Λέλεγες, Λάαοι, Ιλίοι, Πόντιοι... ( Γλωσσική Συγγένεια Δωρικής και Ποντιακής διαλέκτου - κοινός ο Πυρρίχιος)

Οι απόγονοι του Δαρδάνου, υιού της Ηλέκτρας και τού Δία, παιδιά τών Λελέγων Μινύων,

 

Πόντιοι ή Λαζοί;

ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΛΑΖΩΝ 1889.ΠΡΟΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΞΕΡΙΖΩΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Κ. Φωτιάδης

Πολλές φορές έγινα αποδέκτης της ερώτησης τι σχέση έχομε εμείς οι Έλληνες του Πόντου με τους Λαζούς. Υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι ηθελημένα ή αθέλητα παραποιούν την ιστορία προσδιορίζοντας τους Πόντιους ως Λαζούς, υποστηρίζοντας μάλιστα την εκδοχή τους με κριτήριο την επωνυμία που προήλθε από την παρήχηση των δύο λέξεων Ελλάς ζει = Λαζοί.
Το θέμα ήρθε ξανά στην επιφάνεια με την κυκλοφορία ενός δίσκου με παραδοσιακή ποντική μουσική, αλλά με ανιστόρητους στίχους.
Η εύηχη γλωσσολογική πλάνη εγκλώβισε πολλούς συμπατριώτες μας και στον ιστορικό Πόντο οι οποίοι ταύτιζαν τους Πόντιους με τους Λαζούς.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα συγκροτήθηκε τον Οκτώβριο του 1968 μια ευρεία σύσκεψη των εκπροσώπων των ποντιακών οργανώσεων Θεσσαλονίκης, η οποία εξέτασε το θέμα.
Καρπός των συνεδριάσεων με μοναδικό θέμα την πλαστογράφηση της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας υπήρξε η απόφαση να τεθεί τέλος στην ασυδοσία των ανιστόρητων, στιχουργών, καλλιτεχνών και να υποβληθεί στην Κυβέρνηση υπόμνημα για την καταδίκη των αποφάσεων του συγκεκριμένου δίσκου που άφηνε την υβριστική για τους Πόντιους εντύπωση ότι ανήκουν στην ίδια φυλή με τους αλλόθρησκους Λαζούς, τους απηνείς διώκτες και ηθικούς αυτουργούς της γενοκτονίας του ακριτικού Ελληνισμού. Γιατί η απουσία οποιασδήποτε φυλετικής σχέσης ανάμεσα στους Πόντιους και στους Λαζούς είναι δεδομένη.

Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ

Τα γεωγραφικά όρια της Λαζικής, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ιστορικών, είναι ο ποταμός Φάσις στα βορειοανατολικά, υπάρχει όμως διχογνωμία για τα δυτικά όριά της, αφού ο Ξενοφών τα επεκτείνει στην Τραπεζούντα και ο Αρριανός στον Όφι.
Η φυλετική διαφορά είναι δεδομένη, αφού οι Πόντιοι είναι άποικοι από την Ιωνία και μάλιστα προέρχονται από την Μίλητο η οποία, σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Ηρόδοτου, του Ξενοφώντα και του Στράβωνα αποίκισε τα παράλια του Ευξείνου, ενώ οι Λαζοί, κατά μία εκδοχή, έλκουν την καταγωγή τους από την Ασία και προερχόμενοι από εκεί εγκαταστάθηκαν στην Λαζική.
Στους Λαζούς αναφέρεται και ο Ξενοφώντας, τονίζοντας ότι κατά την κάθοδο των μυρίων του δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από αυτούς, ενώ οι Έλληνες της Τραπεζούντας «της ελληνικωτάτης ταύτης πόλεως» τον φιλοξένησαν εγκάρδια. Οι Λαζοί σε όλη την ιστορική διαδρομή τους διακρίθηκαν για τον ληστρικό χαρακτήρα τους.
Η σύγχυση ανάμεσα στους Έλληνες του ιστορικού Πόντου και στους Λαζούς μπορεί να προσδιοριστεί χρονικά με αφετηρία τα Βυζαντινά χρόνια. Συγκεκριμένα αναφορά στο όνομα Λαζική έχομε το 380 μ.Χ όταν ο Μέγας Θεοδόσιος απονέμει για πρώτη φορά τον τίτλο του «Υπάτου της Κολχίδας και της Λαζικής», ενώ ο Προκόπιος γράφει στα χρόνια του Ιουστινιανού «Λαζοί τα μεν πρώτα γην Κολχίδα ώκουν».
Είναι φανερό ότι την περίοδο εκείνη οι Λαζοί κατοικούσαν ανατολικά της σημερινής Λαζικής, και μόλις την περίοδο της οθωμανοκρατίας εισχωρούν στη Ριζούντα, αφαιμάζουν και αφελληνίζουν τα 105 χωριά της ελληνικής περιφέρειας και απλώνονται ανατολικά του Όφεως.
Οι Λαζοί προσήλθαν στον χριστιανισμό τον 6ο αιώνα, στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, όταν ο βασιλιάς τους ο Τζάθιος μετέβη στην Κωνσταντινούπολη.
Από εκείνη τη χρονική στιγμή ξεκίνησε η συνειδητή ή ασυνείδητη ταύτισή τους με τους Πόντιους, αφού αποδόθηκε ιδιαίτερη σημασία σε εκκλησιαστικό επίπεδο στη θρησκευτική τους ταύτιση με τους Έλληνες και σε επίπεδο αμυντικού σχεδιασμού στη δυνατότητά τους να αποτελέσουν φραγμό στις επεκτατικές τάσεις των Περσών προς την κατεύθυνση της Τραπεζούντας.
Αποτέλεσμα της σύγχυσης αυτής είναι η αναφορά των βυζαντινών χρονικογράφων, μετά το 1204 στους Κομνηνούς της Τραπεζούντας με το προσωνύμιο άρχοντες των Λαζών, γεγονός που πιστοποιεί την αμάθειά τους.
Οι πρώτοι επίσκοποι Λαζικής αναφέρονται από το 680 μΧ και συμμετέχουν στην Στ Οικουμενική Σύνοδο. Μέχρι τον 13ο αιώνα η Λαζική αποτέλεσε ξεχωριστή Μητρόπολη,μετά την ίδρυση όμως της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας υπάγεται στον Μητροπολίτη Τραπεζούντας ο οποίος διατηρεί τον τίτλο «Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Λαζικής».
Στα νεότερα χρόνια το όνομα των Λαζών περιλαμβάνει τα φύλα που κατοικούν δυτικά της Κολχίδας στον ποταμό Όφι, με αποτέλεσμα η Οθωμανική Αυτοκρατορία να προσδιορίζει τη διοίκηση του Ριζαίου ως Διοίκηση της Λαζικής.
Με την κατάλυση της ελληνικής αυτοκρατορίας και την κυριαρχία των Oθωμανών επιβλήθηκε από τον Σουλτάνο Μεχμέτ Δ την περίοδο που Μέγας Βεζύρης ήταν ο Μεχμέτ και Αχμέτ Κιοπρουλού ο βίαιος εξισλαμισμός, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των Λαζών δέχτηκε τη μουσουλμανική θρησκεία, διαφοροποιούμενος έτσι και θρησκευτικά από τους Ελληνοπόντιους.
Μέχρι τον ρωσοοθωμανικό πόλεμο του 1878 το Λαζιστάν αποτελούσε αυτόνομη διοίκηση με έδρα διοικητού το Βατούμ. Το 1878, μετά την κατάληψη του Βατούμ από τους Ρώσους η πρωτεύουσα του Λαζιστάν μεταφέρθηκε στη Ριζούντα.

Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΜΕ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ Ο ΟΜΟΦΥΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΡΕΣΚΕΤΟ ΣΕ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.

Μετά την κεμαλική μεταπολίτευση το Λαζιστάν έγινε νομός και απαγορεύτηκε από τις τουρκικές αρχές η χρησιμοποίηση του ονόματός του, γιατί θεωρήθηκε ότι αυτό προσέδιδε αφορμές για την αναγνώριση εθνοτήτων όπως αυτή των Λαζών έξω από τα όρια της τουρκικής επικράτειας.
Οι νεότεροι ερευνητές και συγκεκριμένα ο Δ. Η Οικονομίδης, στο βιβλίο του Ο Πόντος και τα δίκαια του εν αυτώ Ελληνισμού συγκρίνουν τη γλώσσα των Λαζών με αυτή των Γεωργιανών και ανακαλύπτουν συγγενικά στοιχεία εντάσσοντάς την στην Ιβηρική γλωσσική οικογένεια.
Η έρευνα όμως καταδεικνύει με τρόπο απόλυτο ότι δεν υφίσταται σχέση ανάμεσα στους Λαζούς και στους Πόντιους, αφού αυτοί έχουν δική τους γλώσσα, δικά τους ήθη και έθιμα.
Εξάλλου σε όλη την ιστορική τους διαδρομή υπερασπίστηκαν την εθνοτοπική τους ταυτότητα καταδιώκοντας τον ελληνισμό στη λογική του πολύπλευρου ανταγωνισμού.
Στο τέλος μάλιστα του 20ου αιώνα υπήρξαν οι φοβερότεροι πειρατές του ανατολικού τμήματος του Ευξείνου Πόντου.
Είναι λοιπόν αναγκαίο σήμερα να σταματήσει η ταύτιση των Ποντίων με τους Λαζούς.
Τα αίτια μάλιστα στα οποία οφείλεται η συχνά επαναλαμβανόμενη χρήση της ομογενοποίησης των δυο εκ διαμέτρου αντιθέτων εθνοτήτων, αναζητούνται από τους Πόντιους μελετητές σε ύπουλες ενέργειες.
Σύμφωνα με τις αποτιμήσεις κάποιων εκπροσώπων προσφυγικών σωματείων οι οποίες όμως επιστημονικά, όσο γνωρίζω, δεν έχουν ερευνηθεί, η ταύτιση επινοήθηκε από Βούλγαρους ιστορικούς για να απαξιωθεί η εγκατάσταση των Ποντίων στη Μακεδονία.
Σύμφωνα με μια δεύτερη εκδοχή η ταύτιση στοχεύει στην απαξίωση των ίδιων των Ποντίων, αφού διαιωνίζεται από ανιστόρητους, οι οποίοι προσδίδουν στην ποντιακή φυλή τη ρετσινιά του απολίτιστου.
Το θέμα επανέρχεται πολλές φορές τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της μορφωτικής μα ανεπάρκειας.
Ο ελλαδοκεντρισμός όμως του Υπουργείου Παιδείας που στερεί τη δυνατότητα στη νεολαία μας να διδάσκεται την ιστορία του Οικουμενικού Ελληνισμού είναι μια από τις κύριες αιτίες ανάλογων επιστημονικών παρεξηγήσεων.
Ευθύνη έχουν και οι πνευματικοί ταγοί των ποντιακών συλλόγων που δεν ενημερώνουν με ανάλογα ιστορικά σεμινάρια την ελληνική νεολαία. Είναι τραγικό να υπάρχουν πολλοί ακόμα και στους ποντιακούς κύκλους που αγνοούν την αλήθεια και υπερηφανεύονται με το προϊόν της παρήχησης Ελλάς ζει=Λαζοί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το νεοελληνικό δίστιχο ‘ήρθανε για να μας πούνε η Ελλάδα πως δεν ζει. Ζει, ζει, ζει, φώναξαν οι Πόντιοι μαζί και μας βγάλανε Λαζοί.' ‘Λαζοί είμες, Λαζοί είμες, Λαζιών σκυλ παιδία σα χέρια μουν κρατούμε μαχαίρια και σπαθία' τα οποία καταδίκαζαν τα ποντιακά σωματεία με το Υπόμνημά τους προς τον Υπουργό υποδηλώνοντας την επιχειρούμενη φαλκίδευση της ταυτότητάς τους.
Παρόμοιες αποτιμήσεις πρέπει να εξαλειφθούν, αφού εκφράζουν μια αρνητική για τους Πόντιους αλλά και ανιστόρητη διάσταση. Η καταδίκη της είναι σημαντική για τον λαό του Πόντου, αφού οι πρωτοφανείς σε ένταση διωγμοί τους οποίους έχουν υποστεί από τον σφαγέα, Λαζό τη καταγωγή , Τοπάλ Οσμάν, επιτάσσουν μια άλλη αντιμετώπιση των ιστορικών μυθευμάτων που χαλκεύουν την ιστορική αλήθεια.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1.Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού Ελληνισμού, Ιστορία-Λαογραφία-Πολιτισμός, τ.Γ, έκδοση Μαλλιάρης-Παιδεία.
2. Πρωία Θράκης, Α. Αντωνιάδου, Κομοτηνή, αρ.φ. 781, 28.7.60., Ι. Κανδηλάπτου-Κάνεως, Διευκρίνησις των ονομαισιών Πόντιοι-Λαζοί.
3. Μαριάννα Κορομηλά, Οι έλληνες στη Μαύρη Θάλασσα, από την εποχή του Χαλκού ως τις αρχές του 20ου αιώνα, Πανόραμα. Αθήνα 1991.
4. Ι Σαλτσή, Και πάλι για τους Πόντιους και τους Λαζούς, εξ οικείων τα βέλη-αδέσποτα όμως, Ποντιακή Εστία, έτος 11ον, τ.130-132, 1960.
5. Ι. Κανδηλάπτου, Εθνολογικά μελετήματα, Βήματα προς την αλήθειαν, Ποντιακή Εστία, έτος 12ον, τ.133-134, 1961.
6. Διαφωτιστικόν φυλλάδιον, Περί της χωριστής εθνότητος των Λαζών. Περί της χωριστής εθνότητος των Λαζών εντελώς ξένης προς τους Ελληνοποντίους, Θεσσαλονίκη 1969.

