, να είμαστε αντάμα.

Να σαι Αυγουστιάτικη ματιά, να λιώνουμε τα χιόνια.

Το πάλεψες, και κέρδισες την θέση σου αιώνια

Να σαι πολλά, κι αμέτρητα, να σαι τα πάντα …όλα.

Γη, ουρανός, και θάλασσα, του Λιμενιου Λαλούδα.

Να σαι για πάντα Άνοιξη γλυκειά μου πεταλούδα.

Γρηγόρης Παπαδοθώμακος
Χριστούγεννα 2011