Κοίμησις της Παναγίας, Δροσοπηγή 2015

Σημείο αναγωγής, για τούς κατοίκους τής Δροσοπηγής η 15η Αυγούστου.

Ημέρα νόστου, και προσκυνήματος στην κοιτίδα τους, με αφορμή το εκκλησάκι, στην δυτική είσοδο του χωριού, που έχει την τιμητική του, επειδή είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Συγκίνηση, αναμνήσεις, κατάνυξη, αρτοκλασία, και πατριωτικές επαφές με πανηγυρική μορφή, όπως συνηθίζεται εδώ και πολλά χρόνια.

Μερικές φωτογραφίες από την φετινή εορτή, και κάποια στοιχεία στην συνέχεια σχετικά με την Δροσοπηγή.

Ιερέας Δημήτριος Πρεζεράκος, Ιεροψάλτης Μάριος Παπαδοθωμάκος

Δροσοπηγή Λακωνίας (Τσεροβά), 

Ένας παραδοσιακός οικισμός, σε υψόμετρο με ανοιχτό ορίζοντα και υπέροχη θέα.
Στην είσοδο τού χωριού από την δυτική πλευρά υπάρχει η Κοίμησης της Θεοτόκου.

Παλαιός μονόχωρος ναός, θα πρέπει να ήταν η αρχική εκκλησία της Τσεροβάς κατά την ίδρυση της, και η αυλή που την περιβάλλει ο κοιμητηριακός χώρος.

Το εσωτερικό καλύπτεται από αγιογραφίες, του 18ου αιώνα , πιθανότατα το 1768 μ.Χ. από μέλη της οικογένειας αγιογράφων Κληροδέτη που δραστηριοποιήθηκε στην ευρύτερη περιοχή.

 Η Σταύρωση, η Ζωοδόχος Πηγή, και εικόνες από την κόλαση, είναι μερικές από αυτές.

Προέλευση του ονόματος Τσεροβάς
Το χωριό της Λακωνίας Δροσοπηγή, παλιότερα ονομαζόταν Τσεροβά.
ΤΣΕΡΟΒΑ-ΤΣΕΡΟΥΒΑ σημαινει ΚΛΕΙΔΙΟΝ.

Το χωριο του στενου της ΤΣΕΡΟΥΒΑΣ απο τους Τουρκους ονομαζονταν,ΚΑΡΑ-ΝΤΟΥΡΟΥ=ΜΑΥΡΗ ΡΑΧΗ.

Πιθανωτατα απο την αρχαια ΑΡΧΑΙΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ λεξη ΑΡΡΑΒΑ=ΠΥΛΗ-ΘΥΡΑ η/και την λεξη ΧΕΡΑΒΟΣ=ΧΑΣΜΑ-ΑΝΟΙΓΜΑ ΓΗΣ οπως κατα Ησυχιον και την ΚΑΡΑΒΟΣ=ΠΥΛΗ.

Με τον εκλατινισμο της Ελλαδας προεκυψε το συγχρονο ονομα CERVIX-CERUVA=ΤΣΕΡΟΥΒΑ.

Ιστορία Τσεροβάς

Αναφέρεται πρώτη φορά στο χάρτη του B. Agnese (1554)  ώς Carva, και στην συνέχεια από το 1695 και εντεύθεν.

Ο οικισμός δεν ήταν πάντοτε στην ίδια θέση. Αρχική του κοιτίδα υπήρξε η "Παλιά Τσεροβά" (Παλιοκοτρώνα), στα νότια της σημερινής θέσης.

Ακριβής χρονολογία της μεταφοράς δεν εχει γίνει, αλλα θεωρούμε πολύ πιθανό ότι συντελέστηκε, στην διάρκεια του 18ου αιώνα.

Πάντως ό παλιός οικισμός δεν αναφέρεται στίς απογραφές του 19ου και 20ου αιώνα. 

Συνεπώς μπορούμε να υποθέσουμε ότι είχε ερημώσει εντελώς.

Αντίθετα, την ίδια εποχή ο νέος οικισμός εμφανίζεται ακμαίος από πληθυσμιακή άποψη

(πληθυσμός και οικισμοί της Μάνης, Κώστας Κόμης, Β' έκδοση Πανεπιστημίου Ιωαννίνων)

Ιστορικά στοιχεία
Στό σημειωματάριο του πρακτικού γιατρού Παπαδάκη αναφέρεται τό χωριό εμπλεκόμενο σε εχθροπραξίες και ονόματα κατοίκων που περιέθαλψε.
Στό φύλλο με αριθμό 43 αναφέρει πόλεμο στό χωριό Τσεροβά τό έτος 1727 (σύμφωνα με τόν Παπαδάκη), και αναφέρονται οι θεραπευθέντες τραυματίες. Παπά Ζευγολάτης,Μάρτης Μουντουράκης, Καλαπόθος Πουλάκης, και Δημητράκης Πεταλάκης.
Αριστεία του 1821 σε Μανιάτες αγωνιστές, απόσπασμα από τό βιβλίο του Σταύρου Καπετανάκη. Παπαδοθωμάκος Παναγιώτης, Τσεροβά-Δροσοπηγή Καρυουπόλεως, χάλκινο, φάκ. 259,έγγρ. 255, αριθ. καταλ. 59.
Τσεροβά- ένορκοι (από το βιβλίο του Σταύρου Καπετανάκη εκδόσεις «Αδούλωτη Μάνη»)
Γεωργάκος-Γεωργάκας Δημήτριος (1850-1-2-3-4-5-6-7-8-9-60-61), γενν.1805, ιδιοκτήτης. Ε.ε. 2.000 δρχ.
Γιαννάκης Πέτρος (1861), γενν. 1806, κτηματίας.Ε. ε. 600 δρχ.
Γκενάκος Πέτρος (1844-5-50-1-2-3-4-5-6-7-8-9), γενν. 1810, ιδιοκτήτης. Ε. ε. 2.000 δρχ.
Γριβάκος Μιχαήλ (1850-1-2-3-4-5-6-7-8-9-60-61), γενν. 1818, ιδιοκτήτης. Ε. ε. 2.000 δρχ.
Παπαδάκος Δημήτριος (1850-1-2-3), γενν. 1820, κτηματίας. Ε. ε. 1.500 δρχ.
Πολιτάκος Ιωάννης (1850-1-2-3-5-6-7-8-9-60-61), γενν. 1805, κτηματίας. Ε. ε. 1.500 δρχ.
Πουλάκος Βασίλειος (1861), γενν. 1802, κτηματίας. Ε. ε. 2.000 δρχ.