Αυτοί, κατά τον Ηρόδοτο και τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, αποτελούν υπολείμματα της Αιγυπτιακής στρατιάς του βασιλιά Σέσωστρι της Αιγύπτου, ο οποίος προέλασε ως την Λαζική.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΚΤΥΟ 2010 μ.Χ.

hellinon.net

Η αρχαιότερη, άθικτη και πλήρης πανοπλία του πλανήτη είναι Ελληνική! (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Ένα πραγματικό μνημείο της Ελληνικής και ταυτόχρονα της Παγκόσμιας Ιστορίας!

Το «θωρηκτό» της Μυκηναϊκής εποχής. Η αρχαιότερη άθικτη και η πιο πλήρης πανοπλία του πλανήτη είναι Ελληνική! Ανασκάφτηκε στο χωριό «Δένδρα» της Αργολίδας το 1960. Με τέτοιες πανοπλίες θα πρέπει να φανταστούμε τους Ήρωες των Ομηρικών Επών.

Το μπρούτζινο αυτό τεχνούργημα αποδεικνύει έμπρακτα το υψηλό τεχνολογικό επίπεδο του Μυκηναϊκού κόσμου ήδη από τον 15ο π.Χ αιώνα.

Αποτελεί ένα ολοκληρωμένο και λειτουργικό οπλικό σύστημα που αποτελούσε τα «τεθωρακισμένα» της τότε εποχής. Αποτελείται από 18 ξεχωριστά ελάσματα τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με δερμάτινα κορδόνια επιτρέποντας μεγάλη ελευθερία κινήσεων παρόλο τον ογκώδη χαρακτήρα της.

Το επίπεδο προστασίας που προσέφερε ήταν πάρα πολύ υψηλό, ουσιαστικά καθιστούσε τον πολεμιστή άτρωτο από εισερχόμενες απειλές.

Ένα πραγματικό μνημείο της Ελληνικής και ταυτόχρονα της Παγκόσμιας Ιστορίας!

Γράφει ο Δημήτρης Κατσίκης - Hellenic Armors
defenceline.gr

Οι Αληθινές Αμαζόνες

Οι Αμαζόνες (είναι ) ήταν ένα αρχαίο φύλλο με ιδιαιτερότητες, που σήμερα είναι αρκετά δύσκολο να κατανοηθούν, αφού δεν τεκμαίρονται επιστημονικά.
Αδυσώπητο πλέον το τεκμήριο της «επιστήμης», μακράν του ορισμού του σοφού μας παππού Σωκράτη.
Ένα φύλλο γυναικείο που έτρεφε μάλιστα και μια «απέχθεια» για το αντίστοιχο ανδρικό,
Εκπαιδευμένες πολεμίστριες που δημιουργούσαν δέος στον αντίπαλο.
Όλοι οι ερευνητές ή σχεδόν όλοι αντιγράφουν ότι ελάχιστο υπάρχει διαδεδομένο.
Πολύ λίγα στοιχεία παραδίδονται για την αρχή της δημιουργίας αυτού το σχεδόν μυθικού λαού, που όμως πολεμούσε έκανε εκστρατείες και έκοβαν οι πολεμίστριες του και τον έναν μαστό για να διευκολύνεται στην μάχη.
Και στο σημείο αυτό έρχεται η φύση, και επαναστατεί.
Είναι πολύ δύσκολο, ίσως ανέφικτο, για ένα θηλυκό, ακόμη και αν είναι πολεμοχαρής, να θυσιάσει το ένα στήθος.
Δεν είναι και απαραίτητο, με την άθληση και την άσκηση για την μάχη, ακόμη και το γυναικείο σώμα προσαρμόζεται στις απαιτήσεις.
Τι σημαίνει όμως Αμαζων.
Δανείζομαι αρκετές ερμηνείες από την el.wikipedia.org
«Υπάρχουν κι άλλες ερμηνείες από τα αρχαία περσικά, τα εβραϊκά, τα μογγολικά, τα γοτθικά, τα σανσκριτικά, τα αρμενικά, τα φοινικικά, και τα σλαβικά. Ανάμεσα τους υπάρχουν οι εξής: Απρόσιτη Χωρίς άνδρα Έντιμη Που φοράει ζώνη για να συγκρατεί τον θώρακα ή τον χιτώνα της Που ζουν μαζί Μόνο γυναίκες Πολεμίστρια Νέα Ισχυρή Πεσούσα γυναίκα Εξαίρετη γυναίκα Παρθένα Παιδί της θεάς Σελήνης Μητέρα αρχόντισσα Ανδροπρεπής γυναίκα»
Συνηθισμένες, και ασήμαντες ερμηνείες σχετικά με τον θρύλο αυτής της φυλής, που ερμηνεύεται μόνο με την απλή κατανόηση και ερμηνεία της γλώσσας τους, δηλ της Ελληνικής.
Αμαζόνα λοιπόν δεν προέρχεται ούτε από από το Α στερητικό και μαζός = στήθος μαστός.
Επιπλέον μάζα σήμαινε το κρίθινο ψωμί .
Η πρώτη αμφισβήτηση έρχεται από το Ιράν.
Αμαζών προέρχεται από την Ιρανική λέξη Hamazan που σημαίνει πολεμιστής.
Αρχαιοελληνικό λεξικό Αλεξάκου.
Πατριωτάκι μου, και δάσκαλε, Ιράν την εποχή των αμαζόνων, όχι βέβαια… Περσία ναι.
Ανάποδα είναι τα πράγματα, από το Αμαζών προήλθε το Hamazan.
Για το πολεμιστής το συζητάμε.
Ελπίζω να δέχεσαι πώς και οι δάσκαλοι μαθαίνουν από τους μαθητές.
Δεινοί ευέλικτοι άντρες πολεμιστές, αλλά και γυναίκες, μεικτά τμήματα δηλαδή, μπορούν να δημιουργήσουν μια λογική σκέψη για τις Αμαζόνες.
Άτριχοι και άμουσοι πολεμιστές με πλούσια κόμη, στον πανικό της μάχης μπορούν να εκληφθούν από τους μουσάτους και τριχωτούς αντιπάλους, και σαν γυναίκες.
Πόσο μάλλον αν τα τμήματα είναι μεικτά.
Αυτό που μας κάνει εντύπωση βλέπουμε πάντα, και το θυμόμαστε.
Φτάνουμε σε απώτατα χρονικά όρια στο παρελθόν, που επικρατούσε η μητριαρχία, και φυσικό επακόλουθο είναι να κυριαρχεί παντού, και στον πόλεμο φυσικά.
Αυτό όμως δεν αποκλείει τους άνδρες, σαν απλούς πολεμιστές, που φυσικά ήταν και αναλώσιμοι.
Το γεγονός αυτό εξηγεί την «απέχθεια» των Αμαζόνων στους Άντρες, που ήταν μια ταξική υποτίμηση, προς τους υφιστάμενους υπηκόους, με κριτήριο το φύλλο. (βλέπε κοινωνία μελισσών).
Ακόμη και μεταγενέστερα, η Αθηνά κερδίζει τον Ποσειδώνα, ακόμη και ο Δίας φοβάται την Ήρα, ενώ ο αντρικός πληθυσμός προσκυνά την Αφροδίτη, πράγμα που ισχύει και σήμερα.

Στην περίφημη Αμαζονομαχία, της μυθολογίας περιγράφεται η εναλλαγή των ρόλων, μετά από την νίκη των ανδρών υπό την ηγεσία ενός Ηρακλή, που κέρδισε μια Ιππολύτη, εκμεταλλευόμενος κυρίως το συναίσθημα της.
Έτσι άλλαξε ο κύκλος, που ολοκληρώνεται πλέον στις μέρες μας και θα αλλάξει ξανά.
Η εμφάνιση, η ενδυμασία τα όπλα (τόξο), η χρήση του αλόγου, αλλά και ο τρόπος της μάχης των….. Ινδιάνων της Αμερικής, είναι μια αξιόλογη εικόνα που μπορεί να δημιουργήσει μια διαφορετική άποψη.
Ο μεγαλύτερος ποταμός της Γής λέγεται Αμαζόνιος…
Που ζούσαν οι Αμαζόνες, σύμφωνα με την ισχύουσα γνώση;
Πατρίδα των Αμαζόνων θεωρείται η Θεμίσκυρα του Ευξείνου πόντου, κοντά στον ποταμό Θερμώδοντα!!
Αρκετά όμως με το «ξήλωμα».
Έκανα μια απόπειρα ερμηνείας της υλοποίησης οντοτήτων παλιότερα «ερμηνεύοντας» τις αρχαιότερες τοποθεσίες πόλεις, της πατρίδας μου.
Βλέπεται εκεί είναι οι πύλες του Άδου, και ο Καιάδας, και το ενεργειακό πεδίο.
Εκεί λένε της πηγές μάνες (νερομάνες), και manes σημαίνει ψυχές (Λατινικά), την συγγενικότερη στην Δωρική διάλεκτο υφιστάμενη ακόμη νεκρή όμως γλώσσα.
Η εκδοχή.
Για την υλοποίηση των ψυχών, και την εμφάνιση του ελλόγου ανθρώπου. kariopoliskontostavlifokades.blogspot.gr
Την πιθανότητα της δημιουργίας του έλλογου ανθρώπου.
kariopoliskontostavlifokades.blogspot.gr
Αλλά και την γενεαλογία των Λακεδαιμονίων
kariopoliskontostavlifokades.blogspot.gr

Θα αποπειραθώ ξανά, με πολύ ρίσκο να ερμηνεύσω τις Αμαζόνες, θέλει τόλμη η γνώση,
Τόλμη να συνοδεύει την επιστήμη και όχι copy paste.
Ας μαζέψω λοιπόν τα «κουρελάκια», και ας προσπαθήσουμε να υφάνουμε στον αργαλειό της καινοτομίας, ένα νέο υφαντό, αλλιώτικο, ίσως και αληθέστερο, συγγενικότερο στο νοιώθω και όχι στο αποδεικνύω.
Θεογονία έχει γραφτεί, ανθρωπογονία για έναν περίεργο λόγο όχι.
Καλύπτει το κενό η φιλοσοφία και η «βίβλος».
Είναι όμως αρκετό;
Αμαζών απλούστατη λέξη και Ελληνική.
Άμα χρονικός σύνδεσμος και Ζάω, Ζήω, Ζω ένα ρήμα, που αποδίδει νοηματικά το μικρό μας ταξίδι στον υλικό κόσμο.
Παράλληλα εμπεριέχει και το θέμα Ζα-, Ζή, του δημιουργού του ανθρώπου σύμφωνα με την μυθολογία του Δία, Ζηνός.
Αυτός ο σεξομανής «θεός», που δεν είχε αφήσει θηλυκό, δεν ήταν παρά ο αγωγός του ουρανίου σπέρματος, που εμφύτευσε στο ανθρώπινο είδος, με σκοπό την άμεση αναπαραγωγή, άλλα και την ανώτερη ιδιότητα στον άνθρωπο.
Πάντα με την αρωγή του Ενός, και την συνεργασία του Άδα, του άυλου δηλαδή κόσμου.
Τι σημαίνει Αμαζών;
H ψυχή που μετουσιώνεται ταυτόχρονα και σε υλική υπόσταση.
Δεν είναι όλα τα όντα Αμαζόνες, και δεν είναι Αμαζόνες μόνο η φυλή που αναφέρουν οι ερευνητές, για αυτό και η σύγχυση.
kariopoliskontostavlifokades.blogspot.gr
Υπάρχουν ενδείξεις, πώς η προκατακλυσμιαία Λάας, είναι η μητρόπολη πολλών αποικιών στον Εύξεινο, και την Μικρά Ασία με πρώτη την Τροία.
Πώς διατηρήθηκε άραγε ένας Δωρικός πολεμικός χορός στους ποντίους ο Πυρρίχιος, και από πού έλκει την καταγωγή του.
Η ιστορία της Ωραίας Ελένης, ο Λαοκόων, ο Απόλλων κυρίαρχος θεός της μερικές από αυτές.
Και οι Αμαζόνες όμως πολέμησαν στο πλευρό των Τρώων.
Μήπως επειδή ήταν πλησιέστερο συγγενικό φύλο, και πιθανόν της ιδίας φυλής.
Σε αντίθεση με τους Δαναούς, που ήταν φερτοί στην Πελοπόννησο, από την Αίγυπτο διεκδικώντας τον θρόνο του Άργους.
Παρόμοια και η μυθολογία για τον Πέλοπα, που έδωσε το όνομα του στην Απία, και ηταν φρυγικής η Λυδικής καταγωγής.
Μιλώντας για αυτόχθονες εκείνες τις εποχές, βρίσκουμε τους Αργείους, τους Λέλεγες ,και τους Καύκωνες.

Οι Αμαζόνες σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβε και έγραψε ο Παυσανίας, τερμάτισαν την εκστρατεία του, κάποια από τις εκστρατείες τους στην αρχαία Πύρριχο της Λελεγίας , και ίδρυσαν το ιερό του Αμαζονίου Απόλλωνα και της Αστρατείας Αρτέμιδας.
«Θεῶν δὲ ἐν τῇ γῇ σφισιν ἱερά ἐστιν, Ἀρτέμιδός τε ἐπίκλησιν Ἀστρατείας, ὅτι τῆς ἐς τὸ πρόσω στρατείας ἐνταῦθα ἐπαύσαντο Ἀμαζόνες, καὶ Ἀπόλλων Ἀμαζόνιος· ξόανα μὲν ἀμφότερα, ἀναθεῖναι δὲ λέγουσιν αὐτὰ τὰς ἀπὸ Θερμώδοντος γυναῖκας.»
Παυσανίας Λακωνικά. XXV 3
Η δραστηριότητα τους, δεν είναι άλλο παρά ευχαριστία στους θεούς, για την εξέλιξη της εκστρατείας, και η ευχαριστία αποδίδεται στην ιδιαίτερη πατρίδα της καταγωγής τους, και στους κυριότερους θεούς της, τα παιδιά της Λητούς.
Είναι γνωστό πως τα δύο αδέλφια ήταν κυριότεροι θεοί της λακωνικής, και όχι μόνο την εποχή των Ολυμπίων θεοτήτων, αλλά προγενέστερα.
Κάρνειος Απόλλων και απόδειξη το άγνωστο ιερό του Θεού.
kariopoliskontostavlifokades.blogspot.gr
Να θυμίσω τρείς σημαντικές περιοχές της Λακωνίας, από τις πολλές που υπάρχουν.
Το Οίτυλο, την Πύρριχο, και την Λάαν, πανάρχαιες, και προκατακλυσμιαίες.
Περιλάμβαναν διάσπαρτους οικισμούς, σε μια ευρύτερη περιοχή, με διακριτά όρια, και σύστημα άμεσης επικοινωνίας.
Αξίζει να τονισθούν οι αδιατάρακτες σχέσεις μεταξύ τους, και η ιστορική αναγέννηση με το «κοινό των Ελευθερολακώνων», σαν ανάμνηση αυτών των δεσμών.

Αφού λοιπόν οι Αραουκάνοι της Χιλής είναι άποικοι από την αρχαία Σπάρτη,
Αφού φυλές Ινδιάνων της Αμερικής, μετά από αμερικάνικη πανεπιστημιακή έρευνα έλκουν την καταγωγή του από την Ανατολική μεσόγειο.
Αφού ο Ηρακλής, οι Αργοναύτες, ακόμη και ο Οδυσσέας, λέγεται ότι ταξίδεψαν στην ήπειρο πέρα από τον ατλαντικό…
Τότε και οι Αμαζόνες το έχουν κάνει… άμεσα ή έμμεσα, αφού όλοι οι προηγούμενοι και πολλοί άλλοι, είναι Αμαζόνες.
Σήμερα, ελάχιστοι «μεσομανιάτες» «μαυροτσούκαλα», διατηρούν φυσιογνωμικές ομοιότητες, σε πρόσωπο και σώμα με τους…… Ινδιάνους.
Θα το διαπιστώσετε αν τους συναντήσετε και τους παρατηρήσετε προσεκτικά.
Φυσικά δεν θα κάνω λόγο, για την έφεση στην πολεμική τέχνη, το πείσμα, την γενναιότητα, την αρετή, την κρυπτία, την ιχνηλασία, την υπερηφάνεια, την αγάπη για την φύση, και την ανεξαρτησία..
Και πάρα πολλά άλλα, ενδυμασία, όμοιες λέξεις, σύμβολα, κλπ
Ακούστε τις πολεμικές κραυγές των Ινδιάνων στην μάχη, και θυμηθείτε τους Σπαρτιάτες, είναι ο πρόλογος για να φτάσετε στις πολεμικές κραυγές των Λελέγων (Λε Λε γων).
Θερμοδώντας ποταμός.
Ποταμός από την ρίζα ποτ- το γρήγορο, καταρρακτώδες, αλλά και πετ- το ιπτάμενο.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ένας «ποταμός» με ζεστά δόντια, ένας θερμός ποταμός, η ένας ζεστός Ωκεανός με ένα θερμό ρεύμα.
Μεταφορικά ο φορέας της ενέργειας, που φέρνει στην ψυχρότητα της ψυχής την θερμότητα της ενέργειας, για βρεθεί σε αρμονία με την υλική της υπόσταση.
Ένα απομεινάρι κυριολεκτικά, θερμού ρεύματος είναι το Κούρο Σίβο στον Ατλαντικό.
Θεμίσκυρα, η πόλη των Αμαζόνων.
Θέμις η Τιτανίδα κόρη της γαίας και του ουρανού.
Η προσωποποίηση της φυσικής, της ηθικής τάξης, και την εθιμοτυπίας.
Από το ρήμα Τίθημι, που δηλώνει το εγκατεστημένο το ισχύον.
Σκύρα, κομμάτι πέτρας χαλίκι.
Πετούσε πίσω της πέτρες η Πύρα του Δευκαλίωνα και γεννιόταν άνθρωποι.
Θεμίσκυρα λοιπόν μεταφορικά, η εγκατάσταση, των ανθρώπων στο φυσικό και ηθικό περιβάλλον, με δεδομένους κανόνες.
Όλα αυτά έλαβαν χώρα στον Εύξεινο πόντο, την φιλόξενη θάλασσα, και όχι στην μαύρη θάλασσα που γνωρίζουμε.
Νωρίτερα την είχε εμπλουτίσει με την ιδιότητα της η Έλλη, το φώς το ανέσπερο.
Όλα αυτά έγιναν κάποτε, στον Παράδεισο (Para Dei), από τον Δια.
Στην χώρα του Άδα, (και ας τον είπαν αργότερα Αδάμ, και την χώρα του Εδέμ)
Μην με ρωτήσετε που είναι.
Ο κάθε ένας μπορεί να νοιώσει κοιτάζοντας μέσα του.
Προσωπικά νοιώθω, πώς χάθηκε διαβαλλόμενη, μέσα από τιτανομαχίες, γιγαντομαχίες, και από ανθρωπομαχίες στα ιστορικά χρόνια.
Έμεινε όμως μια φλουδίτσα, μικρή, φωτεινή, πέτρινη, που θα ξαναγεννήσει Αμαζόνες, την κατάλληλη ώρα.

Η Λελεγία, Λακεδαίμων, Μάνη.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
27/5/2015=22=4

Καρδαμύλη

Η Καρδαμύλη είναι ένα χωριό της Έξω Μάνης το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του Λεύκτρου.
Απέχει 37 χλμ Νοτιοανατολικά της Καλαμάτας και είναι έδρα του Δήμου Δυτικής Μάνης.
Το όνομά της προέρχετε από τα πολλά κάρδαμα που υπήρχαν στην περιοχή.
Κατα το παρελθόν συναντάτε και με το όνομα Σκαρδαμούλα.
Η Καρδαμύλη, πόλη της αρχαίας Λακωνίας, θεωρείται ότι υφίσταται από την προϊστορική εποχή. Αναφέρεται από τον Όμηρο ως μία από τις επτά πόλεις που ο Αγαμέμνων υποσχέθηκε να παραχωρηθεί στον Αχιλλέα για να τον εξευμενίσει για την απόσπαση της Βρισηίδας, κατά την εκστρατεία στην Τροία, ώστε να πειστεί να επιστρέψει στη μάχη.
Συγκεκριμένα:
«Επτά, δε ού δώσω ευναιόμενα πτολίεθρα Καρδαμύλην, Ενύπην τε και Ιρήν πιήσεον, Φηράς τε λαθέας ήδι Ανθειον βαθύλεμον καλήν τι Αίππειαν και Πήδασον Αμπελόεσσειν»
Ομήρου Ιλιάδα Ι στίχ. 149 - 151
(Με επτά καλοκατοίκητες θα τον προικίσω χώρες, με την πολύχλοη Ιρή, Ενύπην, Καρδαμύλην, με τις θεοφοβούμενες Φαρές, την Ανθείαν με πλούσια λειβάδια και την καλή την Αίπεια, την ΙΙήδασο με τα πολλά αμπέλια)

Μόνον η Καρδαμύλη και η Κυπαρισσία από τις πόλεις του Μυκηναϊκού Βασιλείου του Νέστωρος έχουν κρατήσει το ίδιο όνομα στο πέρασμα των χιλιετιών.

Αναφορά γίνεται και από τον Παυσανία:
«...Καρδαμύλη δε, ής και Ομηρος μνήμην εποιήσατο εν Αγαμέμνονος υποσχέσεσι δώρων, Λακεδαιμονίων εστί υπήκοος των εν Σπάρτη, βασιλέως Αυγούστου της Μεσσηνίας αποτεμομένου. Απέχει δε Καρδαμύλη θαλάσσης μεν οκτώ σταδίους Λεύκτρων δε και εξήκοντα. Ενταύθα ου πόρω του αιγιαλού τέμενος ιερόν των Νηρέως θυγατέρων εστί ες γαρ τούτο αναβήναι το χωρίον φασίν εκ της θαλάσσης αυτάς Πύρρον οψομένας τον Αχιλλέως, ότε ες Σπάρτην επί τον Ερμιόνης απήει γάμον. Εν' δε τω πολίσματι Αθηνάς τε ιερόν και Απόλλων εστί Κάρνειος, καθά Δωριεύσιν επιχώριον. . .»
Παυσανίου Ελλάδος περιήγησις Λακωνικά Κεφ. 26 Εδάφ. 7
(Η Καρδαμύλη, που την αναφέρει ο Όμηρος εκεί που ο Αγαμέμνονας τάζει δώρα στον Αχιλλέα, είναι υπήκοος των Λακεδαιμονίων. Την έχει αποσπάσει από τους Μεσσηνίους ο αυτοκράτορας των Ρωμαίων Αύγουστος. Απέχει από τη θάλασσα, οκτώ στάδια και εξηνταοκτώ από το Λεύκτρο. Εκεί κοντά στην ακρογιαλιά υπάρχει τέμενος των θυγατέρων του Νηρέα γιατί, καθώς λένε, σ' αυτό το μέρος βγήκαν για να καμαρώσουν τον ΙΙύρρο, γιο του Αχιλλέα, όταν εκείνος πέρασε από εκεί, πηγαίνοντας στη Σπάρτη, για να παντρευτεί την Ερμιόνη. Στην πολίχνη αυτή, υπάρχει ακόμη ιερό της Αθηνάς και άγαλμα, του Καρνείου Απόλλωνα, όπως τον φαντάζονταν οι Δωριείς....»)

Η πόλη, αρχικά, δεν αποτέλεσε μέλος του Κοινού των Λακεδαιμονίων (μετονομάστηκε σε Κοινό των Ελευθερολακώνων μετά το 22 π.Χ.) γιατί μετά τη μάχη των Λεύκτρων(371 π.Χ.) η περιοχή δεν ελέγχεται από τη Σπάρτη, αλλά από τους Μεσσήνιους, κατά τις αποφάσεις του Θηβαίου Επαμεινώνδα.

Στο Κοινό η πόλη συμμετέχει από το 146 π.Χ.Όμως, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος επειδή το Γύθειο και οι άλλες παραλιακές πόλεις είχαν αποχωρισθεί από τη Σπάρτη, παραχώρησε την Καρδαμύλη στους Σπαρτιάτες για να την χρησιμοποιήσουν ως επίνειο.

Συνδεόταν με τη Σπάρτη μέσω της Βασιλικής Οδού, τμήματα της οποίας σώζονται μέχρι σήμερα.
Πάνω από τον νεώτερο οικισμό, στην είσοδο του χωριού, πάνω σε ενα βράχο,βρίσκεται η Παλιά Kαρδαμύλη (Πάνω Καρδαμύλη) και το συγκρότημα Τρουπάκηδων - Μούρτζινων. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα κτιρίων των οικογενειών Μούρτζινου, Πετρέα, Μπουκουβάλα και Μπαχλέμπα.

Μέσα στο συγκρότημα συναντάμε τον περίφημο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, ο οποίος είναι η οικογενειακή εκκλησία του γένους των Μούρτζινων.

Η ανέγερση των πρώτων κτηρίων του συγκροτήματος τοποθετείται στα τέλη του 17ου αιώνα, όταν εμφανίζεται στην περιοχή ο γενάρχης των Μούρτζινων, Μιχαήλ Παλαιολόγος.
Πάνω απο το συγκρότημαβρίσκετε η βάρδια της οικογένειας Πετρέα.
Αντίκρυ απο το συγκρότημα βρίσκεται η περιοχή της Κάτω Κάρδαμυλης. Αποτελείται απο τις γειτονιές των κλάδων της οικογένειας Τρουπάκη: Δημητρέα, Πατριαρχέα, Θεοδωρέα και Τρουπάκη.

Παλιά Kαρδαμύλη - Συγκρότημα Τρουπάκηδων - Μούρτζινων

Κατά την περίοδο της κυριαρχίας των Τρουπιάνων (18°-19° αι.) στην Καρδαμύληαναπτύσεται έντονη πειρατική δραστηριότητα. Ακόμα και στην καποδιστριακή περίοδο αποτελούσε καταφύγιο ξένων πειρατών.
Στις 06/01/1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταφθάνει από την Ζάκυνθο καιφιλοξενείται στον πύργο του Παναγιώτη Τρουπάκη (Μούρτζινου) για τους επόμενους μήνες, με σκοπό την οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα.

Ο Άγιος Σπυρίδωνας-Οικογενειακή εκκλησία των Τρουπιάνων

Ακολουθώντας το μονοπάτι από την Παλιά Καρδαμύλη προς την περιοχή της Αγίας Σοφίας, συναντάμε δύο ορθογώνιες κοιλότητες η μία δίπλα στην άλλη, λαξευμένες σ’ ένα κάθετο βράχο. Βάση της παράδοσης πρόκειται για τον τάφο των Διόσκουρων (Κάστορας και Πολυδεύκης), των μυθικών παιδιών της Βασίλισσας της Σπάρτης Λήδας και του Δία. Κατά μια άλλη παράδοση ο τάφος αυτός ανήκει στους ήρωες Νικόμαχο και Γόργασο, γιούς του θεραπευτή Μαχάονα που συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο.

Ο Τάφος Των Διόσκουρων

Η Καρδαμύλη αποτελεί προσφιλή τουριστικό προορισμό.Στο παραλιακό μέτωπο και πάνω στον κεντρικό δρόμο του χωριού υπάρχουν πολλά μαγαζιά τα οποία γεμίζουν από τουρίστες ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες.
Δυτικά του οικισμού βρίσκεται η βοτσαλωτή παραλία Ριτσά, ενώ λίγο έξω από το χωριό, σε κοντινή απόσταση, βρίσκονται οι παραλίες Δελφίνια και η παραλία του Φονέα.
Στο λιμάνι βρίσκεται ένα κτίριο το οποίο προεπαναστατικά ήταν αποθήκη-τελωνείο της οικογένειας Τρουπάκη. Δίπλα ακριβώς είναι το εκκλησάκι του Αγ. Γιάννη ενώ στο διπλανό βράχο υψώνετε ο πύργος-βάρδια της οικογένειας Δημητρέα (Κλάδος των Τρουπιάνων).
400 μ. από το λιμάνι του Άι Γιάννη, βρίσκεται ένα μικρό καταπράσινο νησάκι.

Πρόκειται για τη νήσο Μερόπη. Η έκταση του είναι 35 στρέμματα ενώ βρίσκονται ερείπια κτισμάτων και τειχών της Μεταβυζαντινής περιόδου καθώς επίσης και ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου που χρονολογείται γύρω στο 1779. Στη Μερόπη υπήρχαν Ενετοί μέχρι το 1818 περίπου, ενώ ο εορτασμός της εκκλησίας σταμάτησε από το φόβο ατυχημάτων, λόγω της απόκρημνης ακτής.

Το λιμάνι του Άι Γιάννη και στο βάθος το νησί Μερόπη

Το Νησί Μερόπη

Πολύ κοντά στο λιμάνι υπάρχει και το παλιό εργοστάσιο της Καρδαμύλης το οποίο λειτούργησε ως ελαιουργείο, σαπωνοποιείο και πυρηνοελαιουργείο κατά το παρελθόν.

Σκαρδαμούλα: 1844: 227 κατ. , 1853: 210 κατ. , 1861: 263 κατ., 1879: 348 κατ. , 1889:393 κατ. , 1896: 442 κατ. , 1907: 434 κατ. , 1920: 563 κατ. , 1928: 611 κατ. , 1940: 645 κατ. , 1951: 494 κατ. , 1961: 495 κατ. , 1971: 397 κατ. , 1981: 277 κατ.

ΠΗΓΕΣ:
beneas13.blogspot.com
mani.org
Κώστα Κόμη: Πληθυσμός & Οικισμοί Της Μάνης 15ος -19ος αι.
Γιάννη Σαΐτα: Μάνη-Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική

maniatika

Γοργώ: η πανέξυπνη γυναίκα του Λεωνίδα που....

......πιθανόν είπε τη φράση, «Ή ταν ή επί τας»
και υποστήριξε: «μόνο οι Σπαρτιάτισσες γεννάμε άνδρες»

H Γοργώ ήταν η κόρη του Κλεομένη Α΄, βασιλιά της Σπάρτης και σύζυγος του μεγάλου ήρωα των Θερμοπυλών Λεωνίδα.

Ήταν 8-9 χρονών όταν απέδειξε για πρώτη φορά την ευφυΐα της.
Το μικρό κοριτσάκι του βασιλιά Κλεομένη ήταν παρούσα σε πολλές κρίσιμες πολιτικές συζητήσεις του πατέρα της.Έτσι παρακολούθησε την διαπραγμάτευση με τον Αρισταγόρα από τη Μίλητο, με στόχο την επίτευξη μιας κρίσιμη συμμαχίας.

Ο Αρισταγόρας είχε ένα χάρτη για να παρουσιάσει καλύτερα τα γεωστρατηγικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ιωνικές πόλεις.
Λέγεται πως είναι η πρώτη γνωστή περίπτωση χρήσης γεωγραφικού χάρτη στο χώρο του Αιγαίου. Πρότεινε στον Κλεομένη να προελάσουν οι στρατιώτες του μέχρι την περσική πρωτεύουσα.
Ο Κλεομένης ζήτησε μια προθεσμία να το σκεφτεί.
Τρεις μέρες μετά ζήτησε να μάθει την απόσταση από τις ακτές της Ιωνίας μέχρι τα Σούσα.
Η απάντηση ήταν ότι χρειάζονταν τρεις μήνες τουλάχιστον.
Τότε ο Κλεομένης αφού ζύγισε όλα τα δεδομένα απέρριψε την πρόταση του Αρισταγόρα, ο οποίος προσπάθησε να τον εξαγοράσει.
Η Γοργώ που ήταν μπροστά πετάχτηκε και είπε την περίφημη φράση:

«Πατέρα θα σε διαφθείρει ο ξένος αν δεν τον διώξεις».

Η στάση της έδειξε αυτό που όλοι διαπίστωσαν όταν μεγάλωσε και έγινε μια δυναμική γυναίκα που είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική ζωή της Σπάρτης.
Ο Κλεομένης πέθανε στη φυλακή αφού κατηγορήθηκε από τους Εφόρους.
Κάποιες πηγές κάνουν λόγο και για αυτοκτονία.
Η Γοργώ παντρεύεται το Λεωνίδα

Όταν η μοναδική κληρονόμος της μεγάλης περιουσίας του Κλεομένη έφτασε σε ηλικία γάμου, παντρεύτηκε τον ετεροθαλή αδερφό του πατέρα της Λεωνίδα.
Οι γάμοι ανάμεσα σε συγγενείς στην αρχαία Ελλάδα ήταν κάτι απολύτως φυσιολογικό, αφού η περιουσία και ο θρόνος έμεναν στην οικογένεια.
Λίγα χρόνια αργότερα έφτασε ένας αγγελιαφόρος στην Σπάρτη με δυο παράξενες ξύλινες πινακίδες καλυμμένες με κερί που δίπλωναν η μία πάνω στην άλλη.
Η Γοργώ κατάλαβε ότι υπήρχε κάποιο μήνυμα που μετέφεραν οι πλάκες.
Αρκούσε να ξύσει κάποιος την επιφάνεια με το κερί.
Όντως κάτω απ το κερί υπήρχε ένα σημαντικό μήνυμα που είχε στείλει ο πρώην βασιλιάς της Σπάρτης Δημάρατος απ΄ την εξορία για να προειδοποιήσει τους Σπαρτιάτες για την απόφαση του Ξέρξη να εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδας.
Μόνο οι γονείς αγοριών στην πρώτη γραμμή!

Με το Λεωνίδα η Γοργώ έκανε ένα γιο τον Πλείσταρχο.
Με την απόκτηση γιου ο Λεωνίδας γινόταν ισότιμος με τους τριακόσιους Σπαρτιάτες, που επιλέχθηκαν να πάνε στις Θερμοπύλες.
Είχαν όλοι τους γιο.
Όποιος δεν είχε ακόμη παιδί έμεινε πίσω, ώστε να μη χαθεί η γενιά του, αφού ήταν αποφασισμένοι να θυσιαστούν.
Η Σπάρτη είχε δυο βασιλιάδες.
Ο Λεωνίδας επέλεξε να είναι εκείνος που θα πήγαινε βασιζόμενος σ” ένα χρησμό του μαντείου των Δελφών, που έλεγε ότι η Σπάρτη θα χάσει το βασιλιά της.
“Αρα επέλεξε τον θάνατο στη μάχη.
Λίγο πριν φύγει, η Γοργώ του ζήτησε να φανεί αντάξιος της Σπάρτης και να τιμήσει την ιστορία της. Στη σκηνή του αποχαιρετισμού αποδίδεται η ιστορική φράση: «Ή ταν ή επί τας».
Στη Γοργώ αποδίδεται και η απάντηση σε μια γυναίκα της Αττικής που τη ρώτησε γιατί οι μόνο οι γυναίκες της Λακωνίας έχουν εξουσία πάνω στους άντρες.
Η απάντησή της ήταν: «Επειδή είμαστε οι μόνες που γεννάμε άνδρες».

Αποχαιρετώντας το Λεωνίδα τον ρώτησε σε περίπτωση που εκείνος δε γύριζε ποια ήταν η επιθυμία του.
Ο Λεωνίδας της απάντησε: Να παντρευτεί έναν καλό άνθρωπο και να κάνει καλά παιδιά.

Ο βασιλιάς έπεσε ηρωικά στις Θερμοπύλες τιμώντας την υπόσχεση που είχε δώσει.
Εκείνη δεν παντρεύτηκε ποτέ ξανά…... 

mixanitouxronou.gr